Σε άθλιες συνθήκες κάνουν μάθημα οι 50 μαθητές του ΕΠΑΛ Αναβρύτων. Άφθονη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, η «αλληλογραφία» μεταξύ των… αρμοδίων. Τι αποκαλύπτει ο φακός της «Α» στο κατ’ όνομα εκπαιδευτήριο του Αμαρουσίου.
Ρεπορτάζ: Αμάλθεια Καραλή
Μπλεγμένοι σε έναν απίστευτο κυκεώνα γραφειοκρατίας και «αναρμοδιότητας», με τους θεσμικούς φορείς να «αλληλογραφούν» μεταξύ τους, «κωλυόμενοι» να παρέμβουν άμεσα, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς ζητούν να μπει τέλος στην εγκατάλειψη.
Σε ένα κτήριο – ντροπή, το οποίο βρίσκεται μέσα στο δάσος Συγγρού στο Μαρούσι, κάνουν καθημερινά μάθημα οι 50 μαθητές του ΕΠΑΛ Αναβρύτων… Ένα κτήριο, που αναδεικνύει γλαφυρά την εγκατάλειψη και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζονται μαθητές και εργαζόμενοι σε αυτό, καθώς είναι επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα αλλά και την υγεία τους. Ξεφτισμένοι σοβάδες, αποκολλημένα κεραμίδια, ποντίκια που σουλατσάρουν ανενόχλητα, θέρμανση επαρκής μόνο για… Εσκιμώους συνηθισμένους σε πολικές θερμοκρασίες, «στενές επαφές» νερού και πίνακα ηλεκτρικού ελέγχου με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και… αλληλογραφία, άφθονη αλληλογραφία για τη διαπίστωση των προβλημάτων, τα οποία χρονίζουν και επιδεινώνουν την κατάσταση στο ΕΠΑΛ Αναβρύτων. Αλληλογραφία που «αποσείει» πιθανές ευθύνες αν συμβεί κάτι «κακό», αλλά ουδόλως επηρεάζει τη σκληρή καθημερινότητα στο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Οι άμεσες παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να επιλύσουν αρκετά από τα συσσωρευμένα προβλήματα θα συμβούν (αν και όποτε…) προσεχώς –κι αυτό το «προσεχώς» μετατίθεται συνεχώς στο… απροσδιόριστο μέλλον, διά αλληλογραφίας…
❍ ❍ ❍
Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ επισκέφτηκε το ΕΠΑΛ Αναβρύτων και κατέγραψε τη θλιβερή κατάσταση στις κτηριακές υποδομές του. Ο φωτογραφικός φακός είναι αμείλικτος και επιβεβαιώνει και με το παραπάνω τις ανησυχίες καθηγητών, παιδιών και γονέων. «Ξεναγοί» μας στο σχολείο ο υποδιευθυντής του ΕΠΑΛ Νίκος Κρητικός, μαζί με μια ομάδα μαθητών, την οποία απάρτιζαν ο πρόεδρος του 15μελούς Συμβουλίου Μαθητών, Ίκαρος Πανόπουλος, ο Στέργιος Κόρδας, ο Δημήτρης Κόσκορος, ο Σπύρος Γόγολος και ο Νίκος Σαρδέλης.
Κεραμοσκεπή υπό κατάρρευση
Ξεκινήσαμε τη συζήτησή μας με το μείζον πρόβλημα του σχολείου, τη χαλασμένη κεραμοσκεπή, η οποία έχει «καθίσει», τρομοκρατώντας τα παιδιά, που εύχονται -όπως μας είπαν- να μη γίνει κανένας σεισμός την ώρα που βρίσκονται μέσα! Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να ξεκολλούν κεραμίδια, τα οποία πέφτουν στο προαύλιο, όπως συνέβη πριν από δύο μήνες. «Ευτυχώς που είχαμε μάθημα εκείνη των ώρα και δεν έπεσε στο κεφάλι μας!» λέει ο Δημήτρης.
Εξαιτίας του μόνιμου φόβου, μήπως καταρρεύσει η σκεπή, οι καθηγητές έλαβαν μόνοι τους την πρωτοβουλία να εγκαταλείψουν τις δύο αίθουσες που βρίσκονται ακριβώς κάτω από την «τρύπα» και έτσι από τον Σεπτέμβριο τέθηκαν εκτός λειτουργίας. Παρ’ όλα αυτά, μας άνοιξαν τη μία για να της ρίξουμε μια ματιά. Η οροφή ήταν «ξεφλουδισμένη» και είχαν αποκολληθεί σοβάδες, νερά έσταζαν από την οροφή, οι τοίχοι μαυρισμένοι από τη μούχλα και την υγρασία και τα παράθυρα ξεχαρβαλωμένα. «Ούτε στη Βοσνία μετά τον πόλεμο δεν ήταν έτσι!» λέει ο κ. Κρητικός, ο οποίος εκτιμά πως αν συμβεί οτιδήποτε, τότε η πτώση θα ξεκινήσει από αυτό ακριβώς το σημείο.
