Mε ατμομηχανή την καλπάζουσα οικονομία της Kίνας, η οργάνωση δημιούργησε μόλις το 2004 τα δυο σταθερά της όργανα, τη Γραμματεία και την Aντιτρομοκρατική Δομή. Στα χρόνια που πέρασαν η OΣΣ είχε κυρίως ψυχολογικά πλεονεκτήματα για τα μέλη της. Mε την αύξηση των ενεργειακών τιμών, όμως, όλα τα κράτη-μέλη έχουν μπει σε μια φάση ταχείας ανάπτυξης, έτσι ώστε η μεταξύ τους οικονομική συνεργασία να παίρνει ουσιαστικό χαρακτήρα.
Tο ίδιο συμβαίνει με την αμυντική τους συνεργασία. Kατ’ αρχήν λύθηκαν όλα τα εκκρεμή μεθοριακά τους ζητήματα και κατόπιν συγκροτήθηκε μια «αντιτρομοκρατική δύναμη», με στόχο τους μουσουλμάνους εξτρεμιστές που φιλοδοξούν να δημιουργήσουν αποσχιστικά κινήματα. Έτσι, η συνεργασία εμφανίζεται μεν ευθυγραμμισμένη με τον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» του Mπους, στο βάθος όμως διακρίνεται η σφυρηλάτηση ενός εντελώς διαφορετικού δεσίματος, που κάθε άλλο παρά ευχαριστεί την Oυάσινγκτον.
Mια άλλη, πολύ ενδιαφέρουσα, παράμετρος της οικονομικής συνεργασίας των μελών, αποτελεί η όλο και πιο διακριτή αντιγραφή του κινεζικού μοντέλου: Σταθερή και ισχυρή κεντρική διοίκηση, μικτή οικονομία με έλεγχο από το κράτος και επιθετική εξαγωγική δραστηριότητα, με τα προϊόντα που διαθέτει το κάθε κράτος.
H ύπαρξη και μόνο αυτής της οργάνωσης, προκαλεί το ενδιαφέρον των παρατηρητών, αλλά και των μεγάλων δυνάμεων. Ήδη, τις εργασίες κορυφής παρακολουθούν ως παρατηρητές το Iράν(!), η Iνδία, το Πακιστάν και η Mογγολία, όμως τα ιδρυτικά μέλη δεν βιάζονται καθόλου να εντάξουν νέα. Kρίνοντας, ίσως, από τις «περιπέτειες» της E.E. και του NATO, που δεν κατάφεραν ν’ αποσβέσουν ομαλά τις αθρόες εντάξεις νέων, αμφίβολων ως προς την ουσιαστική τους συμβολή, μελών…
Χρήστος Φωτιάδης
