Το όνομα του Φλωρεντινού Φραντέσκο Μαρία Βερατσίνι (1690-1768) δεν είναι ευρέως γνωστό. Ο Βερατσίνι υπήρξε τυπική περίπτωση μουσικού καλλιτέχνη της εποχής του ώριμου μπαρόκ. Υπερόπτης, εκκεντρικός και ματαιόδοξος στο όριο της βλασφημίας, ήταν ευρηματικός δημιουργος, αλλά ταυτόχρονα και εξαιρετικός σολίστας, πάντα δεκτικός στα όσα είχαν να προσφέρουν οι συνάδελφοί του (Βιβάλντι, Τζεμινιάνι, Ταρτίνι, Κορέλλι, Μπαχ).
Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στη γενέτειρά του, αλλά ταξίδεψε κι έζησε ως ιδιαίτερα επιτυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας μεγάλα διαστήματα στη Δρέσδη και στο Λονδίνο. Συνέθεσε όπερες, ορατόρια, καντάτες, τραγούδια και τέσσερις τόμους με σονάτες για βιολί που συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα του είδους.
Ανάλογα με τον τόπο και τους εκτελεστές για τους οποίους τις προόριζε, οι σονάτες αυτές συνδυάζουν σε εξεζητημένα ισορροπημένες ποσοστώσεις αναφορές στις δομικές κι αρμονικές αναζητήσεις του Μπαχ, αλλά και στα μορφολογικά στερεότυπα των Ιταλών συγχρόνων του.
