Για την ανείπωτη τραγωδία στο Μάντσεστερ μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα «Κόσμος» στο παρόν φύλλο, καθώς ορισμένα πράγματα έχουν σοβαρότατες πολιτικές διαστάσεις για να φιλοξενούνται σε σελίδες life style, όπως, δυστυχώς, συμβαίνει όλες αυτές τις ημέρες. Η πολύνεκρη βομβιστική επίθεση σε pop συναυλία αποτέλεσε το αποτρόπαιο αποκορύφωμα ενός άσχημου δεκαημέρου, κατά το οποίο το παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα συγκλονίστηκε από δύο θανάτους.
Την Τετάρτη 17 Μαΐου οι φίλοι της rock μουσικής και όχι μόνο, σοκαρίστηκαν από την είδηση της αυτοκτονίας σε ηλικία 52 ετών του Chris Cornell σε δωμάτιο ξενοδοχείου στο Detroit. Ο εμβληματικός front man των Soundgarden, των Audioslave και των Temple Of The Dog, με αξιόλογη solo καριέρα, σημάδεψε τη δεκαετία του ’90 και ένα μεγάλο μέρος των ‘00s με την εκπληκτική φωνή του και τις συνθέσεις του, πρωταγωνιστώντας στο κίνημα του Grunge που ήρθε από το Seattle για να αλλάξει μια για πάντα τον παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Ο απροσδόκητος θάνατός του ήρθε, μάλιστα, εν μέσω παγκόσμιας περιοδείας των Soundgarden που λίγα χρόνια πριν είχαν επανασυνδεθεί και κυκλοφορήσει νέο δίσκο με επιτυχία, σοκάροντας κυριολεκτικά τους φίλους της μουσικής.
Σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα, την Τρίτη 23 Μαΐου, ο θρυλικός τηλεοπτικός «Άγιος» και κινηματογραφικός «James Bond» sir Roger Moore, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 89 ετών, νικημένος από τον καρκίνο. «Με βαριά καρδιά πρέπει να ανακοινώσουμε τον θάνατο του αγαπημένου μας πατέρα sir Roger Moore σήμερα στην Ελβετία έπειτα από μια σύντομη αλλά θαρραλέα μάχη ενάντια στον καρκίνο. Η αγάπη που δέχθηκε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ήταν τόσο μεγάλη που είναι αδύνατο να την περιγράψουμε με λέξεις», έγραψαν τα παιδιά του γνωστού ηθοποιού, συγκινώντας την υφήλιο.
Ο Moore έγινε πασίγνωστος μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Ο Άγιος» στα τέλη των ‘60s, ενώ πρωταγωνίστησε ως «007» σε επτά ταινίες στις δεκαετίες του ’70 και του ‘80, αλλά και στην άλλη διάσημη σειρά του «The Persuaders», μαζί με τον Tony Curtis.
Δύο τεράστιες απώλειες, η κάθε μια με τον δικό της απόηχο, αλλά με κοινό σημείο το μεγάλο καλλιτεχνικό εκτόπισμα και το ανάλογο κενό που αφήνουν πίσω τους.
