Όταν ο Ερντογάν έδινε την εντολή για κατάρριψη ενός ρωσικού βομβαρδιστικού κοντά στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, όλοι περίμεναν στρατιωτική απάντηση από τη Ρωσία. Η πρόκληση ήταν πολύ μεγάλη και η εθνική υπερηφάνεια της Ρωσίας δεν παζαρεύεται εύκολα. Όμως ο Πούτιν αποδείχτηκε πολύ καλός (και) στο… ανατολίτικο παζάρι. Η αυτοσυγκράτηση που επέδειξε, επιβάλλοντας μόνον οικονομικές κυρώσεις, αποδείχτηκε μεγαλοφυής! Η θεαματική μεταστροφή του Ερντογάν επέτρεψε την ταχύτερη προέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων στη Συρία και προώθησε τα σχέδια για τους S 400 και το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακούγιου! Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις σχέσεις της Ρωσίας με το σαουδαραβικό καθεστώς. Τους χωρίζουν πολλά, αλλά τους ενώνει ο… ΟΠΕΚ και η κοινή στήριξη του Σίσι στην Αίγυπτο. Πάνω σ’ αυτές τις ισχυρές βάσεις έχτισε ο Πούτιν μια λειτουργική σχέση, που πλέον ενισχύθηκε από την ήπια αντίδραση της Ρωσίας στη δολοφονία Κασόγκι! Και μην ξεχνάτε την εξίσου στενή και «ιδιόρρυθμη» σχέση Ρωσίας – Ισραήλ…