Εν αναμονή δικαστικής απόφασης για την οριστική αναστολή πληρωμής του 1/3 του οικοπέδου από τους περιοίκους.
Πριν είκοσι χρόνια στόχος ήταν το οικόπεδο Πέρρου να αποτελέσει την κεντρική πλατεία του δήμου Πεύκης. Είκοσι χρόνια μετά, η κεντρική πλατεία δεν έχει κατασκευαστεί, ενώ οι μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί για την κατασκευή υπόγειου πάρκιγκ αλλάζουν τα δεδομένα και μετατρέπουν την εν δυνάμει πλατεία από χώρο αναβάθμισης των περιουσιών των περιοίκων σε χώρο πολυσύχναστο, κοινόχρηστης χρήσης. Κάπως έτσι, οι περίοικοι που καλούνται ακόμα και σήμερα να καταβάλλουν το 1/3 του ποσού των 3,1 εκατ. ευρώ (που δόθηκε για την απαλλοτρίωση) συνεχίζουν τις νόμιμες διαδικασίες για την απαλλαγή τους. Την υπόθεση χειρίζεται νομικά ο δικηγόρος Δημήτρης Νταφούλης. Με δικαστική απόφαση του περασμένου Μαϊου 2014 υπήρξε αναστολή και ανακοπή πληρωμής της συμμετοχής των περιοίκων, ενώ σήμερα βρισκόμαστε επί της αναμονής δικαστικής απόφασης για την οριστική αναστολή της πληρωμής τους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η συμμετοχή των περιοίκων στην αγορά του οικοπέδου Πέρρου θα βαρύνει πλέον τον δήμο οριστικά και αμετάκλητα, εκτός και εάν την κατασκευή του γκαράζ αναλάβει η Αττικό Μετρό δεδομένου ότι πλέον από την πλατεία έχει οριστικοποιηθεί ότι θα περάσει η γραμμή 4 του Μετρό.
Σήμερα, οι κάτοικοι και οι συνδυασμοί ερίζουν για τις επιλογές προηγούμενων διοικήσεων του δήμου τονίζοντας ότι μονομερώς επιλέχθηκε η επιβάρυνση των περιοίκων για ένα έργο κοινής ωφέλειας αλλά και ότι θα μπορούσε να προκριθεί μία λύση ανάλογη με το Ο.Τ.9 στη Λυκόβρυση που οι δημότες επιβαρύνθηκαν με ειδικό τέλος για την αγορά του οικοπέδου και μέρος της αποπεράτωσης του έργου. Ας δούμε όμως το σχετικό ιστορικό.
Πριν είκοσι χρόνια στο οικόπεδο Πέρρου
Πολυσυζητημένο το ζήτημα της πλατεία Πέρρου κρατά ήδη εδώ και είκοσι χρόνια και κάπως έτσι η κεντρική πλατεία της Πεύκης που θα μπορούσε να δώσει ανάσα εξόδου στους δημότες, θυμίζει διαρκώς ένα εγκαταλελλειμένο οικόπεδο που από στιγμή σε στιγμή γίνεται εργοτάξιο με στόχο την κατασκευή της πολυπόθητης πλατείας, υπόθεση που διαρκώς αναβάλλεται πάντα για μεταγενέστερο χρόνο. Ας δούμε όμως πως φτάσαμε σε αυτή την πραγματικότητα. Για το σκοπό αυτό συναντήσαμε και μιλήσαμε με τον Παναγιώτη Μπόλλα, άνθρωπος με μακρά ιστορία και προσφορά στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου και σήμερα μέρος της παράταξης της μείζονος μειοψηφίας, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. Δεν μιλήσαμε όμως με τον Παναγιώτη Μπόλλα με αυτή του την ιδιότητα αλλά με την ιδιότητα του κατοίκου της περιοχής, άμεσα εμπλεκόμενου και βαθύ γνώστη της υπόθεσης της πλατείας Πέρρου.
Όλαν ξεκίνησαν πριν είκοσι χρόνια, το 1994, όταν επί δημαρχίας του Α. Κυδωνάκη, το δημοτικό συμβούλιο λαμβάνει την πρώτη απόφαση απαλλοτρίωσης του οικοπέδου Πέρρου με στόχο στο συγκεκριμένο οικόπεδο να κατασκευαστεί η κεντρική πλατεία του τότε δήμου Πεύκης. Όπως μας εξηγεί ο Παναγιώτης Μπόλλας επρόκειτο για 14-15 μερίδια γης από τα οποία το 82% ανήκε την εποχή που λήφθηκε η απόφαση απαλλοτρίωσης στον κ. Πυθαρά (ήταν ο ένας από τους δικαιούχους της αποζημίωσης), ενώ το 18% παρέμενε στην κυριότητα δύο δικαιούχων της οικογένειας Πέρρου. Για την ακρίβεια του λόγου η πλατεία Πέρρου, συνολικής επιφάνειας 3.575τ.μ. δεν ήταν άλλο από το οικοδομικό τετράγωνο /Ο.Τ. 25Α΄