Μανόλης Πάγκαλος – ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
«Πρέπει να υπάρξει κατάλληλη μελέτη της ωρίμανσης και του κόστους του υφιστάμενου δανεισμού για να συγκριθούν οι επιπτώσεις της αναχρηματοδότησης σε βάθος χρόνου»
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλανίζει την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι και το οικονομικό, που για πολλούς Δήμους της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και η Λυκόβρυση – Πεύκη, είναι οξύτατο λόγο της έλλειψης ικανού μεγέθους ιδίων πόρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, στα πρόγραμμά του περιλαμβάνει την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που σημαίνει αλλαγή του Νόμου Καλλικράτη και διαμόρφωση ευνοϊκότερου οικονομικού περιβάλλοντος για τους Δήμους που δεν έχουν τα αναγκαία έσοδα.
Επειδή αλλαγές αυτού του επιπέδου χρειάζονται σημαντική περίοδο διαβούλευσης και συνεπώς αρκετούς μήνες πριν την εφαρμογή τους και δεδομένου ότι η δυνατότητα σύναψης σύμβασης αναχρηματοδότησης από το ΤΠκΔ έχει συγκεκριμένο χρονικό όριο, θεωρώ ότι ο Δήμος θα πρέπει να ξεκινήσει έγκαιρα, τουλάχιστον, τις διαδικασίες δημιουργίας αιτήματος και διαπραγμάτευσης με το ΤΠκΔ.
Όσον αφορά στην επιλογή της διάρκειας της νέας σύμβασης και του επιτοκίου της, κατ’ αρχήν πρέπει να υπάρξει κατάλληλη μελέτη της ωρίμανσης και του κόστους του υφιστάμενου δανεισμού για να συγκριθούν οι επιπτώσεις της αναχρηματοδότησης σε βάθος χρόνου. Για να γίνω σαφέστερος στους μη γνώστες του αντικειμένου, χρειάζεται να καταρτισθεί πίνακας τοκοχρεωλυτικών αποσβέσεων όλων των υφιστάμενων δανείων, δηλαδή καταγραφή υπολοίπου κάθε δανείου χωριστά, με ημερομηνία 1η Ιανουαρίου 2015, συνοδευόμενη από το τρέχον επιτόκιο και τις υπολειπόμενες τοκοχρεωλυτικές πληρωμές (η απόσβεση κάθε δανείου με τον αντίστοιχο τόκο) μέχρι τη λήξη του.
Ο πίνακας αυτός θα μας δώσει την αναμενόμενη ετήσια επιβάρυνση από τον υπάρχοντα δανεισμό μέχρι και την ωρίμανση του τελευταίου δανείου και θα καθορίσει κατά πόσον πρέπει να ενταχθούν στην αναχρηματοδότηση όλα τα δάνεια του Δήμου ή αν θα πρέπει να εξαιρεθούν κάποια, πιθανόν λόγω ευνοϊκότερων όρων ή ιδιαίτερων συνθηκών (π.χ. το δάνειο για το Ο.Τ. 9) ή επικείμενης λήξης τους, ενώ παράλληλα συγκρινόμενος με τον αντίστοιχο πίνακα του ΤΠκΔ για την αναχρηματοδότηση, θα ξεκαθαρίσει και τα σημεία κινδύνου, όσον αφορά στη χρονική διάρκεια και στο νέο ύψος των τοκοχρεωλυτικών αποπληρωμών.
Το Δημοτικό Συμβούλιο, σε πρόσφατη του συνεδρίαση, έχει ορίσει Διαπαραταξιακή Επιτροπή για τα Οικονομικά του Δήμου. Είναι «ηλίου φαεινότερο» ότι χρήζει η άμεση σύγκλιση αυτής της επιτροπής, που εκτός των προαναφερθέντων θα πρέπει να εξετάσει και κάποιους ιδιαίτερα επιβαρυντικούς όρους που προτείνει το ΤΠκΔ, μεταξύ των οποίων το υψηλό κόστος εξέτασης αιτήματος του δήμου και ελέγχου των Οικονομικών Καταστάσεων καθώς και το υψηλότατο περιθώριο που προστίθεται στο προτεινόμενο επιτόκιο.
Παναγιώτης Ασβεστάς – ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
«Η ουσία είτε περάσουν τα δάνεια στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είτε όχι, πάλι ο λαός θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο»
Για να δώσουμε καλύτερα μια πιο λολκληρωμένη απάντηση στα ερωτήματα πρέπει να γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω για να γίνει κατανοητό πως έφτασαν οι Δήμοι να είναι χρεωμένοι και ποιες οι πραγματικές αιτίες.
Η λεγόμενη «εγυγείανση» των δήμων που γίνεται σύμφωνα με όσα προβλέπει ο «Καλλικράτης» με λίγα λόγια σημαίνει περικοπές, απολύσεις, επιβολή νέων φόρων ή αύξηση όσων ήδη εφαρμόζονται, παράδοση αρμοδιοτήτων και έργων σε επιχειρηματίες, αναστολή ακόμα και κατάργηση υπηρεσιών.
Με βάση λοιπόν με τον «Καλλικράτη», η οικονομική λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης δένεται πιο πολύ με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων. Από την σκοπιά αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δούμε ορισμένες πλευρές της υπόθεσης «χρέη των δήμων». Να δούμε δηλαδή ποια είναι η αιτία, η ρίζα του προβλήματος. Πως και γιατί, έφτασαν οι Δήμοι σε αυτήν την δύσκολη οικονομική κατάσταση όπως βέβαια και ο δικός μας.
Πολύ συζήτηση έχει αναπτυχθεί σχετικά με τη χρηματοδότηση των δήμων από την Κεντρική Διοίκηση, τον κρατικό δηλαδή προϋπολογισμό που αποτελεί σημαντικό μέρος των εσόδων των Δήμων. Σύμφωνα με τον κρατική επιχορήγηση θα έπρεπε να έχουν αποδωθεί ως μέρος του κρατικού προϋπολογισμού στους Δήμους, 10,5 δις ευρώ, χρήματα που παρακρατήθηκαν από τις κυβερνήσεις διαχρονικά και με ευθύνη όλων των εκλεγμένων, πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης (ΚΚΕ), στα όργανα της Τοπικής Διοίκησης «χαρίστηκαν» στο κεντρικό κράτος. Αυτά είναι χρήματα του ελληνικού λαού, που θα έπρεπε να διοχετεύονται για έργα για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, για υπηρεσίες προς τους Δημότες και για τις πάγιες ανάγκες των Δήμων. Έτσι λοιπόν οι Δήμοι κατέφευγαν στο δανεισμό έτσι ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τους, πέρα βέβαια και από φαινόμενα κακοδιαχείρησης και σπατάλης, που όμως δεν αποτελούν τον κύριο λόγο του δανεισμού.
Η κυβέρνηση και η ΚΕΔΕ (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) προσπαθούν να κρύψουν ότι, σημαντικό μερίδιο ευθήνης στο σημερινό οικονομικό πρόβλημα των Δήμων οφείλεται στις πολιτικές παράδοσης έργων στο κεφάλαιο. Θυμίζουμε ότι το πρόγραμμα «Θησέας» που ενέκριναν κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και Δήμοι που πλειοψηφούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, επιβάλλει την υλοποίηση των έργων στους Δήμους μέσω Συμπράξεων με Ιδιώτες (ΣΔΙΤ), υλοποιόντας έργα που είναι κερδοφόρα αλλά όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Στις ίδιες ράγες κινείται και το πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» που υλοποιείται σήμερα. Τέτοιο παράδειγμα έχουμε και στο Δήμο μας με το ΟΤ9 στη Λυκόβρυση όπου το 30% χρηματοδοτήθηκε από την έκτακτη φορολογία των δημοτών και θα γίνει μία επιχείρηση που θα λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Ο προσανατολισμός είναι σαφής, να δαπανούν οι Δήμοι για να κερδίζουν οι εργολάβοι και οι λοιποί επιχειρηματίες, μακριά από τις λαϊκές ανάγκες, όπως τα προγράμματα ΕΣΠΑ που χρηματοδοτούν έργα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά όχι σχολεία, παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ κτλ.
Η ουσία είτε περάσουν τα δάνεια στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είτε όχι, πάλι ο λαός θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο, για χρήματα που δεν απόλαυσε και μαλιστα για υπηρεσίες του Δήμου τις οποίες τις πληρώνει ξανά και ξανά μέσω της άμεσης φορολογία, των συνδρομών στο Δήμο κτλ. Μόνος τρόπος να ξεμπερδέψουμε μία και καλή με τα δάνεια και τους τόκους είναι να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση των Δήμων από το κράτος, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, και να μπορέσουν να λειτουργούν οι Δήμοι με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των τραπεζών και των εργολάβων.