«Δεν διεκδικώ δάφνες Μαυρογιαλούρου»

Πρόκειται τελικά για τριάντα δήμους;

Μπορεί να είναι και σαράντα, η ουσία δεν αλλάζει. Γιατί τι σημαίνουν όλ’ αυτά; Ότι στην ουσία ο δήμος μας και άλλοι δήμοι στραγγαλίστηκαν κυριολεκτικά δύο χρόνια γιατί δεν γινόταν δεκτή αυτή τη τροπολογία.

Επομένως να ξαναρωτήσω οι δήμοι όπως εσείς που είχαν σημαντικό πρόβλημα και που σήμερα κάνουν χρήση της τροπολογίας όπως μας λέτε, γιατί δεν δραστηριοποιήθηκαν εντονότερα; Μήπως τελικά η σχετική τους ανάγκη δεν ήταν τόσο επιτακτική;

Είναι προφανές ότι όσο και να μην έχουν ανάγκη, δηλαδή να είναι σε καλή οικονομική κατάσταση, είναι σίγουρο ότι μία τέτοια ρύθμιση τους λύνει τα χέρια να αποκτήσουν ρευστότητα και να κάνουν επενδύσεις ή να συμπαρασταθούν στους πολίτες που σήμερα δοκιμάζονται, να ενισχύσουν δηλαδή τις κοινωνικές δομές. Τι είναι λοιπόν αυτό από την πλευρά της γενικής διοίκησης; Τι είναι αυτό το πράγμα που μία κεντρική κυβέρνηση αντιμετωπίζει το αίτημα τόσων δήμων της τοπικής αυτοδιοίκησης με αυτή την απαξιωτική συμπεριφορά και αδιαφορία για να φτάσουμε την τελευταία στιγμή να γίνει δεκτό το αίτημα;

Ήταν και πολιτικό το θέμα κ. Φωκιανέ;

Δεν το πιστεύω.

Να σας πω τι εννοώ, με βάση απόψεις που συναντά κανείς στον δήμο. Εσείς πολιτικά εντάσσεστε στην Αριστερά και όλη αυτή η προσπάθεια που μας περιγράψατε καταβλήθηκε σε μία περίοδο με τη γενική βάση της κυβέρνησης να αποτελεί η ΝΔ. Παρατηρούμε όμως ότι η επίμαχη τροπολογία πέρασε από τη Βουλή μετά και τη συμβολή του κ. Μαυρίδη αλλά και του κ. Πατούλη, δημάρχου Αμαρουσίου και προέδρου σήμερα της ΚΕΔΕ που ανήκουν στους κόλπους της ΝΔ.

Η όποια πολιτική συσχέτιση του δικού μας δήμου ή οποιδήποτε άλλου δήμου με την γενική κυβέρνηση μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, όταν δηλαδή ένα αίτημα πανελλήνιας εμβέλειας, απολύτως λογικό, καίριο για την επιβίωση τόσων δήμων, γίνεται αντικείμενο κομματικής συναλλαγής.

Δηλαδή εάν ο κ. Μαυρίδης και ο κ. Πατούλης δεν εντάσσονταν στους κόλπους της ΝΔ, συνεχίζω διασκεδάζοντας τις σχετικές θέσεις που έχουν οπαδούς στον δήμο, μπορεί να μην είχαμε σήμερα τη ψήφιση της τροπολογίας;

