Η μετασοβιετική Πολωνία είναι ίσως ένας από τους λίγους σχετικά κερδισμένους της κρίσιμης αυτής 25ετίας. Αποδέκτης των μεγαλύτερων γερμανικών επενδύσεων και ενδιάμεσος των εμπορικών ανταλλαγών ΕΕ-Ρωσίας, με ομοιογενή φυλετικά και… πολιτικά πληθυσμό, κατάφερε να πετύχει μια σχετικά ομαλή μετάβαση από το ημι-σοσιαλιστικό μοντέλο στο καπιταλιστικό. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία δηλώνουν το παρών στο τέλος κάθε χειμώνα, όταν δημοσιοποιούνται οι στατιστικές της φρίκης, δηλαδή ο αριθμός των νεκρών αστέγων λόγω… ψύχους!
Σε πολιτικό επίπεδο, η Πολωνία είναι η «μητέρα» των μικρότερων χωρών της ΕΕ στην περιοχή, κυρίως των φασιστικών κρατιδίων της Βαλτικής. Είναι επίσης ο κύριος μοχλός της αντιρωσικής πορείας της Ουκρανίας, όπως προηγουμένως της Γεωργίας και της Μολδαβίας. Αυτό, βέβαια, έφερε και σοβαρά προβλήματα, όπως η διαταραχή της ομαλής ροής ρωσικής ενέργειας, αλλά και η κάθετη μείωση των πολωνικών εξαγωγών προς τη Ρωσία. Αυτά μπορεί να είναι γνωστά λίγο πολύ και να καλύπτονται επαρκώς από τον Δυτικό Τύπο. Υπάρχει, όμως, μια άλλη παράμετρος που είναι λογικό να απουσιάζει από τα μονομερή μέσα αποβλάκωσης στις χώρες μας…
Πρόκειται για τις εντεινόμενες πράξεις καταστροφής μνημείων της απελευθέρωσης της Πολωνίας από τον Κόκκινο Στρατό. Η ρωσική κυβέρνηση κατήγγειλε πολλές φορές την απαράδεκτη αυτή τακτική των Πολωνών, αλλά ως γνωστόν στη σημερινή «Ευρώπη των λαών» δεν υπάρχει χώρος για τέτοιου είδους συναισθηματισμούς. Η ακροδεξιά, αντιρωσική και ρατσιστική πολιτική έχει πλέον τη σφραγίδα της επίσημης εξουσίας και των περίφημων «θεσμών»!
Ρωσικό «non-paper»
Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ φέρνει στο φως της δημοσιότητας την πιο πρόσφατη επίσημη αντίδραση του ρωσικού ΥΠΕΞ, με αφορμή νέες προκλητικές καταστροφές μνημείων της νίκης, που συνέπεσαν με τα 70 χρόνια από τον θρίαμβο κατά του ναζισμού και του φασισμού! Είναι σαφές ότι ορισμένοι κύκλοι επιδιώκουν το σβήσιμο αυτών των σελίδων δόξας, αφού δεν ταιριάζουν με τη δική τους εξιστόρηση των γεγονότων. Παραθέτουμε τα κύρια σημεία της εντονότατης ρωσικής «νότας διαμαρτυρίας»:
«Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι εξαιρετικά προβληματισμένη με τα όλο και συχνότερα φαινόμενα βανδαλισμού μνημείων προς τιμήν των σοβιετικών στρατιωτών στην Πολωνία, που απελευθέρωσαν τη χώρα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και μόνο μέσα στο 2015 έχουν καταγραφεί δώδεκα παρόμοια κρούσματα.
Αυτό που είναι ακόμη πιο ενοχλητικό, είναι ότι αυτά τα βάρβαρα και βλάσφημα φαινόμενα έχουν την ευλογία της επίσημης Βαρσοβίας, η οποία αγνοεί κατάφωρα τις συνεχείς εκκλήσεις μας να σταματήσει τον πόλεμο κατά των μνημείων! Αντίθετα, η θέση της αρμόδιας πολωνικής επιτροπής “προστασίας μνημείων” είναι ότι οι τοπικές αρχές έχουν το απόλυτο δικαίωμα να ξεφορτωθούν την κομμουνιστική κληρονομιά! Αυτή η ενέργεια αποτελεί ευθεία παραβίαση της Συμφωνίας του 1994 μεταξύ των κυβερνήσεων Ρωσίας και Πολωνίας, για την προστασία των μνημείων του πολέμου.
Οι προσπάθειες ξαναγραψίματος της ιστορίας των σχέσεων Ρωσίας-Πολωνίας μοιάζουν ακόμα πιο εξωφρενικές και κυνικές, καθώς συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 70 χρόνων από τη Μεγάλη Νίκη. Η περιφρόνηση της μνήμης αυτών που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του πολωνικού λαού από τους φασίστες είναι πλήρως ασύμβατη με τις θεμελιώδεις αρχές μιας πολιτισμένης κοινωνίας! Οι Πολωνοί αξιωματούχοι δείχνουν να έχουν λησμονήσει ότι στη χώρα τους βρίσκονται τα σώματα 600.000 σοβιετικών στρατιωτών, που έδωσαν τη ζωή τους για την Πολωνία!
Καταδικάζουμε αυτούς που δεν έχουν σεβασμό για τα μαθήματα της Ιστορίας και αναμένουμε από τη διεθνή κοινότητα να καταγγείλει τις ενέργειές τους».
Χρήστος Φωτιάδης
