Η «Α» στήθηκε στη στάση της πλατείας Βίγλας στα Μελίσσια, περιμένοντας το λεωφορείο 410 (αλλιώς και «λεωφορείο–φάντασμα»!) για Μαρούσι. Για πολλοστή φορά άφαντο! Τα 20λεπτα δρομολόγια που αναγράφονται στους σχετικούς πίνακες που βρίσκονται στις στάσεις ισχύουν μόνο στην οργιώδη φαντασία του υπαλλήλου του ΟΑΣΑ που τα συνέταξε. Η ακριβής ώρα στην οποία περνούν από κάθε στάση αποτελεί αντικείμενο των απόκρυφων γνώσεων του μάντη Τειρεσία. Μη βλέποντας… προκοπή, κατηφορίσαμε την Ηρώων Πολυτεχνείου, προκειμένου να βγούμε στην οδό Πηγής, εκεί όπου, εκτός του 410 περνά και το 446 από Πεντέλη προς Μαρούσι. Από μια επιλογή, καλύτερα οι δύο! Τελικά το 446 μάς «δικαίωσε», καθώς μετά από αναμονή μόλις (!) 15 λεπτών εδέησε να εμφανιστεί και επιβιβαστήκαμε σε αυτό. Το 410, μετά από τουλάχιστον 25 λεπτά αναμονής το είδαμε να… ανεβαίνει προς τα Μελίσσια, κάτι που σημαίνει ότι ο χρόνος αναμονής για Μαρούσι θα εκτοξευόταν συνολικά στα 40–45 λεπτά αναμονής! Όσο για το 446, ήταν σχεδόν άδειο από επιβάτες, παρά τη δωρεάν μετακίνηση και παρά το γεγονός ότι ήταν γύρω στις 9:40, δηλαδή ώρα που αρκετός κόσμος κατεβαίνει για τις δουλειές ή τα ψώνια του…
Στους δρόμους, ωστόσο, τα αυτοκίνητα φάνταζαν λιγότερα σε σχέση με κάποια άλλη καθημερινή. Και πάλι, όμως, στο ρεύμα της καθόδου της Λ. Κηφισιάς το μποτιλιάρισμα ήταν (σχεδόν) το σύνηθες. Στο κέντρο του Αμαρουσίου, πάντως, τα πράγματα φάνταζαν όπως θα ήθελαν να τα βλέπουν καθημερινά οι κάτοικοί του: Λιγότερα Ι.Χ., λιγότερη κίνηση, λιγότερο μποτιλιάρισμα. Από Δευτέρα, όμως…
Επανερχόμενοι, λοιπόν, στις δηλώσεις και τα ευχολόγια του υπουργού, θα υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά ότι οι γρήγορες μετακινήσεις δεν εξαρτώνται μόνο από τα πόσα Ι.Χ. θα βρει στον δρόμο του ένα λεωφορείο. Εξαρτάται και από τη συνέπεια των δρομολογίων, ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές των Βορείων και Νοτίων Προαστίων. Εκτός αν όταν λέμε «Αθήνα», εννοούμε μόνο το κέντρο της πόλης και τις γειτονιές γύρω από αυτό… Και, όπως αποδεικνύεται, είναι αυτή η αφερεγγυότητα των λεωφορείων που κάνει τους επιβάτες να μην το εμπιστεύονται, ακόμη και την ημέρα με δωρεάν μετακινήσεις!
Για τα μέσα σταθερής τροχιάς δεν έχουμε κάποιο σχόλιο να κάνουμε. Αποτελούν πάγια το πιο φερέγγυο και λειτουργικό μέσο μαζικής μεταφοράς και παίζουν τον ρόλο των αρτηριών που εμποδίζουν την καρδιά από το έμφραγμα. Δυστυχώς, όμως, αν η μισή Αθήνα εξυπηρετείται γεωγραφικά από αυτά, η άλλη μισή περιμένει ακόμη σε κάποια στάση το δικό της 410…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΘΑΝΗΣ
