Η νέα Καλλικρατική εποχή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α. Ε. είναι εδώ, ένα χρόνο μετά την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου Καλλικράτη (3852/2010) και τα αρνητικά αποτελέσματά του στη λειτουργία των Ο. Τ. Α. είναι ήδη ορατά και απτά στην καθημερινή ζωή των δημοτών – πολιτών της χώρας.
Ο Καλλικράτης, στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της χούντας των αγορών σαν τη ναυαρχίδα στην προσπάθειά της για τη βίαιη, θεσμική και μόνιμη μεταφορά όλου του παραγόμενου πλούτου από τους εργαζόμενους στους εργοδότες με στόχο το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ του κεφαλαίου.
Στα πλαίσια αυτά ολόκληρα κομμάτια του παρεχόμενου μέχρι τώρα δημόσιου ή δημοτικού έργου εκχωρούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο με ουσιαστικό στόχο την ιδιωτικοποίηση των Ο. Τ. Α. και του κράτους.
Αυτά που μας έφερε ο Καλλικράτης είναι: η ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών παροχών των Ο. Τ. Α., η ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων με την επιβολή της λογικής της ανταποδοτικότητας και η αποθέωση της επιχειρηματικής λογικής σχετικά με τη λειτουργία των Ο. Τ. Α.
Όμως όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να κρύψουν την πραγματικότητα σχετικά με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Αμαρουσίου, αφού καμιά επικοινωνιακή επίδοση του Δήμαρχου κ. Πατούλη, πως τάχα ξεχρέωσε το Δήμο, δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια, πως με τη σπατάλη και την πελατειακή αδιαφανή πολιτική του, πήρε στο τέλος του 2006 το χρέος στα 92εκατ. ευρώ και το εκτίναξε στα 145 εκατ. ευρώ (τα στοιχεία βγαλμένα από τους ισολογισμούς του Δήμου), χωρίς να γνωρίζουμε, ακόμα και σήμερα, τα χρέη των Δημοτικών Επιχειρήσεων, των Οργανισμών και Ανωνύμων Εταιριών του Δήμου.
Το μόνο που έχει μείνει στη μνήμη των Μαρουσιωτών είναι εκείνο το υπερπολυτελές, πολυσέλιδο φυλλάδιο, που εξέδωσε η Δημοτική Αρχή Πατούλη στην αρχή της προηγούμενης θητείας της για να μας πληροφορήσει για το τεράστιο χρέος που παρέλαβε από την προηγούμενη διοίκηση, οι εκατοντάδες προσλήψεις συμβασιούχων την προηγούμενη περίοδο από τη Δημοτική Αρχή Πατούλη και οι δαπάνες δημοσίων σχέσεων και προβολής του Δημάρχου, μαζί με τις καλοκαιρινές φιέστες και τις εκδηλώσεις, τις οποίες χρωστάει ακόμα ο Δήμος Αμαρουσίου στους συντελεστές τους (τουλάχιστο τις περυσινές).
Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών εφαρμόζουν το μνημόνιο και περικόπτουν από τους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνολικά στην τετραετία 2010 – 2013 περίπου 4,5 δις. ευρώ, ενώ χρωστούν ακόμα 3δις. ευρώ από προηγούμενα έτη, ενώ για να περάσει η κυβέρνηση την πολιτική της χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, φρόντισε να συκοφαντήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση συστηματικά, όπως τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε πως σε πολλούς δήμους, όπως και στο Μαρούσι είχαμε φαινόμενα σπατάλης και διαφθοράς, παρ’ όλα αυτά το συνολικό χρέος των δήμων ανέρχεται συνολικά μόλις στο 1% του συνολικού χρέους της Ελλάδας.
Το υπουργείο Εσωτερικών, μας πληροφορεί πως μπορεί να καλύψει μόνο τα λειτουργικά έξοδα των Δήμων κι ότι, από εκεί και πέρα, τα χρέη, οι κοινωνικές παροχές, καθώς και τα αναπτυξιακά έργα πρέπει να καλυφθούν από την πλευρά των δήμων, βρίσκοντας πόρους από τη φορολόγηση των δημοτών, από ιδιώτες επιχειρηματίες και από τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Η πολιτική αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό των Δήμων και στην αδυναμία τους να επιτελέσουν το κοινωνικό τους έργο και τελικά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών τους.
Αυτός είναι ο τελικός στόχος του «Καλλικράτη», που τον παρουσιάζουν τάχα σαν «δημοκρατική μεταρρύθμιση».
Αυτά που θα ζήσουμε στο επόμενο διάστημα περιγράφονται με σαφήνεια στις διατάξεις του νόμου του Καλλικράτη, αλλά και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και του εφαρμοστικού νόμου, που ψηφίστηκαν πρόσφατα στη Βουλή από την κυβέρνηση της χούντας των αγορών, η οποία θέλει ακόμα να ονομάζεται κυβέρνηση του ελληνικού λαού.
Το πρώτο από αυτά έχει να κάνει με την υποχρεωτική χρεοκοπία – επιτήρηση των ΟΤΑ που το σύνολό των χρεών τους ξεπερνά το 100% των συνολικών εσόδων τους, και ένας τέτοιος καταχρεωμένος Δήμος (3ος στον μακροσκελή κατάλογο) είναι και ο Δήμος Αμαρουσίου. Προφανέστατα, οι ΟΤΑ που θα κληθούν – εξαναγκαστούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης που προβλέπει ο νέος νόμος για την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, θα υποστούν και τις ανάλογες συνέπειες, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική αυτονομία τους, αλλά και τη δυνατότητά τους να υλοποιούν έργα υποδομής και να προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες στους δημότες τους.
