Το θέμα αφορά στη μονιμοποίηση (ή καλύτερα στη μη μονιμοποίηση) μερικών εκατοντάδων εργαζομένων, που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον Δήμο μέσω της ΔΕΑΔΑ, του Οργανισμού Εργασίας και του Αθλητικού Κέντρου. Το αποκάλυψε πρόσφατο δημοσίευμα της «Αμαρυσίας» με παράθεση ολόκληρου του σχετικού εγγράφου του ΑΣΕΠ. Η πρωτότυπη, ομολογουμένως, λαθροχειρία είναι προφανής. Η Διοίκηση του Δήμου και οι αντίστοιχες διοικήσεις των πιο πάνω Ν.Π. «ξέχασαν» ότι:
1. Οι φορείς των εισηγήσεων προς το Δημοτικό Συμβούλιο έπρεπε να ήταν τα οικεία «διοικητικά συμβούλια ή διοικητικά όργανα» (κατά τη διατύπωση του ΑΣΕΠ) και όχι κάποιο Τμήμα της Υπηρεσίας.
2. Οι προϋποθέσεις για τη μονιμοποίηση δεν εξαντλούνται στη διαπίστωση ότι οι προς μονιμοποίηση συμβασιούχοι εργαζόμενοι καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», αλλά ότι συντρέχουν παράλληλα και άλλες, όπως η διάρκεια της παρασχεθείσας υπηρεσίας, ο αριθμός των συναφών συμβάσεων κ.λπ.
Το αποτέλεσμα γνωστό, «ο στόχος επετεύχθη»: Η τακτοποίηση και αυτής της ευάριθμης ομάδας των εργαζομένων μετατίθεται για μετά τις εκλογές. Το καθεστώς της εργασιακής ομηρίας, συνεχίζεται.
Χωρίς, φυσικά, να γνωρίζουμε τις παραπάνω συγκεκριμένες μεθοδεύσεις, η Δ.Ε. είχε καταγγείλει δημόσια και επανειλημμένα, στο παρελθόν, ως πιθανό ενδεχόμενο, μια τέτοια κατάληξη:
• Πρώτα-πρώτα με την ανακοίνωση του Ιουλίου του 2004 κατά των ανεπαρκών προβλέψεων του ίδιου του ψευδεπίγραφου Π.Δ. 164/2004 η οποία είχε ως τίτλο:
«Καταγγέλλουμε την εξαπάτηση δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων. Συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα τους».
• Με τη γραπτή τοποθέτησή μου στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 6/10/05, όπου έθεσα το σχετικό ζήτημα καταλήγοντας:
«Ζητείται να ενημερωθεί και να συζητήσει το Δ.Σ. για την πορεία του συνολικού ζητήματος της μονιμοποίησης των εργαζομένων του Δήμου μέσω των δημοτικών του επιχειρήσεων και του "Οργανισμού Εργασίας"… Υπενθυμίζουμε ότι πάγια θέση της «Δημοτικής Ενότητας» είναι η μονιμοποίηση, και μάλιστα στις υπηρεσίες του Δήμου και όχι των Δ.Ε., όλων των εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, χωρίς άλλους περιορισμούς». (βλ. τοπικό Τύπο Οκτωβρίου 2005).
• Με την ανακοίνωση–καταγγελία του Μαρτίου του 2006, με τίτλο «Η εργασιακή ομηρία συμβασιούχων του Δήμου προσφιλής τακτική κυβέρνησης και δημοτικής αρχής». Σε αυτήν τονίζαμε:
«…την ανάγκη ενεργητικής παρέμβασης της διοίκησης και όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο η απόφασή του για τη μονιμοποίηση όλων των έκτακτων εργαζομένων του Δήμου, ανεξάρτητα από τον φορέα που τυπικά τους προσέλαβε».
Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίναμε:
«….τη διγλωσσία και υποκρισία της διοίκησης Τζανίκου και του ίδιου του δημάρχου προσωπικά» και την «εμμονή της δημοτικής αρχής στην τακτική της εργασιακής ομηρίας εκατοντάδων εργαζόμένων στον Δήμο. Μιας ομηρίας από την οποία ο κ. δήμαρχος φαίνεται ότι προσδοκά σημαντικά εκλογικά οφέλη για λογαριασμό του διαδόχου που ο ίδιος επέλεξε».
Τι άλλο απομένει; Να επαναλάβουμε, απλά, την έκκλησή μας προς τους ίδιους τους εργαζόμενους του δήμου και τις διοικήσεις των σωματείων τους:
Να μετατρέψουν σε μπούμερανγκ τους αντεργατικούς χειρισμούς της διοίκησης Τζανίκου και όποιας άλλης μελλοντικής. Χειρισμοί που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και υλοποίησαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση οι αιρετοί των κομμάτων αυτών, μαζί και οι αιρετοί του ΣΥΝ. Να απαιτήσουν την ουσιαστική, έμπρακτη και συγκεκριμένη στήριξη απ’ όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, όλους τους υποψήφιους δημάρχους, που, στα λόγια τουλάχιστον, δήλωσαν και δηλώνουν την «αμέριστη συμπαράστασή τους» για τη μονιμοποίηση όλων όσων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου. Να παλέψουν μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους για την προάσπιση συνολικά όλων των δικαιωμάτων τους, για τη διεκδίκηση νέων κατακτήσεων.
Από την πλευρά της, η Δημοτική Ενότητα θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό τους.
