Μια ακόμα σημαντική επιτυχία γνώρισε το 1ο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου στο πρόσωπο της ταλαντούχας μαθήτριάς του, Ελένης – Νεκταρίας Φλόκα. Η μαθήτρια της Γ’ Τάξης, εκπροσώπησε επάξια το σχολείο της στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «ΚΕΦΑΛΟΣ» κατακτώντας το 1ο Βραβείο στην κατηγορία «Έμμετρη Ποίηση Μαθητών Λυκείου».
Τον διαγωνισμό, που είναι αφιερωμένος στον σπουδαίο Έλληνα ποιητή, Νάνο Βαλαωρίτη, διοργάνωσε για δεύτερη χρονιά το λογοτεχνικό περιοδικό της Κεφαλονιάς και η Ελένη – Νεκταρία Φλόκα διακρίθηκε με το ποίημά της «Συγνώμη στα Όνειρα», που συγκίνησε την κριτική επιτροπή και της χάρισε το πρώτο βραβείο. Η 17χρονη μαθήτρια μίλησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για αυτήν την εμπειρία, την δύσκολη χρονιά που διανύει, λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη των Πανελλαδικών Εξετάσεων και τα όνειρά της για το μέλλον, για τα οποία είναι αποφασισμένη να παλέψει για να τα κάνει πραγματικότητα.
Συμμετοχή από… σπόντα!
«Η συμμετοχή μου στον διαγωνισμό προέκυψε εντελώς τυχαία. Ήδη είχε δηλώσει μια φίλη μου, η οποία με προέτρεψε, αφού γράφω κι εγώ ποιήματα, να στείλω ένα. Στην αρχή δεν ήθελα να το κάνω. Τα ποιήματα που γράφω ήταν καθαρά για μένα. Τον τελευταίο χρόνο έχω ξεκινήσει και γράφω και το κάνω καθαρά για να βγάλω από μέσα μου πράγματα και να εκφραστώ. Δεν είχα την αίσθηση ότι αυτό πρέπει να βγει προς τα έξω και να “εκτεθώ”. Αλλά, τελικά, κατάφερε και με έπεισε να το κάνω. Το έστειλα περισσότερο από περιέργεια να δω τι θα γίνει και αν μπορεί να καταφέρει κάτι», αναφέρει αρχικά και προσθέτει: «Το έστειλα περίπου αρχές Δεκεμβρίου και με όλα όσα ακολούθησαν με τον κορωνοϊό, τα αποτελέσματα άργησαν πολύ να βγουν. Κάπου το είχα ξεχάσει. Ήρθε μια υπενθύμιση στο κινητό μου που με καλούσε να μπω να δω τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Μπήκα να τα δω εντελώς χαλαρή, χωρίς να έχω στο μυαλό μου καν ότι μπορεί να έχω πάρει έστω έναν έπαινο. Με το που σηκώνω λίγο την οθόνη, βλέπω πρώτο πρώτο το δικό μου όνομα και… ξεραίνομαι! Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν “Παναγία μου, δεν γίνεται, είναι ψέματα!”».
«Συγνώμη στα όνειρα» είναι ο τίτλος του βραβευμένου πια ποιήματος, με την νεαρή ποιήτρια να αφηγείται την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία του. «Είναι η ιστορία ενός ποιητή, ο οποίος απαρνείται τον εαυτό του πιστεύοντας ότι δεν θα τα καταφέρει να συνεχίσει την ζωή του με τα όνειρά του. Τα εγκαταλείπει, μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος και ζητά συγνώμη στα όνειρά του που για λίγο χάθηκε και πίστεψε ότι δεν θα τα καταφέρει».
Η ιδέα του ποιήματος προέκυψε, όπως εξηγεί στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, από μία εσωτερική διαμάχη με τον εαυτό της και την καλλιτεχνική της φύση, με την δεύτερη να είναι εκείνη που επικράτησε, ανοίγοντας τον δρόμο για να κυνηγήσει το δικό της όνειρο.
«Έχω σαν όνειρο να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά, όπως η μουσική και το θέατρο που τα υπεραγαπώ. Αλλά, ταυτόχρονα, επειδή είναι επαγγέλματα που δεν ξέρω αν θα έχω επαγγελματική αποκατάσταση και αν θα μπορώ να ασχοληθώ με αυτά. Κάποια στιγμή άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να τα αφήσω και να ασχοληθώ μόνο με το τι έχω να κάνω τώρα και τις Πανελλαδικές. Όμως, πέρσι συμμετείχαμε με το σχολείο σε έναν άλλο διαγωνισμό της ΕΡΤ με μια μικρού μήκους ταινία, που είχα γράψει το σενάριο, είχα σκηνοθετήσει και είχα παίξει κι εγώ και βγήκε δεύτερη διεθνώς. Εκεί ήταν που ξύπνησα και είπα πως ό,τι και να κάνω και να καταφέρω με τις εξετάσεις, θα συνεχίσω οπωσδήποτε».
