Τους λόγους για τους οποίους καταψήφισε την εισήγηση για δημιουργία Επιτροπής Ισότητας των Φύλων στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Τρίτης 23 Φεβρουαρίου, παραθέτει με ανακοίνωσή της η παράταξη Λαΐκή Συσπείρωση Αμαρουσίου.
Συγκεκριμένα, η τοποθέτηση του συνδυασμού από την δημοτική σύμβουλο Μαρία Καρλατήρα, έχει ως εξής: «Το ζήτημα της ισότητας των φύλων δεν αντιμετωπίζεται με επιτροπές που έχουν απλά γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Επιτροπές που συστήνονται από αυτούς που με την πολιτική τους προωθούν την ανισότητα των φύλων (Ευρωπαϊκή Ένωση, κυβερνήσεις) και χρησιμοποιούνται ως “φύλλο συκής” για να καλύψουν τις πολιτικές της εντεινόμενης εκμετάλλευσης γυναικών και ανδρών στη λογική του “να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι”.
Πρόκειται για ένα ακόμα τρανό παράδειγμα του ρόλου που παίζουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες ως εφαρμοστές των αντιλαϊκών επιταγών της ΕΕ και της αστικής τάξης, καθώς και προωθητές της προπαγάνδας τους. Η επιτροπή αυτή υπαγορεύεται από την αντίστοιχη επιτροπή της Ε.Ε. με το επιχείρημα ότι θα αντιμετωπίζει διάφορα κοινωνικά προβλήματα, όπως την κακοποίηση γυναικών και πρόληψη της βίας, την υγεία, τη γυναικεία απασχόληση και πολιτικές ίσων ευκαιριών.
Όπου οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων ακούν ότι το δικαίωμα στην εργασία έχει αντικατασταθεί από την απασχόληση και το δικαίωμα και η υποχρέωση στην ισονομία από πολιτικές ίσων ευκαιριών, τότε να γυρνάνε την πλάτη και να τρέχουν μακριά! Είναι ψευδεπίγραφη και παραπλανητική η δημιουργία αυτής της επιτροπής αφού στην πράξη έχουν ισοπεδωθεί όσα δικαιώματα είχαν μέχρι πρότινος οι γυναίκες.
Οι νέες γυναίκες, οι εργαζόμενες, οι αυτοαπασχολούμενες, οι μητέρες, οι συνταξιούχες έχουν δυστυχώς τρομερή πείρα από το τι σημαίνει ‘ισότητα’ στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου και της καπιταλιστικής κοινωνίας της εκμετάλλευσης Στο όνομα της δήθεν «ισότητας» ανδρών και γυναικών στην εργασία, διαχρονικά οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, επιδιώκουν την κατάργηση όποιων θετικών ρυθμίσεων υπήρχαν υπέρ των γυναικών, με τα ωράρια και τις συμβάσεις-λάστιχο να γενικεύονται στο ΣΥΝΟΛΟ του εργατικού δυναμικού, με στόχο την εντατικοποίηση της δουλειάς.
Στο όνομα της «ισότητας» καταργήθηκαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για την προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, όπως ήταν η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας στη βιοτεχνία, η 5ετής διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών- ανδρών, με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζόμενων γυναικών στα 65 χρόνια, ενώ αυξήθηκαν τα όρια ακόμα και για μητέρες με ανήλικα ή ανάπηρα παιδιά. Ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, πολλές φορές η εγκυμοσύνη συνοδεύεται με απόλυση και τρομοκράτηση εκ μέρους της εργοδοσίας.
Με πρόσχημα τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών, προωθήθηκε από το κεφάλαιο η αύξηση της μερικής απασχόλησης, δηλαδή της πιο φθηνής και χωρίς δικαιώματα εργασίας. Σε επίπεδο ΕΕ το 1/3 των εργαζόμενων γυναικών είναι με μερική απασχόληση. Για εμάς λοιπόν είναι καθαρό ποιες είναι οι στοχεύσεις, μέσα από την προώθηση της ψευδεπίγραφης “ισότητας” των δύο φύλων. Όλοι μαζί «βαφτίζετε» «ίσες ευκαιρίες» για άνδρες και γυναίκες την εργασιακή ζούγκλα, τη ζωή – λάστιχο των εργαζόμενων γυναικών.
