Γράφει ο Γεώργιος Γενετζάκης, φιλόλογος στο Χαλάνδρι
Το καλοκαίρι τυπικά τελείωσε, ο Σεπτέμβριος, αν και ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου, εξακολουθεί να είναι θερμός και τα μπάνια συνεχίζονται (αποκαλόκαιρο). Ο λόγος για τα μαγιό των νεαρών κοριτσιών. Τελευταία τείνει να επικρατήσει η μόδα ορισμένων μαγιό που αφήνουν σχεδόν ακάλυπτα τα οπίσθια (string-brazilian).
Τα ερωτήματα που έρχονται στο μυαλό μας σχετικά με αυτόν τον τύπο ένδυσης είναι: Η συγκεκριμένη αισθητική τελικά αναδεικνύει καλύτερα το γυναικείο σώμα; Παρουσιάζει τη γυναίκα πιο ελκυστική και την κολακεύει; Πρόκειται για μία ακόμη κατάκτηση του γυναικείου φύλου; Μήπως το προκλητικά γυμνό ερεθίζει τα συντηρητικά μας αντανακλαστικά, όπως συνέβη τη δεκαετία του 1950 με την εμφάνιση και καθιέρωση του μαγιό «μπικίνι» και όπως συνήθως γίνεται με κάθε καινοτόμο-επαναστατική αντίληψη; Μήπως, όπως θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό σήμερα το μαγιό μπικίνι, θα γίνει τελικά το ίδιο μετά από λίγα χρόνια και με το string και επομένως οι παρακάτω ενστάσεις είναι θέμα χρόνου να απαξιωθούν;
Λησμονούμε μάλλον ότι η ενδυμασία αναδεικνύει το ανθρώπινο σώμα και δημιουργεί αισθητικό αποτύπωμα, θετικό ή αρνητικό, προβάλλοντας την προσωπικότητα του κάθε ατόμου. Αντίθετα, η σχεδόν απόλυτη γύμνια κάνει τους ανθρώπους όμοιους και χάνεται η ιδιαιτερότητα του προσώπου 1. Σαφέστατα κανείς σήμερα δεν υποστηρίζει τις υπερβολές και τους αναχρονιστικούς ισχυρισμούς του παρελθόντος σχετικά με τα θαλάσσια μπάνια των γυναικών 2. Αυτά ανήκουν σε ιστορικές περιόδους λιγότερο πολιτισμένες.
Ωστόσο, οι κοινές παραλίες δεν είναι παραλίες γυμνιστών όπου υπάρχει η δυνατότητα έκθεσης του γυμνού σώματος. Οι συνήθεις παραλίες αποτελούν χώρο συνεύρεσης εκατοντάδων λουομένων διαφόρων ηλικιών, όπου καλό είναι να γίνεται σεβαστή η δημόσια αιδώς και να τηρείται ένα μέτρο αισθητικής. Άλλωστε, η ελευθερία προϋποθέτει σαφή όρια και αξιοπρέπεια.
«Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο σέξι και το χυδαίο, στο προκλητικό και το αποκρουστικό, στην αυτοπεποίθηση και τον κομπλεξισμό είναι πολλές φορές πολύ λεπτή» υποστηρίζει ο Θάνος Ασκητής 3 σε σχετική του συνέντευξη. Φαίνεται μάλιστα ότι το string, όσο καλλίγραμμο και αν είναι το σώμα της κοπέλας που το φορά και αισθάνεται ότι την κολακεύει, προκαλεί σε πολλούς/ές αντιαισθητική εντύπωση, δεδομένου ότι ορισμένα μέρη του ανθρώπινου σώματος αφορούν τη σφαίρα της ιδιωτικότητας του ατόμου και αποκαλύπτονται στη διαδικασία της ερωτικής συνεύρεσης.
Το νέο δεν καταξιώνεται, εάν είναι απλώς διαφορετικό από το παρελθόν, αλλά επειδή φέρνει μία εναλλακτική ποιοτική πρόταση. Ποια είναι αυτή στην περίπτωση του συγκεκριμένου μαγιό; Εκτιμώ ότι η νοοτροπία αυτή υπηρετεί περισσότερο τον καταναλωτισμό του φαίνεσθαι και τον αβασάνιστο μιμητισμό που απαξιώνει την προσωπικότητα αυτών που την ακολουθούν.
Παράλληλα, η προβολή του σχεδόν γυμνού σώματος, φαίνεται να είναι απότοκος της μονοδιάστατης αντίληψης που ταυτίζει τον άνθρωπο μόνο με την υλική του διάσταση, σαρκοποιώντας το πνεύμα και αποτυπώνοντας αίσθηση απώλειας υψηλής πνευματικότητας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι δεν είναι όλα τα θέματα της ζωής μας για δημόσια προβολή.
Σαφέστατα, η μόδα είναι παντοδύναμη στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δημιουργεί τάσεις και συμπεριφορές, που υιοθετούνται κυρίως από τη νέα γενιά- πολλές φορές χωρίς ανάλογες αντιστάσεις- και ενίοτε διχάζουν με το ρηξικέλευθο των ενδυματολογικών προτάσεών της. Το θέμα με τη μόδα είναι ότι, ενώ υπηρετεί την ψυχική ανανέωση του ατόμου, την προβολή του, την ένταξή του στο κοινωνικό σύνολο, καλλιεργεί την αισθητική του αλλά και ενισχύει την οικονομία, συχνά ταυτίζεται με εκκεντρικές συμπεριφορές που, παρά τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση, κάποτε ευτελίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο.
Τίθεται τότε το ζήτημα της δημιουργίας αντιστάσεων του κάθε ατόμου απέναντι στη μαζοποίηση που επιβάλλει η εκάστοτε μόδα και κατά συνέπεια της καλλιέργειάς του. Όσο πιο καλλιεργημένος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί να αντισταθεί στα διάφορα μη ποιοτικά κελεύσματα της μόδας. Κάθε πρόταση μόδας πρέπει να γίνεται αντικείμενο κριτικής και όχι αβασάνιστης υιοθέτησης.
1. Ε.Π. Παπανούτσου, Πρακτική Φιλοσοφία, «Ο άνθρωπος και το φόρεμα», εκδόσεις «Δωδώνη», 1984, σελ. 206-209.
2. Νότα Σεφερλή, https://fashionandotherarts.wordpress.com/
3. https://www.protothema.gr/greece/article/690960/poies-ehoun-dikaioma-sta-skafta-magio/