Η χρονιά των εξετάσεων
Όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της, βίωσε μια δύσκολη χρονιά προετοιμασίας για τις εξετάσεις που εξ ορισμού 
έχει πολλές ιδιαιτερότητες, οι οποίες, ωστόσο, επιβαρύνθηκαν με ττην επιπλέον πίεση που έφερε η πανδημία του κορωνοϊού, που ανέτρεψε τον προγραμματισμό όλης της χρονιάς. Αυτό, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν θα μπορούσε να την αφήσει ανεπηρέαστη.
«Αρχικά είχα πάρα πολύ άγχος και πίεση. Είναι έτσι κι αλλιώς μια στρεσογόνος διαδικασία και έχει πάρα πολύ διάβασμα. Είμαι στην κατεύθυνση Επιστημών Υγείας και τα μαθήματα που θα εξεταστώ είναι Φυσική, Χημεία, Βιολογία. Έχει αρκετή αποστήθιση, τύπους να μάθουμε απέξω. Έχουμε κάνε μια ολόκληρη χρονιά προετοιμασία από το καλοκαίρι μέχρι να φτάσουμε στον Μάρτιο και να μας πουν μπείτε στα σπίτια σας και μην κουνιέστε, ενώ έχουμε συνηθίσει να είμαστε όλη μέρα στου δρόμους και να μη μένουμε καθόλου σπίτι. Έχουμε συνηθίσει και ξέρουμε ότι αυτή είναι η ύλη μας και δεν πρόκειται να αλλάξει και με αυτήν την ύλη, όσο μεγάλη κι αν είναι, θα δώσουμε Πανελλήνιες και τα έχουμε διδαχθεί όλα και ξαφνικά μας λένε ότι δεν θα είναι όλα μέσα στην εξεταστέα ύλη. Γκρεμίζεται όλο το πρόγραμμα που έχουμε φτιάξει, η εικόνα που έχουμε για τις Πανελλήνιες και την ύλη και μπερδεύεται ακόμα πιο πολύ το πράγμα».
Παρ’ όλα αυτά, αντιμετωπίζει με σύνεση την κατάσταση και επιστρατεύει την λογική και το… χιούμορ της για να διαχειριστεί το άγχος και την πίεση των εξετ’ασεων.
«Χρειάζεται ψυχραιμία όσο αγχωτικό κι αν είναι. Είναι το βασικό στοιχείο όσο καλά διαβασμένος κι αν είσαι. Πρώτος στόχος είναι η Ιατρική και το Χημικό. Είμαι λίγο ανασφαλής για το τι θα γράψω στο τέλος. Σκέφτομαι ότι καλό είναι να μην έχω τόσο πολύ την Ιατρική στο μυαλό μου, για να μην… κλάψουμε μετά όταν θα έρθουν τα αποτελέσματα!».
Όμως, αυτή η περιπέτεια σε λίγο καιρό θα περάσει και πλέον θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει ακόμα περισσότερο την γραφή της. Έχοντας πλέον και την πρώτη εμπειρία, δεν θα ήταν αρνητική στην σκέψη να εκδώσει τα ποιήματά της.
«Έχω περίπου 40 ποιήματα που έχω γράψει φέτος. Σε έμμετρο στίχο είναι πολύ λίγα, περίπου πέντε και όλα τα υπόλοιπα είναι ελεύθερος στίχος. Ναι, θα το σκεφτόμουν θετικά να τα εκδώσω σε μια συλλογή», απαντά.
Τα συγχαρητήρια του σχολείου
Η επιτυχία της, όπως ήταν αναμενόμενο, ικανοποίησε και τους καθηγητές και το σχολείο της που είδαν στο πρόσωπό της ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση. Σε ανακοίνωσή του, το σχολείο, αφού συγχαρεί την μαθήτριά του, συμπληρώνει: «Με δεδομένη τη σημασία της διάκρισης, εκτιμούμε ότι η εξαιρετική αυτή επιτυχία της μαθήτριάς μας μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο προκαλώντας το ενδιαφέρον και άλλων μαθητικών κοινοτήτων να συμμετάσχουν ενεργά σε αντίστοιχες δράσεις που προωθούν τις ανθρωπιστικές επιστήμες και οξύνουν την κριτική ικανότητα των μαθητών».
