«Η Εδέμ, σύνοψη των φαντασιώσεών μας στην εικόνα ενός μεγάλου κήπου, βρίσκεται στο μεγάλο βάθος που προϋπάρχει της αρχής κάθε ιστορίας. Σε εκείνο το σημείο τομής όπου το σώμα ζητάει να βγει από την άσπιλη τελειότητα ενός ανδρόγυνου λόγου, να μοιραστεί στη σάρκα που θα συγκροτήσει μιας κοινωνίας προσώπων.
Από καταβολής κόσμου το όραμα μιας ειδυλλιακής αρχής της ανθρωπότητας καλείται να δώσει νόημα στη δραματικότητα της ύπαρξης. Έτσι ο ουρανός ενδύεται τον σκούρο μανδύα της γης και οι πρωτόπλαστοι συνειδητοποιούν τη γυμνότητά τους, προσπαθώντας να την καλύψουν με μνήμη και ιστορία, αποτολμώντας γενεaλογίες εκπεσόντων αγγέλων στο αστικό τοπίο.
Η Εδέμ υπενθυμίζει ότι ο παράδεισος δεν είναι εύλογος, γιατί ακριβώς είναι επίγειος, έχοντας ως καταστατική συνθήκη τη σχάση και τον ξεριζωμό με τρόπο όμως που να δυναμώνει την προσμονή της επιστροφής στην επιθυμία, γεγονός που δεν σημαίνει παρά την ανάληψη ενός καθήκοντος. Και ο καθένας καλείται να ορίσει τον βαθμό δραματικότητας της ύπαρξής τους».
Μάνος Περράκης
Υποψ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας
του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Ωράριο: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-14:00 & 17:30-20:30. Τετάρτη 10:00-14:00. Σάββατο 10:00-15:00. Κυριακή & Δευτέρα κλειστά.