Για «έπαρση και αλαζονεία της εξουσίας» κάνει λόγο η Μαρία Χρονοπούλου, μέλος της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΥΚΗΣ και της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Πεύκης.
Αφορμή για το άρθρο της στέκεται το αίτημα του συνδυασμού ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΥΚΗΣ -που δεν «κατέβηκε» στις εκλογές του Νοεμβρίου- για να λάβει το λόγο στο Δημοτικό Συμβούλιο Λυκόβρυσης – Πεύκης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του Δήμου. Στη συνέχεια ακολουθεί το σχετικό κείμενο:
«Η άρνηση της διοίκησης του Δήμου Λυκόβρυσης – Πεύκης να δώσει το λόγο στη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΥΚΗΣ στο Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε να τοποθετηθεί στο μείζον θέμα του προϋπολογισμού για την πόλη, μας γεννά πολλές και δυστυχώς αρνητικές σκέψεις.
Πρέπει να ξεκαθαριστεί, ευθύς εξ αρχής, ότι το όλο ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Η εξουσία, όπως αυτή μορφοποιείται στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, επιλέγει να μη δώσει τον λόγο, όχι στο πρόσωπο που το ζητά, αλλά σε αυτό που εκπροσωπεί και που προφανώς φοβάται.
Βρισκόμαστε, από πολύ νωρίς, δυστυχώς για όλους, μπροστά σε φαινόμενα μετάλλαξης ανθρώπων και συμπεριφορών λόγω της έπαρσης, που δημιουργεί η εξουσία, και της αλαζονείας που επακολουθεί. Έτσι, τους βλέπουμε να αρνούνται αυτό που πριν από λίγους μήνες επέτρεπαν ως αυτονόητο, δηλαδή, το να δίνεται ο λόγος στο Δημοτικό Συμβούλιο σε πολιτικούς φορείς. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι φταίνε οι “κακές παρέες”, αλλά μάλλον είναι φτηνή ως δικαιολογία.
Τους βλέπουμε και τους ακούμε να διαχειρίζονται τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες σαν σκοινί, που ανάλογα με το αν κάθονται στα έδρανα της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας το μαζεύουν ή το αφήνουν “λάσκα”. Αυτοί, που πριν ένα εξάμηνο διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της τότε δημοτικής αρχής, σήμερα, επειδή πέρασαν στην αντίπερα όχθη συμπεριφέρονται τουλάχιστον ανεπίτρεπτα.
Φαίνεται, πως επειδή “κατέλαβαν” αξιώματα νομίζουν, ότι οι θέσεις που απόκτησαν είναι φέουδο, ότι η “δύναμη τους” είναι παντοτινή. Βλέπετε, ξεχνούν ότι η κατάχρηση εξουσίας οδηγεί σε αλαζονεία, γενεσιουργό αιτία για σοβαρά σφάλματα και αστοχίες.
Κάτι που μας φέρνει στο νου το πάντα επίκαιρο ρητό του Αγάθωνος:
‘‘Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι∙ πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει∙ δεύτερον κατά νόμους άρχει∙ τρίτον ότι ουκ αεί άρχει’’ -και σε ελεύθερη μετάφραση:
‘‘Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα, αλλά πάντως πνευματικά όντα και όχι ζώα)∙ δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες και, τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων, κάποτε θα εκπέσει της αρχής και πρέπει ως εκ τούτου, να είναι πολύ προσεκτικός, ώστε όταν απομακρυνθεί από την εξουσία να έχει αφήσει αγαθές εντυπώσεις, τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για τις αρετές του’’.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αφιερώσω σε αυτούς που, εξ αιτίας των προσφάτων θέσεων εξουσίας που ανέλαβαν, τους περιβάλει πυκνό νέφος αλαζονείας, ένα κρητικό δίστιχο.
Άρχοντα θέλω να σ’ το πω: μην είσαι υπερόπτης,
όπως για ξίφος κοφτερό ποζάρει ο… χαρτοκόπτης!».