Όπως μας ανέφερε, πριν από τα Χριστούγεννα ήρθε ένας υπάλληλος από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αμαρουσίου, ο οποίος ανέβηκε στη σκεπή και τους διαβεβαίωσε ότι δεν μπορεί να πέσει, επειδή από κάτω υπάρχει πλάκα και όχι ψευτόπλακα. «Γι’ αυτή τη διαπίστωση, όμως, δεν μας έχει δοθεί καμία γραπτή διαβεβαίωση!» επισημαίνει ο υποδιευθυντής, ο οποίος ζητά άμεσα από τον Δήμο μια επίσημη απάντηση.
Σημειωτέον ότι οι αίθουσες αυτές είναι από τις μεγαλύτερες στο σχολείο και τώρα που έχουν εγκαταλειφθεί, τα παιδιά αναγκάζονται να στριμώχνονται στις υπόλοιπες. Μάλιστα τις συνέπειες από την έλλειψη χώρου τις διαπιστώσαμε και μόνοι μας, όταν λίγη ώρα αργότερα συναντήσαμε στο γραφείο των καθηγητών δύο μαθητές με δυσλεξία, που έγραφαν εκεί το διαγώνισμά τους…
Κίνδυνοι ηλεκτροπληξίας
Αναμφίβολα, πάντως, ένα ζήτημα που μετατρέπει το σχολείο σε «ωρολογιακή βόμβα» είναι το γεγονός, ότι στο ισόγειο του κτηρίου υπάρχει πίνακας ρεύματος που βρίσκεται εκτεθειμένος, χωρίς κουτί ασφάλειας. Η μόνη προστασία του είναι μια… έδρα, η οποία έχει μπει μπροστά στην ξεκλείδωτη πόρτα, και την οποία οι μαθητές μετακίνησαν πανεύκολα για να φωτογραφίσουμε τον πίνακα.
Όπως μας έδειξε ο κ. Κρητικός, ο πίνακας ρεύματος είναι αφύλαχτος, χωρίς κάλυμμα, ενώ δίπλα του διέρχονται σωλήνες του καλοριφέρ. «Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να τοποθετηθεί ένας νέος πίνακας με σύστημα ασφάλειας. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές! Και μιλάμε για παιδιά που -όπως όλα- είναι ζωηρά σε αυτήν την ηλικία. Πρέπει να γίνει κάτι άμεσα, προτού θρηνήσουμε θύματα…», υποστηρίζει σε έντονο ύφος ο υποδιευθυντής. Εκτός των άλλων, σημείωσε ακόμη ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να «πειράξει» τον μετρητή και αυτός ν’ αρχίσει να δίνει λανθασμένα στοιχεία.
Από την πλευρά τους, οι μαθητές επισήμαναν ένα ακόμη θέμα, τον κίνδυνο ηλεκτροπληξίας που ενέχουν αρκετές λάμπες του σχολείου, στις οποίες στάζει μέσα νερό!
«Παγετός» και ποντίκια!
Ένα πρόσθετο ζήτημα που κάνει τα παιδιά να νιώθουν, όπως μας είπαν, «ριγμένα» είναι η ελλιπής θέρμανση στο κτήριο, το οποίο, σύμφωνα με τον υποδιευθυντή, έχει πάνω από 80% απώλεια ενέργειας.
Με τη γλαφυρότητα που χαρακτηρίζει τους νέους, μας λέει ο Ίκαρος ότι «όταν κάνει κρύο, εδώ μέσα είναι Αλάσκα!» για να τον συμπληρώσει γελώντας ο Δημήτρης, ότι «πλακωνόμαστε για μια θέση δίπλα στα καλοριφέρ, στα οποία πέφτουμε πάνω σαν βεντούζες!».
Από την πλευρά του, ο υποδιευθυντής παραδέχεται ότι για τους μαθητές η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, καθότι οι καθηγητές τουλάχιστον έχουν το πλεονέκτημα ότι κινούνται και δεν κάθονται συνεχώς σε ένα γραφείο.
Επίσης, τα παιδιά εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και για την υγιεινή του σχολείου και παραπονέθηκαν ότι βρίσκουν στις αίθουσες ποντίκια, καθώς και περιττώματά τους, στο Εργαστήριο Τεχνολογίας Τροφίμων. Αυτός μάλιστα είναι και ο προφανής λόγος, για τον οποίο δεν τρώνε ποτέ τα τρόφιμα που φτιάχνουν! Ποντίκι, μάλιστα, βρήκαν και τις μέρες που ήθελαν να κάνουν πρόβα για την εκδήλωση της 17ης Νοεμβρίου, για το Πολυτεχνείο. «Πήγαμε να πάρουμε τα τύμπανα και βρήκαμε μέσα ένα ποντίκι να κάνει βόλτες!» μας επισημαίνει ο Νίκος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα περισσότερα εργαστήρια έχουν ελλιπή εξοπλισμό και έτσι οι καθηγητές ανατρέχουν σε… αυτοσχέδια πειράματα με κασκόλ ή ό,τι άλλο εύκαιρο βρούνε στην τάξη!
