Μέσα στην παγκόσμια αναταραχή που κορυφώνεται μετά από τις καταστροφικές επιλογές της Δύσης -στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο- εντύπωση προκαλεί η αυτοσυγκράτηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Προσεγγίζει με πολύ χαμηλούς τόνους τα τρέχοντα παγκόσμια προβλήματα, προσπαθώντας να εμπλακεί όσο γίνεται λιγότερο και να μην ρίχνει λάδι στη φωτιά.
Αυτό έκανε στην περίπτωση της Ουκρανίας, το ίδιο κάνει και στη Συρία, παρά τις εξαιρετικές της σχέσεις με τις εμπλεκόμενες στη δεύτερη διαμάχη, τη Ρωσία και το Ιράν! Οι σχετικές δηλώσεις του κινεζικού ΥΠΕΞ υπογραμμίζουν την παράδοση αιώνων στη διπλωματία των λεπτών ισορροπιών…
Παράλληλα, η κινεζική ηγεσία συνεχίζει απερίσπαστα να υλοποιεί τις βασικές της προτεραιότητες. Την ανάταξη της οικονομίας της και την ανάπτυξη των επενδύσεών της σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέσα στον… κακό χαμό των τελευταίων εβδομάδων, πολύ λίγοι πρόσεξαν τις σημαντικές συναντήσεις της κινεζικής ηγεσίας με ηγέτες ακριβώς εκείνων των χωρών με τις οποίες υπάρχουν κάποιου είδους προβλήματα: της Ταϊβάν (για πρώτη φορά στην Ιστορία!), της Ιαπωνίας (με την οποία αναζητά την ιδανική γειτονική συμβίωση…), της Ινδίας (που πλέον… αντιγράφει την κινεζική εμπειρία!) και του Βιετνάμ, ενός «ενοχλητικού» επίσης γείτονα, ο οποίος όμως δεν διανοείται να χάσει την πολύτιμη επενδυτική δραστηριότητα της Κίνας, για χάρη εδαφικών διαφορών… Παράλληλα, η Κίνα κρατά ορθάνοιχτους τους δίαυλους επικοινωνίας με τις ΗΠΑ, παρά τη μόνιμη προσπάθεια της τελευταίας να «διαταράξει» την ασιατική οικονομική ενοποίηση, υπό την σκέπη της Κίνας!
Η «ήρεμη δύναμη», λοιπόν, δημιουργεί μια προφανή αντίθεση στα διεθνή δρώμενα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την απόλυτη αυτοπεποίθησή της, αλλά και την τέλεια εφαρμογή του βασικού κινεζικού δόγματος: «Μην κάνεις τίποτε, αλλά περίμενε να αξιοποιήσεις τα λάθη του αντιπάλου»!
Ζούμε τη μεγάλη αλλαγή!
Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που ζω αυτές τις στιγμές! Ο πλανήτης μπήκε ήδη σε μια νέα περίοδο, ανεξάρτητα αν ελάχιστοι το έχουν καταλάβει!
Πιο συγκεκριμένα, μια πολύ μακρά περίοδος απόλυτης κυριαρχίας της Δύσης φτάνει στο τέλος της, φυσικά με πολύ αιματηρό τρόπο, καταπώς διαχρονικά το ’χε συνήθειο. Η προσπάθειά της να αρνηθεί την πραγματικότητα φέρνει πολλές καταστροφές, πολύ αίμα, πολλή δυστυχία. Πρόχειροι υπολογισμοί μιλούν για κάπου 2 εκατομμύρια νεκρούς, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι της Μέσης Ανατολής!
Ένα από τα κύρια προβλήματα στη Δύση ήταν και η πλήρης ανικανότητά της να μελετήσει, να κατανοήσει και να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα άλλων λαών, άλλων πολιτισμών. Όπου δεν συνέπιπταν, έβγαζε το μαχαίρι κι έσφαζε!
Αναγνώστη μου, ξεκίνα να το εμπεδώνεις, για να μη σου πέσει βαρύ αργότερα: Αν ξεκινήσουμε απ’ τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δεν θα δούμε τίποτε άλλο απ’ αυτό: κατακτήσεις, σφαγές, σκλάβοι, επιβολή της χριστιανικής θρησκείας με φρικτή βία, απόλυτη περιφρόνηση για τους «διαφορετικούς»! Από τα πιο απεχθή «παραδείγματα» η μεγάλη Κίνα και ο τεράστιος πολιτισμός της, πιο τεράστιος κι απ’ όλους τους άλλους μαζί! Κοίτα πώς την κατάντησαν μετά τον «πόλεμο του οπίου», όλοι μαζί οι «πολιτισμένοι» μακελάρηδες της Δύσης! Όλοι μαζί! Την μοίρασαν σε κομμάτια μεταξύ τους!!! Επί σχεδόν ένα αιώνα! Κι έχουν το θράσος να μιλάνε για… «ανθρώπινα δικαιώματα»!!! Ποιοι; Αυτοί, οι δήμιοί της!
Χρήστος Φωτιάδης
