Θα πρέπει να επισημάνω ότι, παρ’ ότι το συγκεκριμένο ρέμα μπαζώνεται από παλιά έως και σήμερα, παραμένει παρθένο. Καταφέρνουμε, λοιπόν, και εντάσσουμε την αποκατάστασή του με 1 εκατ. ευρώ στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον», με φορέα υλοποίησης την Κηφισιά.
Ακολουθεί η αλλαγή της κυβέρνησης κι έρχεται ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς κι αλλάζει το Προεδρικό Διάταγμα για τις μελέτες, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να κάνουμε τη μελέτη. Ζήτησα οδηγίες πάμπολλες φορές από τη διαχειριστική αρχή για το πώς να γίνει, πλέον, η μελέτη, αλλά τελικώς μπήκαμε σε μια ιστορία διαρκών απορρίψεων των όρων της μελέτης.
Το αποτέλεσμα ήταν το έργο ν’ απενταχθεί και να χαθούν τα λεφτά για την ανάπλαση του ρέματος. Εκ των υστέρων, θεωρώ ότι υπήρχε πολιτική απόφαση του Γενικού Γραμματέα να απενταχθούν όλα αυτά τα έργα και να πάνε τα χρήματα αλλού. Κι αυτό δείχνει την αδυναμία του κράτους να απορροφά κοινοτικούς πόρους, αλλά και το μέγιστο πρόβλημα του διαγωνισμού με τις μελέτες.
Και τα προβλήματα με την υποβάθμιση του ρέματος συνεχίζονται…
Και είναι μεγάλα. Για παράδειγμα, έχουμε το θέμα της διέλευσης της Λ. Κύμης από το ρέμα της Πύρνας που θα κάνει ζημιά, έχουμε το Κέντρο Λυμάτων μέσα στην κοίτη της Πύρνας κ.λπ.
Παρ’ όλα αυτά, μαζί με τη Μεταμόρφωση και την Κηφισιά και σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο, κάνουμε μελέτη υπογειοποίησης όλου του Κέντρου Λυμάτων, αποκατάστασης του ρέματος, καθώς και μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για κάθε Δήμο, η οποία θα μεταφράζεται και σε οικονομικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, τι σημαίνει οικονομικά αυτή η επιβάρυνση των περιβαλλοντικών όρων.
Παράλληλα, αναθέσαμε ως Δήμος Λυκόβρυσης μελέτη οριοθέτησης της Πύρνας, την οποία πληρώσαμε εμείς, ώστε να ξέρουμε πού είναι η παραρεμάτια περιοχή. Ό,τι δε είναι παραρεμάτιο και εκτός σχεδίου, το χαρακτηρίσαμε στο ΓΠΣ ως ζώνη πρασίνου, και μιλάμε για εκτάσεις περίπου 30 με 40 στρέμματα.
Τέλος, υπάρχει και η Κίνηση Πολιτών Λυκόβρυσης, που έχει κάνει κάποιες παρεμβάσεις εκεί και κάποιες εκδηλώσεις, για να διασωθεί και να διατηρηθεί ο όμορφος αυτός χώρος.
Σύσσωμη η μειοψηφία έχει καταψηφίσει τον Προϋπολογισμό και το Τεχνικό Πρόγραμμα για το 2010. Δεν σας προβληματίζει αυτή η στάση;
Η μείζων μειοψηφία έχει την τακτική να καταψηφίζει τα πάντα, το Τεχνικό Πρόγραμμα και τον Προϋπολογισμό. Δεν μπορεί, όμως, στο Τεχνικό Πρόγραμμα ή στον Προϋπολογισμό να μην βρίσκεις τίποτα σωστό. Τι καταψηφίζεις, δηλαδή, τις αναπλάσεις, τις δαπάνες για το ΚΑΠΗ και τα σχολεία; Τέλος πάντων, αυτή είναι μια νοοτροπία που χαρακτηρίζει και την κεντρική πολιτική σκηνή.
Παλιά είχα την αυταπάτη και τη ψευδαίσθηση ότι μπορώ να εξηγώ και κάποιος να ακούει, αλλά κανένας δεν ακούει και τα αυτιά τους είναι κλειστά. Εποικοδομητική αντιπολίτευση δεν υπάρχει.
Εμείς, όμως, αυτή τη στάση δεν τη δαιμονοποιούμε. Προσπαθούμε να βγάζουμε συμπεράσματα για το πού κάνουμε λάθος, γιατί είναι μια άλλη, διαφορετική ματιά από τη δική μας και προσπαθούμε ν’ αξιοποιούμε ακόμη και την αρνητική στάση ορισμένων. Προσπαθούμε να διατηρούμε διαύλους επικοινωνίας, επειδή υπάρχουν και σοβαρά θέματα που αφορούν όλο το Δήμο και υπερβαίνουν τις εντάσεις των παρατάξεων, των διοικήσεων και της μειοψηφίας, όπως για παράδειγμα το θέμα της ενοποίησης των Δήμων.
Άρα, εμείς δεν θεωρούμε εξαιρετικά ακραία τη στάση της μειοψηφίας. Σε αρκετά ζητήματα ψηφίζουμε μαζί.
