Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 12/12
Η πρόσφατη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Κίνας και του Ιράν στο Πεκίνο, έφερε στην επικαιρότητα την υπό διαπραγμάτευση «στρατηγική εμπορική και στρατιωτική συμφωνία» Κίνας – Ιράν, που εμφανίζεται να έχει 25ετή διάρκεια. Η διαφαινόμενη αυτή συμφωνία ανησυχεί βαθύτατα τα επιτελεία ΗΠΑ και Ισραήλ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμφωνία θα είναι ύψους άνω των 600 δισ. δολαρίων και θα αφορά την ενέργεια, την αμυντική συνεργασία και τις υποδομές.Τα επόμενα 25 χρόνια, το Ιράν θα παρέχει πετρέλαιο με μεγάλη έκπτωση στην Κίνα, σε αντάλλαγμα για τη συμβολή της τελευταίας στους τομείς του εμπορίου, των πετροχημικών, της ενέργειας, των σιδηροδρόμων, των λιμανιών, του τραπεζικού συστήματος, των τηλεπικοινωνιών, των υποδομών και της άμυνας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην κατασκευή υποδομής δικτύου τηλεπικοινωνιών 5G στο Ιράν, ζήτημα που αποτελεί πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού της Κίνας με τις ΗΠΑ, οι οποίες επιχειρούν όπου μπορούν να αποτρέψουν την επέκταση μεγάλων κινεζικών ομίλων, όπως η «Huawei» και η ZTE.
Παρότι δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα συγκεκριμένο κείμενο για τα στοιχεία της συμφωνίας, υπάρχουν άφθονα δημοσιεύματα, τόσο στο Ιράν όσο και στο εξωτερικό, με αναφορές ακόμα και για κινεζική στρατιωτική βάση στο νησί Κις, στο στρατηγικής σημασίας πέρασμα των Στενών του Ορμούζ.
Πανικός στο Ισραήλ
Οι καλές σχέσεις της Κίνας με όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής, ανεξαρτήτως «στρατοπέδου», ανησυχεί κυρίως το Ισραήλ, που θεωρεί το Ιράν ως τον μεγαλύτερό του εχθρό. Στην εφημερίδα «Χααρέτζ» δημοσιεύτηκε άρθρο, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Κίνα είναι ο νέος φίλος της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν και αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα για το Ισραήλ».
Στην ανάλυση καταγράφονται οι συμφωνίες και οι κινήσεις της Κίνας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, που συνιστούν για το Τελ Αβίβ «πραγματικό πρόβλημα, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα»! Τονίζεται, επίσης, στο άρθρο, ότι πρέπει να δοθεί προσοχή στην πρόσφατη απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να επιταχύνει την προσπάθεια απόκτησης πυρηνικής τεχνολογίας από την Κίνα.
«Η ικανότητα και η προθυμία της Κίνας να εμπλακεί σε στρατηγική συνεργασία με δύο χώρες – εχθρούς ταυτόχρονα, είναι συμπεριφορά υπερδύναμης», εκτιμά ο αρθρογράφος, όπως επίσης ότι ακόμα κι αν διατηρηθεί το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ σε βάρος του Ιράν «η κινεζική ανάμειξη στην περιοχή αλλάζει τους
κανόνες του παιχνιδιού και απαιτεί νέα σκέψη. Η ιρανική παρουσία στη Συρία μπορεί να αποδειχθεί μικρό πρόβλημα για το Ισραήλ, σε σχέση με τη σινο-ιρανική πρόκληση»!
Διαμεσολαβητικός ρόλος
Πέραν των όποιων φόβων, η δράση της Κίνας στην περιοχή γεννά και ελπίδες, καθώς αρκετοί σοβαροί αναλυτές βλέπουν ότι η κινεζική παρουσία στην περιοχή μπορεί πραγματικά να έχει περιοριστική επίδραση σε ό,τι αφορά την κόντρα Ιράν – Σαουδικής Αραβίας, δεδομένων και των στενότερων σχέσεων της Κίνας με τη Σαουδική Αραβία. Τέλος, η αναμενόμενη αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, τόσο με την ενεργοποίηση της συμφωνίας με το Ιράν όσο και με την πιο φανερή παρουσία των ΗΠΑ, θα επιδράσει συνολικά στις υπό διαμόρφωση ισορροπίες…
