Σύμφωνα με τις θέσεις της Επιτροπής Αγώνα Κηφισιάς που διατυπώθηκαν και στην προηγούμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου εγκρίθηκε ομόφωνο ψήφισμα διαμαρτυρίας και αντίδρασης:
Το νέο εργοστάσιο βιομάζας αποτελεί τη 2η προσπάθεια της εταιρείας να κατασκευάσει εργοστάσιο στην ίδια περιοχή, σε απόσταση 120 μέτρων από το προηγούμενο. Η πρώτη μονάδα συνάντησε την καθολική αντίθεση των δημοτών του Δήμου Κηφισιάς και των μαζικών φορέων της περιοχής, ενώ για τη σχετική μελέτη που εγκρίθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής εκκρεμεί προσφυγή μαζικών φορέων στο ΣτΕ, την οποία υποστηρίζει και ο Δήμος Κηφισιάς. Όλες οι άλλες αντίστοιχες μονάδες στην Αττική, 14 τον αριθμό(!), συνάντησαν την ίδια αντίδραση και οι ΜΠΕ απορρίφθηκαν. Δεν υπάρχει κανένα συγκριτικό στοιχείο για την επένδυση της Κηφισιάς που να δικαιολογεί τη διαφορετική μεταχείρισή της από τις άλλες.
Το εργοστάσιο, σύμφωνα με τη μελέτη, θα καίει φυτικές ξυλώδεις ύλες, «από ευκάλυπτο και άλλα δέντρα». Από την καύση θα παράγεται ξυλοαέριο SYNGAS, το οποίο θα τροφοδοτεί 3 μηχανές εσωτερικής καύσης / γεννήτριες, για να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Όσο αέριο δεν καταναλώνεται από τις μηχανές τη δεδομένη στιγμή, θα καίγεται από δαυλό καύσης. Η αξιοπιστία του επενδυτή είναι αμφίβολη, χωρίς κανένα έργο στο ενεργητικό του, χωρίς προσωπικό και εξοπλισμό, με κεφάλαιο 4.500 ευρώ, πράγμα που αφήνει υπόνοιες για το ποιοι κρύβονται ενδεχομένως από πίσω.
Η συγκεκριμένη επένδυση δεν είναι βιώσιμη, παρά μόνο εάν επιδοτηθεί αδρά. Η 3πλάσια τιμή στην οποία αγοράζεται το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται από ΑΠΕ συγκριτικά με το κόστος παραγωγής από τη ΔΕΗ, χρεώνεταιμάλιστα αποκλειστικά στους καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος, μέσω του τέλους ΑΠΕ στο λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος. Έτσι, με πρόσχημα τις ΑΠΕ, ο ιδιώτης (γιατί στην κρατική ΔΕΗ απαγορεύεται να επενδύσει σε ΑΠΕ), καρπώνεται ως κέρδος τον ιδρώτα του καταναλωτή. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί μια ρυπογόνα πηγή μέσα στον αστικό ιστό και ταυτόχρονα υπέρμετρα ακριβή;
