Το κείμενο για τον Ναπολέοντα και την Αϊτή γράφτηκε πριν μήνες. Ο καταστροφικός σεισμός της προηγούμενης Τετάρτης ήρθε -κατά τραγική σύμπτωση!- απλά να επιβεβαιώσει το ρητό. Ο χαμένος παράδεισος δεν φαίνεται ότι θα δει άσπρη μέρα, ούτε στο νέο αιώνα!
Οι σύγχρονοι Ναπολέοντες έχουν φροντίσει να καταστρέψουν ολοκληρωτικά το νησί. Η κλίμα του Μπους ανέτρεψε τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο (Αριστίντ), μετά από τις δεκετίες της χούντας των Παπαντόκ. Η Αϊτή «επιβιώνει» με «επισιτιστική βοήθεια» και στρατεύματα από τον ΟΗΕ. ΄Ενα προτεκτοράτο του χειρίστου είδους!
Μάλλον και ο εισαγόμενος καθολικός Θεός δεν συμπαθεί το έρημο νησί της φτώχειας. Αλλιώς δεν εξηγείται η εκδικητική μανία του τελευταίου σεισμού, που ισοπέδωσε τα ελάχιστα όρθια κτήρια κι έκλεψε χιλιάδες ζωές. Η «βοήθεια», η υποκριτική ελεημοσύνη δηλαδή, δεν θα λύσει το πρόβλημα. Μόνον η ριζική αλλαγή στην πολιτική και οικονομική διαχείριση του πλανήτη θα μπορούσε να αλλάξει την μοίρα της Αϊτής και των δισεκατομμυρίων φτωχών της γης.
Η διαδικασία αυτή αρχίζει από τα μυαλά μας και μπορεί να αποδειχτεί πολύ πιο σύντομη απ’ όσο φανταζόμαστε…
