Η συνεργασία του Στάθη Μαυρομμάτη (alto και soprano σαξόφωνο) και της Χριστίνας Παντελή (πιάνο) έγινε η αφορμή για οκτώ καταξιωμένους Έλληνες συνθέτες της λόγιας μουσικής (Μ. Ι. Αλεξιάδης, Ν. Αστρινίδης, Ν. Βισβϊκης, Ε. Κοκκόρης, Κ. Αυγνός, Σ. Μάζης, Δ. Νικολάου, Ι. Παπαδάτος) να γράψουν ειδικά για τους δύο πολύ καλούς ερμηνευτές και να τους αφιερώσουν τα έργα τους. Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται στην έκδοση ενός συλλεκτικού CD από την εταιρεία Acroasis με τίτλο «Music for Saxophone, Piano & Percussion by Greek Composers», σαν ενα υπέροχο μουσικό μωσαϊκό, άξιο να σταθεί στο διεθνές ρεπερτόριο, το οποίο συμπεριλαμβάνει άλλες φορές έντονα ελληνικά στοιχεία και άλλες φορές κράματα ευρύτερης δυτικής ευρωπαϊκής μουσικής.
Το έργο που ανοίγει το CD είναι το μελωδικότατο «Diptyche» του συνθέτη και φλαουτίστα Ε. Κοκκόρη. Ένα έργο εμπνευσμένο από ιταλικές μελωδίες εμπλουτισμένο με απλή, αλλά συμπυκνωμένη αρμονία, τόσο στο πρώτο μέρος, όσο και στο γρήγορο δεύτερο μέρος. Στο «Trajectoire du Reve» η λεία μελωδική γραμμή του σαξοφώνου συνοδεύεται διακριτικά από το πιάνο, ενώ στο «Le ton d’ une journee» τα δύο όργανα έχοντας διαφορετικό ρόλο το καθένα, παρομοιάζουν ταυτόχρονες, συχνά εν αντιθέσει, δραστηριότητες της καθημερινότητας.
– To «Piece de Concert» op 57 είναι μια σύνθεση του παλαίμαχου συνθέτη και πιανίστα Νίκου Αστρινίδη (γεν. 1921). Η ελληνικότητα του ήχου του συνθέτη, η οποία δεν έχει πάψει ούτε στιγμή να τον συντροφεύει, είναι παρούσα και εδώ. Η ατμόσφαιρα του έργου είναι μάλλον μελαγχολική. Όμως, λόγω της ραψωδικής φόρμας του, ο ελάσσων και ο μείζων τρόπος εναλλάσσονται έτσι ώστε να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Οι τεχνικές αλλά κυρίως οι ερμηνευτικές απαιτήσεις του έργου είναι αξιοσημείωτες
– Επόμενο έργο είναι το «Fleches d’or» του Ντέμη Βισβίκη (γεν.1951) που ζει και εργάζεται στο Παρίσι έχοντας πλούσιο κατάλογο έργων για πιάνο, μουσικής δωματίου και ορχήστρας. Η φόρμα του έργου είναι σε μορφή α-β-α. Σε όλα τα μέρη υπάρχουν έντονα θέματα που απεικονίζουν απόλυτα τον τίτλο του έργου, άλλες φορές με μινιμαλιστική διάθεση και άλλες με καταιγισμό ιδεών. Ο συνθέτης αξιοποιεί απόλυτα τις ερμηνευτικές και τεχνικές δυνατότητες και των δύο οργάνων.
Με τη μουσική που πηγαινοέρχεται και παίζει ανάμεσα στη ‘λόγια’ και την ‘ελαφρά’ ο Κωσταντίνος Λυγνός (γεν.1948) σύνθετα τρία κομμάτια με διαφορετικούς χαρακτήρες. To «Air» σε ύφος μπαρόκ, το «Valse» εμπνευσμένο από το σύγχρονο Παρίσι, και τέλος ένα εκλεπτυσμένο «Tango», με έντονα ρυθμικά στοιχεία και μεστή αρμονία. Η γραφή των έργων είναι λιτή αλλά ουσιαστική.
To «Divertimento Giocoso» του Μηνά L Αλεξιάδη (γεν.1960) είναι ουσιαστικά ένας δεκάσημος χορός σε τονικό και τροπικό ύφος εμπνευσμένος κυρίως από την ελληνική αστική λαϊκή μουσική. Εντυπωσιακή η μορφολογική εξέλιξη του θέματος, η οποία συμπυκνώνεται όλο και περισσότερο. Διασκεδαστικό στο άκουσμα, τεχνικά απαιτητικό στην εκτέλεση και σύλληψη, προσθέτει μια διαφορετική νότα στη συλλογή του δίσκου.