Λεωφόρος Κύµης – Κυκλοφοριακό
Η δημοτική αρχή έχει δηλώσει ότι είναι αντίθετη στη διάνοιξη της Λεωφόρου Κύμης. Ωστόσο, δεδομένου ότι είστε ο μοναδικός Δήμος που αντιστέκεται, σκοπεύετε να υποβάλετε στο υπουργείο αντιπρόταση και ποια είναι αυτή;
Όλα τα δίκια είναι με εμάς. Βέβαια, θα μπορούσε κανείς να πει: «Είσαι αντίθετος με τους αυτοκινητόδρομους; Τι είδους δήμαρχος είσαι εσύ; Καθυστερημένος και οπισθοδρομικός;».
Εμείς είμαστε από πεποίθηση εναντίον γενικώς της λογικής της αέναης δημιουργίας αυτοκινητοδρόμων. Κι αυτό γιατί δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο στη διαρκή αύξηση των αυτοκινήτων, στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και στην κλιματική αλλαγή και τελικά στο «μποτιλιάρισμα». Η Αττική Οδός έγινε με προοπτική να «μποτιλιαριστεί» σε 20 χρόνια κι αυτό συνέβη στον 3ο χρόνο. Άρα και η Λ. Κύμης, που ουσιαστικά συνδέει την Αττική Οδό με την Εθνική Οδό, δεν θα επιλύσει το πρόβλημα.
Αντί αυτού, εμείς προτείνουμε την επέκταση της γραμμής 4 του Μετρό. Οι μελλοντικές επεκτάσεις της γραμμής 4 είναι από το άλσος Βεΐκου προς την Πετρούπολη και 3 στάσεις από το Μαρούσι προς την Εθνική Οδό (Πεύκη, Λυκόβρυση, Εθνική Οδός). Εάν καταλήξει η γραμμή του Μετρό στο Μαρούσι, τότε αυτό που γίνεται σήμερα στο κέντρο θα γίνει εις διπλούν. Επιπλέον, από κάπου θα πρέπει να βγει ο μετροπόντικας. Επομένως, θα πρέπει να απαλλοτριωθούν 2-3 οικοδομικά τετράγωνα, για να βγει αυτό το τέρας. Και τι καταληκτικό σταθμό να κάνεις εκεί, αφού δεν μπορείς να κάνεις χώρο στάθμευσης;
Εμείς υποστηρίζουμε ότι ο καταληκτικός σταθμός θα πρέπει να είναι στην Εθνική Οδό για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι εκεί θα μπορεί να κατασκευαστεί ένας τεράστιος χώρος στάθμευσης. Επίσης, όλοι οι επισκέπτες από τη Βόρεια Ελλάδα, θα μπορούν να σταθμεύουν εκεί και να μεταβαίνουν όπου θέλουν στην Αθήνα με το Μετρό.
Φανταστείτε, λοιπόν, ότι η γραμμή 4 θα μπορούσε να είναι παράλληλη προς τη Λεωφόρο Κύμης.
Ωστόσο, μια γραμμή Μετρό δεν αντικαθιστά έναν αυτοκινητόδρομο…
Και βέβαια όχι, γι’ αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, ο δρόμος θα γίνει και δεν μπορούμε να πούμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που θα ματαιώσουμε το έργο. Ωστόσο, η ιδέα για τη Λ. Κύμης έχει ξεκινήσει από το 1950 κι έχει υποστεί αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, με τελευταία αυτή του 1970, με βάση την οποία μεταφέρθηκε όλος ο δρόμος από την Πεύκη στη Λυκόβρυση και μάλιστα, μέσα από το δάσος Κάσδαγλη! Εμείς βρήκαμε το 2003, που αναλάβαμε τη διοίκηση, τη μελέτη του 1993, σύμφωνα με την οποία η Λεωφόρος έβγαινε σε ανοιχτό όρυγμα πλάτους 70 μέτρων, με έξι ανισόπεδες γέφυρες μέσα στη Λυκόβρυση. Αυτό σήμαινε το τέλος της περιοχής, την καταστροφή των δύο δασών (Κάσδαγλη και Αργύρη) και την οριστική καταστροφή του Δήμου ως οντότητα.
Ωστόσο, η αντίδρασή μας είχε ξεκινήσει νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1998, οπότε με τον Σύλλογο Κίνησης Πολιτών Λυκόβρυσης ξεκινούμε την προσπάθεια για την ανατροπή αυτής της μελέτης. Με τεράστιους αγώνες κι αφού συνεργαστήκαμε με την τότε δημοτική αρχή και κάποιους πολίτες, καταφέραμε ν’ αλλάξουμε τη μελέτη. Έτσι, αυξήθηκε το υπόγειο έργο κατά 950 μέτρα, που περνά κάτω από τα δάση. Δηλαδή, αυτό που μας έλεγε τότε το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι δεν μπορεί να γίνει, εμείς αποδείξαμε ότι μπορεί να γίνει και μάλιστα, με γνωμοδότηση καθηγητή οδοποιίας του Πολυτεχνείου.
Εμείς λέμε ότι υπάρχει ακόμη ένα κομμάτι της Λεωφόρου Κύμης 300 μέτρων, κοντά στο ρέμα της Πύρνας που αποτελεί παράρεμα του Κηφισού, το οποίο πρέπει να σκεπαστεί.