Δεν το πιστεύω αυτό. Γιατί η εμπειρία μου από τις συναντήσεις που είχαμε έδειξε ότι ενώ το αίτημα δεν ήταν ώριμο, καταθέσαμε τα επιχειρήματά μας και εξηγήσαμε ότι δεν μπορεί η Τρόϊκα να έχει επιτρέψει την αναχρηματοδότηση μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για 300 δήμους και να απαγορεύει σε τριάντα να μπουν σε μία αντίστοιχη ρύθμιση. Οι τράπεζες θα πάρουν τα χρήματά τους, εμείς δεν κουρεύουμε τίποτε. Και οι τράπεζες δεν είχαν τη δυνατότητα να προβούν στην αναχρηματοδότηση. Το ζήτημα έμπαινε στη λογική του αθέμιτου ανταγωνισμού ενός κρατικού πιστωτικού ιδρύματος όπως είναι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και των ιδιωτικών τραπεζών. Άμα θέλουν οι διεθνείς τράπεζες να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός ας κάνουν αυτού του είδους τις ρυθμίσεις όπως μπορεί να κάνει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Λόγου χάρη αν μία ιδιωτική τράπεζα στον ελεύθερο ανταγωνισμό προσφέρει καλύτερους όρους δανειοδότησης θα πρέπει να κλείσει αυτή η τράπεζα; Ο ανταγωνισμός αφορά όλους και το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αν είναι δηλαδή ανταγωνιστικό μια φορά το δημόσιο πρέπει να το κλείσουμε, να το απαγορεύσουμε; Γιατί εδώ γι’αυτό πρόκειται. Γι’ αυτό λέω ότι το θέμα είναι βαθύτατα πολιτικό. Και η αντίληψη της κυβέρνησης δύομισι χρόνια που δεν προχωρούσε στην αναχρηματοδότηση των δανείων ήταν μία λανθασμένη νεοφιλελεύθερη επιλογή που διορθώθηκε έστω και την ύστατη στιγμή. Εάν αυτό εντάσσεται σε κομματική εύννοια προς ανθρώπους που είναι τοποθετημένοι στη ΝΔ, και είναι δήμαρχοι ή κάτι άλλο, είναι ακόμα πιο υποτιμητικό για την τοπική αυτοδιοίκηση και για την κεντρική διοίκηση. Να διατυπώνουν σήμερα το έκανα εγώ ή ο,τιδήποτε. Το σημαντικό θέμα είναι ποιος κατάλαβε ότι έπρεπε να γίνει αυτή η ρύθμιση και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και ποιοι ήταν απόντες από όλη αυτή τη διαδικασία επί δυόμισι χρόνια. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία όλα αυτά είναι καταγεγγραμμένα. Και το που έχει πάει ο καθένας και το πότε εμφανίστηκε ο καθένας και αυτά είναι καταγεγγραμμένα. Εγώ επειδή μίλησα με αρμόδιους του υπουργείου Οικονομικών που έκαναν όλη την τροπολογία και στους οποίους επιχειρηματολογήσαμε και ήταν παρών και ο σημερινός δήμαρχος ο κ. Μαυρίδης που ξέρει καλά ότι τα επιχειρήματα του δήμου μας τα οποία και ο ίδιος όχι μόνο ενστερνίζεται αλλά στηρίζεται και στήριξε, ήταν ότι έπρεπε ακριβώς αυτή τη τροπολογία να προχωρήσει και να απομακρυνθούν όλες οι αντιρρήσεις που δεν είχαν βάσει όπως σας εξήγησα. Άρα όλη η συζήτηση που έγινε πάνω σε αυτό το θέμα για την πατρότητα της σχετικής προσπάθειας, για το ποιος προώθησε τη μεταφορά του δημοτικού δανεισμού στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και ποιος δεν την προώθησε, δείχνει ότι ακόμα έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο για να φύγουμε από την εποχή των Μαυρογιαλούρων. Εγώ δεν διεκδικώ δάφνες Μαυρογιαλούρου ότι εγώ το έκανα, προέκυψε ως φυσικήεξέλιξη μετά από κρατική ρύθμιση για τους δήμους που είχαν τα δάνειά τους στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Και εάν δεν είμαστε «Βασιλικότεροι του Βασιλέως» σε ό,τι αφορά τις προθέσεις της Τρόϊκα θα είχε γίνει και πιο νωρίς. Γιατί η Τρόϊκα απ’ ότι φάνηκε δεν θα είχε και κάποια αντίδραση.

