Τότε 128 χρόνια πριν, στις πρώτες 10ετίες του καπιταλισμού, οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν με πρωτοπόρους τους εργαζόμενους του ΣΙΚΑΓΟ το Μάη του 1886, 8 ώρες εργασίας, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες μόρφωση. Με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες κέρδισαν .
Από τότε η Πρωτομαγιά έγινε μέρα – σύμβολο για τους εργάτες, γιατί ποτίστηκε με το αίμα χιλιάδων εργατών από το Σικάγο του 1886 μέχρι την Καισαριανή του 1944 και στους αγώνες που συνεχίζει να δίνει μέχρι σήμερα η εργατιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Είναι μέρα τιμής για τους χιλιάδες νεκρούς του διεθνούς προλεταριάτου και σαν τέτοια θα συνεχίσει να καταγράφεται στο παγκόσμιο ημερολόγιο των εργατικών αγώνων. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να σβήσει την Εργατική Πρωτομαγιά.
Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τιμάμε και διεκδικούμε αιτήματα που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Σήμερα αυξάνουν οι στρατιές των εξαθλιωμένων, των φτωχών, των ανέργων, των ανασφάλιστων. Το δικαίωμα σε ένα σύγχρονο σύστημα υγείας, παιδείας, στην ανάπαυση, τον πολιτισμό γίνεται αντικείμενο αγοραπωλησίας και για την εργατική και λαϊκή οικογένεια Γολγοθάς.
Οι εργαζόμενοι παράγουμε όλο και περισσότερα, όλο και περισσότερο πλούτο και η ζωή μας χειροτερεύει, «απολαμβάνουμε» όλο και λιγότερα, οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, οι καθυστερήσεις πληρωμών, η εκ περιτροπής εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, είναι η συνταγή για να βγούνε οι καπιταλιστές από την κρίση.
Τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο έχουν τόσο πολύ γιγαντωθεί που μπροστά στο κέρδος τσαλαπατούν ζωές, ισοπεδώνουν δικαιώματα. Επιζητούν ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία.
Παράγουν περισσεύματα κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών που δε μπορούν να απορροφηθούν, γιατί οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο φτωχοί.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
Κάθε εργάτης, νέος, άνεργος πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα τι φταίει και ζούμε στην απόγνωση, στην ανασφάλεια, στο άγχος, χωρίς δικαιώματα. Έχει σημασία να γνωρίσουμε ολοκληρωμένα τις αιτίες που οι συλλογικές συμβάσεις και οι μισθοί τσακίστηκαν, που θα εργαζόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα, που η ανεργία καλπάζει, που οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται και μονιμοποιούνται, που συντάξεις και επιδόματα καταργούνται, που αμφισβητείται το δικαίωμα στην απεργία, που ποινικοποιούνται οι αγώνες.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε απάντηση, γιατί σε αυτό το ερώτημα κυβέρνηση, Ε.Ε, κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, φιλόδοξοι και νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές σκορπούν σύγχυση και σκοταδισμό. Θεωρούν τη λαίλαπα που μας έπληξε αποτέλεσμα κακής κυβερνητικής διαχείρισης και προσωρινή, μιλούν για στρεβλώσεις του συστήματος.
Διαστρεβλώνουν, θέλουν να μας έχουν στο σκοτάδι! Κανένας δεν βάζει στο στόμα του την πραγματική αιτία, τον έναν και μοναδικό ένοχο που μας τσακίζει τη ζωή. Τον καπιταλισμό, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τα μονοπώλια! Ένα σύστημα σάπιο, που έφαγε τα ψωμιά του, γι’ αυτό και οι κρίσεις έρχονται, επανέρχονται και βαθαίνουν.
Αυτή είναι η αιτία της κρίσης που εναγωνίως προσπαθούν να κρύψουν όλοι οι υποστηρικτές του καπιταλισμού.
ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν την κρίση ως αποτέλεσμα κακής διαχείρισης και κερδοσκοπικών παιχνιδιών, για να κρύψουν τις ευθύνες της Ε.Ε. και των μονοπωλίων .
Αυτή την αλήθεια προσπαθούν να κρύψουν, από τους εργαζόμενους και το Λαό . Σήμερα, τη λύση την αναζητούν σε έναν καλύτερο διαχειριστή του εκμεταλλευτικού συστήματος,σε μια καλύτερη διαπραγμάτευση με τους εκβιαστές μας, και στα χρεοκοπημένα ιδεολογήματα ότι μπορούν να ικανοποιούνται ταυτόχρονα και οι ανάγκες των εργαζομένων και του κεφαλαίου. Ούτε στο σινεμά δε μπορούν να γίνουν αυτά!
