Έχουμε σηκώσει τα χέρια, σε ό,τι αφορά τους Παλαιστίνιους. Δεν φτάνει η «γειτνίαση» με το Ισραήλ και όλα τα δεινά που αυτή προκαλεί, ήρθαν και οι εσωτερικές διαμάχες για να ολοκληρώσουν το δράμα!
Κι όμως τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Η «Φατάχ», η κάποτε απελευθερωτική και ανατρεπτική οργάνωση του Γιασέρ Αραφάτ, εξελίχθηκε σταδιακά σ’ ένα συμβιβασμένο και διεφθαρμένο καθεστώς, που όλο και πιο πολύ πλησίαζε στις αμερικανικές θέσεις, για μια Μέση Ανατολή με φιλοδυτική κατεύθυνση και «αρχηγό» το Ισραήλ.
Ήρθαν οι περσινές βουλευτικές εκλογές στην Παλαιστίνη, για να ανατρέψουν εντελώς το σκηνικό. Η «τρομοκρατική» Χαμάς τις κέρδισε άνετα και σχημάτισε κυβέρνηση υπό τον Ισμαήλ Χανίγια. Από τότε, ΗΠΑ, Ισραήλ και Ε.Ε. κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολέψουν τη ζωή των Παλαιστίνιων και της νέας κυβέρνησής τους. Το χειρότερο και πιο ανέντιμο (πού να τη βρουν την τιμή;) ήταν η παράνομη παρακράτηση των ελάχιστων πόρων επιβίωσης της παλαιστινιακής διοίκησης, ώστε να προκληθεί «λαϊκή αγανάκτηση» κατά της κυβέρνησης της Χαμάς!
Αντί γι’ αυτό ήρθε ο εμφύλιος. Οι δύο πλευρές πήραν τα όπλα που προορίζονταν για την αντίσταση κατά του Ισραήλ και τα έστρεψαν εναντίον αλλήλων! Στα χιλιάδες θύματα της σιωνιστικής κατοχής προστίθενται τώρα αυτά του εμφύλιου σπαραγμού.
Η πρόσφατη συνάντηση των ηγετών της Φατάχ και της Χαμάς στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας, αφήνει κάποιες ελπίδες γιa συμβιβασμό και δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ας μας επιτραπεί να αμφιβάλλουμε για την ομαλή εξέλιξη του σχεδίου…
