Στην πολιτική δεν ωφελούν μόνοι οι διαπιστώσεις. Αυτές έγιναν στο Μαρούσι. Απαιτούνται πλέον λύσεις, απαιτείται πολιτική συνέπεια και πολιτικός διάλογος περισσότερο από κάθε άλλοτε στις μέρες μας, στις δύσκολες οικονομικά στιγμές και όχι μόνο που όλοι διανύουμε.
Μου είναι αδύνατο να σκεφτώ ότι κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την 4ετία που ορίζει η δημοκρατία για την εκλεγμένη παρουσία τους εκμεταλλεύονται το δήμο για προσωπικά οφέλη, «γλυκιά ζωή» ενώ, οι δημότες «ζορίζονται οικονομικά» κάνοντας δυο και τρεις εργασίες, πληρώνοντας απίστευτα δημοτικά τέλη που θα μπορούσαν να μειωθούν άμεσα και κατά 150% το λιγότερο, με περιορισμό άσκοπων δαπανών, με πραγματικό και ουσιαστικό νοικοκύρεμα.
Μου είναι αδύνατο να σκεφτώ ότι ανατίθεται έργο ενός εκατομμύριου ? χωρίς διεθνή διαγωνισμό μεταξύ περιορισμένου αριθμού επιχειρήσεων στο γραφείο ενός Αντιδημάρχου στα «μουλωχτά» με πρόταση της δημαρχιακής επιτροπής – αλήθεια βρήκαν επιβλέποντα μηχανικό να υπογράψει (;!). Και το θαύμα (!), ναι, γίνονται και στις μέρες μας θαύματα, να ξέρουν πριν τις προσφορές τους ποια εταιρεία θα πάρει το έργο! Θαύμα επιτυχημένης «χαρτορίχτρας» … ως φαίνεται!
Σήμερα ένα είναι σίγουρο, δεν μπορεί να μείνουμε αδιάφοροι. ∆εν δικαιούμεθα να μείνουμε απαθείς, έρμαια μιας πολιτικής πρωτοβουλίας του 2006 που έγινε πολιτική αναντιστοιχία προεκλογικών – μετεκλογικών έργων και λόγων τόσο γρήγορα το 2008.
Ποιος μπορούσε να πιστέψει, να προβλέψει, τόσο γρήγορη μεταστροφή; Ποιος μπορούσε να υποψιαστεί μια τέτοια κρίση στο Μαρούσι δύο χρόνια μετά; Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι οι πινακιδάδες θα ορίζουν το πολιτικό παιχνίδι στο Μαρούσι; Τι κάνει τα πολιτικά εκλεγμένα πρόσωπα της διοίκησης, τους εκλεγμένους, να υπακούουν, να μην υψώνουν ανάστημα και να ψιθυρίζουν στα μουλωχτά, να μην ορθώνουν τη διαφωνία τους; Η πολιτική ζωή δεν μπορεί να είναι «αποκάλυψη σε πηγαδάκια» μήπως μάθει ο κόσμος τίποτα και χάσουμε τις ψήφους μας …
Αναρωτιέμαι, οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας δεν βλέπουν; ∆εν ακούν; ∆εν αφουγκράζονται; ∆εν πιάνουν το σφυγμό αυτής της πόλης και της κοινωνίας; Γιατί πάνε αυτόν τον συνδυασμό -που προεκλογικά άλλα λέγαμε- στον πολιτικό γκρεμό;
Η διοίκηση τα πάει καλά με τους πινακιδάδες, τις αναθέσεις έργων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς διαγωνισμό, τις αναρίθμητες καλοπληρωμένες μελέτες που μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ πράξη, την επίδειξη του τηλεοπτικού ναρκισσισμού της, το βασίλειο των γραμματέων, των συμβούλων αποφοίτων γυμνασίου και της σπατάλης των πόρων του δήμου σε συμβούλους δημάρχου, μέσα σε ένα δήμο στριμωγμένων υπαλλήλων χωρίς γραφεία και καρέκλες, ανθρώπινων ψυχών στα τρίτα υπόγεια, ομήρων υπαλλήλων καθαριότητας των 700 ευρώ σε ελεεινούς λαμαρινένιους τοίχους απόκρυψης στον Αγ. Αθανάσιο που άμεσα θα άλλαζαν από το νοικοκύρεμά μας! Καλά δεν «κοκκινίζει» κανείς μας; Όταν υπάρχει αυτό το αίσχος στον Αγ. Αθανάσιο, με συνθήκες προπολεμικές για τους αξιοπρεπέστατους εργάτες καθαριότητας, εμείς ξοδεύουμε χρήματα για επικοινωνία και σπεκουλάρουμε στις πλάτες τους; Επαναλαμβάνω, δεν ντρέπεται κανείς μας; ∆εν μιλάει κανένας τουλάχιστον εκ των πολλών ιατρών στο δημοτικό συμβούλιο, που είναι πιο κοντά στην ανθρώπινη υγεία και στον άνθρωπο; Ο συνδυασμός του κ. Πατούλη είχε σύνθημα «ανθρώπινη πόλη» και κατήντησε «σπάταλη showbiz πόλη»…
Παντού τα ίδια, με τεράστια έξοδα επικοινωνίας, μηδενικός ενθουσιασμός για προσφορά, για έργο, λόγια παχιά, υποσχέσεις ανούσιες, βερμπαλισμός, κριτική κάθε άποψης που στιγματίζει… που χτυπάει καμπανάκι…
∆υσανασχετούν οι υπάλληλοι, αρρυθμία στο δήμο, η διοίκηση κατάφερε να χάσει έτοιμο δάνειο σε μια συγκυρία όχι εξαιρετικά δυσμενή για τη χώρα μας, προφανώς από ανεπαρκείς χειρισμούς στις Τράπεζες λίγο πριν από την υπογραφή της σύμβασης, όταν το δάνειο είχε αντέξει σε ενστάσεις, Ελεγκτικό Συνέδριο και όλα ήταν έτοιμα από το 2007, πράγμα που διαβεβαίωνε ο ∆ήμαρχος ακόμα και λίγες μέρες πριν από σήμερα!
Υπήρξαν άνθρωποι που πίστεψαν σε νέες βάσεις διαχείρισης του δήμου και των δημοτικών υποθέσεων. Υπήρξαν άνθρωποι που διαφώνησαν νωρίς με τις επιλογές σπατάλης του ∆ημάρχου, τόσο στη ∆ημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού που ο ίδιος ηγείτο, στην ∆ημοτική Επιχείρηση Επικοινωνίας, όσο και στο ∆ήμο.
