Ύστερα από σχετική πρόσκληση της άτυπης Οργανωτικής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, στην ταβέρνα «Τα Πεύκα» στο Μαρούσι, συνάντηση των συμμαθητών του κλασσικού και πρακτικού τμήματος του Γυμνασίου Αμαρουσίου, περιόδου 1957-1963.
Κατά την συνάντηση, η αλληλοαναγνώριση μεταξύ τους έθετε σε δοκιμασία τη μνήμη. Αποφοίτησαν 18 χρονών άγουροι έφηβοι και ξανασυναντήθηκαν, οι περισσότεροι απ’ αυτούς, 45 χρόνια μετά ώριμοι μεσήλικες. Οι φωτοτυπίες των αυθεντικών καταλόγων της ογδόης γυμνασίου του έτους 1963 και το φωτογραφικό υλικό της εποχής, που είχαν εκτεθεί στην είσοδο της ταβέρνας, μπέρδευαν ακόμη περισσότερο τη μνήμη. Ποιός είσαι; Με γνωρίζεις; Με θυμάσαι; Ήταν τα ερωτήματα που κυριάρχησαν τα πρώτα λεπτά της συνάντησης. Μετά την αναγνώριση, χαρά ανακατεμένη με συγκίνηση, αγκαλιές και φιλιά. Ρε Νίκο! Ρε Ελένη! Τι κάνεις; Καιρούς και ζαμάνια…
Η συγκέντρωση ήταν μεγάλη. Μαζεύτηκαν περίπου 70 συμμαθητές από τα παλιά, κάποιοι λίγοι με το έτερον ήμισυ. Στη συγκέντρωση ήταν προσκεκλημένος και παρευρέθη ο τότε φροντιστηριακός «δάσκαλός» τους στα μαθηματικά και αργότερα δήμαρχος Αμαρουσίου καθηγητής Χρίστος Βλάχος, ο οποίος φανερά συγκινημένος απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό. Ακολούθησε από τον άτυπο γραμματέα η ανάγνωση των παρευρισκομένων, οι οποίοι στην εμφώνηση του ονόματός των απαντούσαν παρών ή παρούσα, ανάλογα με την περίπτωση και σηκώνονταν όρθιοι για εμπέδωση της μεταξύ των αλληλοαναγνώρισης.
Στη συνέχεια, υπό τους μελωδικούς ήχους της Μικτής Χορωδίας του δήμου Αμαρουσίου με διευθύντρια την Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, που αναπαράγουν οι σύγχρονοι συμπιεσμένοι δίσκοι (CD), αλλά και υπό την επήρεια του συνεχούς ρέοντος άκρατου οίνου, οι συμμαθητές αναμόχλευσαν την μνήμη τους ενθυμούμενοι ευτράπελα κυρίως περιστατικά της γυμνασιακής τους ζωής. Η συνάντηση τελείωσε αναγκαστικά τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας, με ευχές για καλή υγεία και την υπόσχεση να ξαναβρεθούν σύντομα όλοι μαζί.
