Οι εκλογές στο Ιράν έδωσαν έναν ξεκάθαρο νικητή. Όμως η ετερόκλητη αντιπολίτευση δεν αποδέχτηκε το αποτέλεσμα (που άλλωστε απλά επιβεβαίωσε τις δημοσκοπήσεις…) και αποφάσισε να διεκδικήσει την «αλλαγή», στο πρότυπο των έγχρωμων επαναστάσεων. Η ευαίσθητη Δύση συγκλονίστηκε και τα -πάντα αμερόληπτα- ΜΜΕ ανέλαβαν να προωθήσουν την ευαισθησία στα πέρατα του κόσμου…
Αυτά ως προς το Ιράν. Στην απέναντι πλευρά της υδρογείου, στην Κεντρική Αμερική, υπάρχει μια χώρα που λέγεται Ονδούρα. Στον περασμένο αιώνα γνώρισε μόνο κατακτητές και χούντες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ζει επί δεκαετίες κάτω απ’ το όριο της απλής επιβίωσης.
Στο πλαίσιο των μεγάλων αλλαγών που συνταράσσουν την Λατινική Αμερική, ο εκλεγμένος πρόεδρος της Ονδούρας είχε εξαγγείλει δημοψήφισμα για την παράταση της θητείας του. Το κατεστημένο και ο στρατός τον ανέτρεψαν στις 29 Ιουνίου και από τότε η χώρα συγκλονίζεται από διαδηλώσεις. Η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε., ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών και οι περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν καταδικάσει τη χούντα.
Όμως τα δυτικά ΜΜΕ, μαζί τους και όλοι οι λαλίστατοι κατά του Ιράν σχολιαστές, δεν φαίνεται να ενοχλούνται από τους νεκρούς και φυλακισμένους διαδηλωτές της Ονδούρας, την οποία ο «γνωστός και αναγνωρίσιμος» δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας κ. Μιχαηλίδης αποκάλεσε «δημοκρατία»!
Η πρωτεύουσα Τεγκουσιγκάλπα και ολόκληρη Ονδούρα κατακλύζονται από διαδηλωτές, κι όμως τα «έγκυρα» μέσα αποβλάκωσης δεν βλέπουν και δεν ακούνε τίποτε. Δεν έμαθαν ούτε για τις διαδηλώσεις που συγκλονίζουν την Κολομβία, τη μοναδική εναπομένουσα «μπανανία» των Η.Π.Α., επειδή οι Αμερικανοί έκλεισαν συμφωνία με τον εγκάθετό τους Ουρίμπε, για την εγκατάσταση νέων βάσεών τους. Στόχος η συντριβή του αντάρτικου και ο έλεγχος των εξελίξεων στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής.
Όταν πρόκειται για την… Μιανμάρ, τη Βόρεια Κορέα, την Κίνα, τη Ρωσία ή το Ιράν, οι «ευαισθησίες» της Δύσης αυξάνονται κατακόρυφα. Για την Ονδούρα και την χούντα της, όμως, δεν περισσεύουν δάκρυα, ούτε καν κροκοδείλια…
Χρήστος Φωτιάδης