Σε συνέντευξη Tύπου που παρέθεσε πρόσφατα ο δήμαρχος κ. Φωκιανέ ανέφερε ότι καταλυτική ήταν στο παρά ένα η σχετική αρωγή του Γιώργου Πατούλη στην εξέλιξη της υπόθεσης. Ποιο είναι το σχόλιο σας;

Εάν ο Γιώργος Πατούλης που είναι συνάδελφός μου στην ιατρική, είμασταν συνάδελφοι χρόνια δήμαρχοι και έχουμε μία πολύ καλή σχέση, βοήθησε και σε αυτή την περίπτωση, καλοδεχούμενη η βοήθειά του και εμείς δεν αποκλείσαμε κανέναν, είμασταν μόνοι μας όπως σας είπα δύομισι χρόνια και δεν είχαμε καμία βοήθεια. Εάν αυτή η βοήθεια εμφανίστηκε την τελευταία στιγμή ήταν καλοδεχούμενη. Σε γενικές γραμμές χαίρομαι και για τον Τάσο Μαυρίδη που αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα αυτής της υπόθεσης και για τον Γιώργο Πατούλη που το έθεσε μέσα στα αιτήματα της ΚΕΔΕ ως νέος πρόεδρος το τελευταίο διάστημα. Τώρα το τι έχει μεσολαβήσει στους διαδρόμους των υπουργείων…

Γνωρίζετε την επιστολή Κωνσταντόπουλου για τη συλλογικότητα της προσπάθειας που καταβλήθηκε με στόχο τη σημερινή εξέλιξη αλλά και την «απαντητική» κατά κάποιον τρόπο που υπέγραψε η Έφη Τσεκούρα από την πλευρά της διοίκησης του δήμου. Θέλω να σας μεταφέρω, αυτό που μας διατύπωσε ένας απλός πολίτης: «τσακώνται για την πατρότητα και τα εύσημα αντί να εμβαθύνουν στην επόμενη μέρα της τροπολογίας».

Είναι θλιβερό να συζητάμε όχι την ουσία της υπόθεσης αυτής αλλά να διεκδικούμε προσωπικά οφέλη από τη ρύθμιση. Αυτό είναι μάστιγα για όλη τη ζωή του τόπου. Ο κ. Κωνσταντόπουλος ήταν πάντοτε ενήμερος για όλες τις σχετικές ενέργειες και στήριζε αυτή την πολιτική της δημοτικής Αρχής που εκφραζόταν από εμένα προς τα έξω. Δεν υπήρξε ποτέ αντίρρηση ή αδιαφορία όπως και από όλη την παράταξή μας που συλλογικά στήριξε την προσπάθεια αναχρηματοδότησης του δημοτικού δανεισμού με τη μεταφορά των υποχρεώσεων του στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Να σας πω όμως και κάτι άλλο. Όλες οι δημοτικές παρατάξεις ή σχεδόν όλες που έθεσαν υποψηφιότητα στις περασμένες δημοτικές εκλογές είχαν ως προμετωπίδα του προβλήματος του δήμου την αναχρηματοδότηση των δανείων. Εδώ έφτασε ο κ. Θεοδωρακόπουλος που μετέφερε τα δάνεια από το Ταμείο στις ιδιωτικές τράπεζες να κάνει παρεμβάσεις στην προηγούμενη ΚΕΔΕ υπέρ της αναχρηματοδότησης, όπως δημοσίευε βέβαια γιατί δεν το είδαμε πουθενά να έλθει να στηρίξει την προσπάθεια του δήμου. Εν πάσει περιπτώσει αυτή η άποψη ήταν ορθή, γι’ αυτό και υιοθετήθηκε από τις δημοτικές παρατάξεις. Και ήταν ικανοποίηση δική μου ότι όλοι συνέτρεξαν στο τέλος και κατάλαβαν ότι αυτή η λύση ήταν μονόδρομος για την οικονομική εξιγύανση του δήμου.