Οι αυταπάτες όσων θεωρούν ότι στο Δήμο Αμαρουσίου μπορεί να υπάρξει καλή συνεργασία όλων για το καλό του και πρέπει να επιβραβεύονται όσοι προσπαθούν να ασκήσουν «εποικοδομητική» αντιπολίτευση στα πλαίσια αυτά, καταρρέουν.
Τα οικονομικά συμφέροντα είναι παρόντα και η πολιτική πράξη είναι αδυσώπητη. Οι Δημοτικές παρατάξεις έχουν δύο δρόμους να διαλέξουν: Ή με το κατεστημένο και το κεφάλαιο ή με τις λαϊκές ανάγκες.
Στο Μαρούσι έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπλεγμα τοπικού και κεντρικού κράτους, πολιτικής που ασκείται και από την κεντρική και από την τοπική εξουσία με τις ίδιες δυνάμεις να εναλλάσσονται σε ρόλο κυβέρνησης ή αντιπολίτευσης, Δημοτικής αρχής ή μείζονος μειοψηφίας, οι οποίες ασκούν την ίδια πολιτική και αλληλοσυμπληρώνονται ή υποστηρίζονται όταν το σύστημα το χρειάζεται. Εχθρός γι’ αυτές είναι πάντα ο ίδιος: οι δημότες – κάτοικοι – εργαζόμενοι, όταν απαιτούν και αγωνίζονται.
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
Αυτό το καπιταλιστικό σύστημα «ανάπτυξης» αποδεικνύεται αδιέξοδο, αφού γεννά κρίσεις, χρεοκοπίες, φτώχεια, ανεργία, γκρέμισμα κάθε κοινωνικής παροχής, υποθηκεύοντας το μέλλον της ανθρωπότητας.
Αδιέξοδη αποδεικνύεται η πολιτική της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της ΛΑΟΣ και Ν.Δ., που μεγαλώνουν το βραχνά του χρέους και των ελλειμμάτων και οδηγούν πιο βαθιά στην εκμετάλλευση και στο ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας, για να προστατεύουν τους τραπεζίτες και τα κέρδη των πλουσίων.
Αδιέξοδη αποδεικνύεται και η πολιτική των δημάρχων (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ) που διαχειρίζονται τους δήμους ασκώντας αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές.
Αδιέξοδες και οι αυταπάτες όσων θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν καλύτερη διαχείριση αυτού του συστήματος.
Η μόνη σήμερα «εφικτή» διέξοδος είναι να επιβάλλουμε αυτό που μας λένε ότι είναι «ανέφικτο». Να ανατρέψουμε την εξουσία τους. Να διεκδικήσουμε ό, τι μας ανήκει από τον πλούτο που παράγουμε και τώρα τον καρπώνονται οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό.
– Δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις. Λιγότερες ώρες εργασίας με μόνιμες-σταθερές εργασιακές σχέσεις. Καμιά απόλυση εργαζομένων του Δήμου – μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων (και των συμβασιούχων που απολύθηκαν) με σταθερές και μόνιμες εργασιακές σχέσεις με βάση τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας της ΠΟΕ – ΟΤΑ.
– Να μην ξεπουληθεί τίποτα από τη δημόσια και δημοτική ακίνητη περιουσία. Αντίθετα να περάσουν τράπεζες, δημόσιες επιχειρήσεις και όλοι οι νευραλγικοί τομείς της οικονομίας σε εργατικό κοινωνικό έλεγχο και ιδιοκτησία.
– Το χρέος δεν το δημιουργήσαμε εμείς. Όσοι το καρπώθηκαν με επιδοτήσεις, μίζες, αναθέσεις, προμήθειες και φοροαπαλλαγές είναι υπεύθυνοι. Άρνηση πληρωμής του χρέους. Να φορολογηθούν οι πλούσιοι και το κεφάλαιο. Να γυρίσουν πίσω τα κλεμμένα.
– Ιδιαίτερα στο Δήμο Αμαρουσίου να διερευνηθεί πότε και από ποιες Δημοτικές Αρχές συνάφθηκαν δάνεια και που πήγαν αυτά τα χρήματα, από ορκωτούς λογιστές και ελεγκτές δημόσιας διοίκησης και να αποδοθούν ευθύνες.
– Καμιά περικοπή, αλλά αύξηση δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους για τις ανάγκες των κατοίκων, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο που λυμαίνεται το δημόσιο χρήμα και τη δημόσια περιουσία και υπηρετείται από τους κρατικούς μηχανισμούς.
-Είσπραξη των οφειλών από τους μεγαλοφειλέτες του Δήμου, κατάργηση των δαπανών για δημόσιες σχέσεις, διαφάνεια και κοινωνικός έλεγχος στις δαπάνες του Δήμου.
-Καμιά περικοπή κοινωνικών παροχών του Δήμου.
-Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Δήμου και των υπηρεσιών προς τους Δημότες χωρίς ιδιωτικοποιήσεις – Όχι στις Σ Δ Ι Τ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑ,
ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ & ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
