Οι τελευταίες προσωπικές μας επαφές με ξένους διπλωμάτες, Έλληνες πολιτικούς και υψηλόβαθμα στελέχη της ελληνικής διοίκησης απέφεραν τρεις αποκλειστικές ειδήσεις, που ναι μεν αποτελούν κατόρθωμα για την ΑΜΑΡΥΣΙΑ, όμως κάθε άλλο παρά αισιόδοξα μηνύματα εκπέμπουν…
Πληροφορία πρώτη: από τα πλέον επίσημα χείλη μάθαμε ότι οι Βρυξέλες δεν πρόκειται να κάνουν πίσω στο θέμα της απόρριψης της επέκτασης της επενδυτικής δραστηριότητας της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά! «Δεν παλεύονται», ήταν η απάντηση του ενός εκ των συνομιλητών μας, ενώ ο δεύτερος απλώς κουνούσε το κεφάλι του με νόημα. Είναι ευνόητη η δέσμευσή μας να μην αποκαλύψουμε ονόματα, αλλά δυστυχώς πρόκειται για το δίδυμο που βρίσκεται στην κορυφή των διαπραγματεύσεων, από ελληνικής πλευράς, που αγωνίζεται επί μήνες να «ξεμπλοκάρει» την επίμονη άρνηση των… «δανειστών και εταίρων μας»!
Πληροφορία δεύτερη: από την κυρία Zhang, διευθύνουσα σύμβουλο μεγάλης ελληνοκινεζικής σύμπραξης στον τομέα των φωτοβολταϊκών, πληροφορηθήκαμε ότι στον κάποτε πολλά υποσχόμενο κλάδο της… «πράσινης ενέργειας» βασιλεύει το χάος, η απογοήτευση, η οργή, η παραίτηση! Το κάποτε… καμάρι και «σημαία» του ΓΑΠ δεν έχει απλώς βαλτώσει, αλλά έχει εξελιχθεί σε γάγγραινα και ζωντανή επιβεβαίωση του ελληνικού χάους!
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, σύμφωνα με την απελπισμένη πια κ. Zhang, «οι μεγάλες συμπληρωματικές επενδύσεις που είχε αποφασίσει η μητρική κινεζική εταιρεία έχουν οριστικά ακυρωθεί», γεγονός απόλυτα λογικό. Βλέπετε, το ελληνικό κράτος οφείλει κάποια εκατομμύρια στη συγκεκριμένη εταιρεία, ενώ το νέο φορολογικό πλαίσιο είναι εξοντωτικό για όσους πίστεψαν στις υποσχέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων!
Πληροφορία τρίτη: Κινέζος διπλωμάτης αντάλλαξε απόψεις με λίαν υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα φυσικά την οικονομική συνεργασία των δύο χωρών, στην περίπτωση που το κόμμα αυτό βρεθεί στην εξουσία. Η θέση του κομματικού στελέχους (με οικονομικό πτυχίο και προέλευση από το ΚΚΕ…) ήταν ότι «είμαστε πρόθυμοι να υποδεχτούμε κινεζικές επενδύσεις, αρκεί να έχει το πάνω χέρι το ελληνικό δημόσιο»!
Ο Κινέζος φίλος μού μετέφερε τη συνομιλία με εμφανή την απορία στο πρόσωπό του! «Μα, αφού αυτή τη στιγμή η μόνη επενδυτική δραστηριότητα στην Ελλάδα κινείται πέριξ των ιδιωτικοποιήσεων, σε ποιες κρατικές επιχειρήσεις να επενδύσουμε και πώς;», με ρώτησε με απόγνωση!
Και οι τρεις αυτές βαρυσήμαντες αποκλειστικές μας ειδήσεις δεν προκαλούν ασφαλώς την έκπληξη των αναγνωστών μας, οι οποίοι γνωρίζουν τη θέση μας περί απόλυτης ανικανότητας της ελληνικής διοίκησης, να διαχειριστεί με επάρκεια τη μόνη σοβαρή πηγή επένδυσης, την Κίνα. Η δραματική όμως -κυριολεκτικά «από πρώτο χέρι»!- επιβεβαίωση αυτής της πραγματικότητας αφαιρεί και τα τελευταία ίχνη αισιοδοξίας, για μια ταχύτερη έξοδο από το τέλμα. Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη σε μια εχθρική προς τα συμφέροντά μας συμμαχία, με ένα ανίκανο πολιτικό σύστημα ως «οδηγό» και με απελπισμένους πολίτες ως πλήρωμα! Με τέτοια δεδομένα, ποια μπορεί να είναι η πορεία;
Χρήστος Φωτιάδης