«Ίσες ευκαιρίες» στην πολιτική της ΕΕ, που υλοποιεί η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, και εξειδικεύουν οι Περιφέρειες και οι δήμοι που εναρμονίζονται με την ΕΕ, σημαίνει: Ευέλικτη εργασία, δηλαδή μερική απασχόληση, δουλειά από το σπίτι, δουλειά με το μπλοκάκι, «ευέλικτα» δικαιώματα, σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, δουλειά τις Κυριακές. Δουλειά χωρίς μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, με κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων, όπως συμβαίνει στην καθαριότητα των δήμων, που οι γυναίκες δουλεύουν πίσω από τα απορριμματοφόρα στις πιο άθλιες συνθήκες.
Περιπλάνηση από πόλη σε πόλη, ακόμα και από χώρα σε χώρα. Αυτή την πραγματικότητα βιώνουν χιλιάδες γυναίκες υγειονομικοί, αναπληρώτριες και ωρομίσθιες εκπαιδευτικοί, άλλες μισθωτές επιστήμονες, χωρίς μέτρα στήριξης της οικογένειας. Γιατί για το κράτος και τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, η μητρότητα αποτελεί «κόστος».
Αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία ζουν και εργάζονται οι γυναίκες. Αμείβονται με μικρότερο μισθό για ίδια εργασία, τοποθετούνται σε χαμηλότερες θέσεις από αυτές των ανδρών, απολύονται λόγω μητρότητας. Οι νέες εργαζόμενες που δουλεύουν στα πεντάμηνα προγράμματα «απασχόλησης», έχουν ασφάλιση μόνο έναντι εργατικού ατυχήματος. Μετά το πέρας 4 εξαμήνων στον ΟΑΕΔ δε δικαιούνται ούτε βιβλιάριο Υγείας! Πώς θα εξασφαλίσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης …ακόμα και αν έχουν 20 χρόνια εργάσιμο βίο;
Επομένως είναι σαφές πως στο σημερινό πολιτικό πλαίσιο, η ενίσχυση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά εργασίας, θα γίνει με όρους φτώχειας και μειωμένων δικαιωμάτων. Όταν η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ χτες, κλείνει την κάνουλα της κρατικής χρηματοδότησης για δημόσιες κοινωνικές υποδομές στήριξης της οικογένειας, προστασίας της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος, για ποια συμμετοχή, για ποια γυναίκα στα αλήθεια ενδιαφέρονται;
Ακόμα και η πρόληψη, η προστασία των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών –φαινόμενο που μέσα στην πανδημία οξύνθηκε κατακόρυφα- επαφίεται σε προγράμματα της ΕΕ με ημερομηνία λήξης και ανακυκλώσιμους εργαζόμενους.
Γυναίκες έχουν υποστεί τους εκβιασμούς, την σεξουαλική παρενόχληση, βία και κακοποίηση στους χώρους δουλειάς, στους χώρους όπου ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν, αθλούνται. Η αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου για το χώρο του αθλητισμού , προκάλεσε ένα ντόμινο καταγγελιών και στο χώρο του θεάτρου, άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» για ένα υποκριτικό κρεσέντο από την πλευρά της κυβέρνησης και των κομμάτων που βαδίζουν στα χνάρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δήθεν «στήριξη των γυναικών» προκειμένου «να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν».
Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυά τους κρύβεται η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι νέες γυναίκες. Κρύβονται οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που τους υποχρεώνουν να μη μιλήσουν και να ανέχονται. Γιατί βιώνουν είτε την εργοδοτική τρομοκρατία και την απειλή της ανεργίας, είτε τους εκβιασμούς των μεγαλοπαραγόντων του αθλητισμού ή του θεάτρου, είτε τις πιέσεις του πανεπιστημιακού κατεστημένου. Κρύβεται η πραγματικότητα της εμπορευματοποίησης, του ανταγωνισμού που αποθεώνει την ατομικότητα έναντι της συλλογικότητας. Πρόκειται για την πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων που αντιμετωπίζει τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου ως «κόστος» για το κράτος και ως «όφελος» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν εξασφαλίζει δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες που θα στηρίζουν ολόπλευρα τα θύματα βίας.
Όσο η οικονομία λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών κολοσσών, όσο η μόρφωση, η εργασία, η μητρότητα, η υγεία, η ανατροφή των παιδιών και η φροντίδα ηλικιωμένων και αδυνάμων, θεωρούνται ατομική υπόθεση, η πλειοψηφία των γυναικών θα είναι διπλά καταπιεσμένες… όποια πολιτική δύναμη κι αν βρίσκεται στο κυβερνητικό τιμόνι – όσες γυναίκες και αν αναδειχθούν σε Υπουργικές καρέκλες ή ως στελέχη μετοχικών επιχειρήσεων.
Για να μπορέσει να υπάρξει πραγματική ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλων είναι αναγκαίο να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι βιολογικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο φύλων, αλλά και οι διαφορές κοινωνικής φύσης που έχουν ήδη διαμορφωθεί σε βάρος των γυναικών μέσα στους αιώνες και οι οποίες διατηρούνται και αυξάνονται μέσα στο σημερινό κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Κατά τη γνώμη μας, η ολόπλευρη κοινωνική ανάπτυξη της γυναίκας, η ισοτιμία και η χειραφέτησή της προϋποθέτουν την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών στο σύνολό τους. Και μάλιστα σε τέτοιες συνθήκες αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, που αντικειμενικά μπορούν να συμβάλουν στην ικανοποίηση των ιδιαίτερων κοινωνικών αναγκών της γυναίκας, με βάση το ρόλο της στην αναπαραγωγική διαδικασία, στη μητρότητα.
Η διέξοδος για όλες και όλους τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση για όλα όσα μας ανήκουν και μας στερούν κυβερνήσεις και συμμαχίες κρατών όπως η ΕΕ, που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος.
Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα προβάλει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων, το οποίο στηρίζουμε, για:
-Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής Αργίας
-Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνιούνται 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
-Απομάκρυνση της εγκύου από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες
-Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως των εργασιακών σχέσεων.
-Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ.
-Διευκόλυνση της επιστροφής της μητέρας στην εργασία με μειωμένα ωράρια κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια μετά την άδεια μητρότητας και κατά μία ώρα για άλλα δύο με δυνατότητα χρήσης ή από τον πατέρα.
-Δίκτυο αποκλειστικά δημόσιων και δωρεάν υποδομών για τη φροντίδα και αγωγή των παιδιών προσχολικής ηλικίας, αλλά και για τη δημιουργική απασχόληση βρεφών, νηπίων, παιδιών.
-Μειωμένο ωράριο εργασίας για γονείς με παιδιά ΑμΕΑ, χωρίς περικοπές των αποδοχών τους.
Άδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.
-Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσης.
-Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας.
-Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και από βαριές, ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης κλπ).
-Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Για ορισμένα επαγγέλματα που είναι αναγκαία η νυχτερινή εργασία, επέκταση της απαγόρευσής πέρα από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.
-Επίδομα άδειας μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό στο ύψος του βασικού μισθού. Απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές για ένα χρόνο μετά τον τοκετό
-Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωϊνή βάρδια ή μπορούν εναλλακτικά να επιλέξουν όποια επιθυμούν μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών.
-Επίδομα γέννας σε όλες τις γυναίκες χωρίς κανένα αποκλεισμό.
-Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων.
-Κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και του τοκετού».
