Από το ρεπορτάζ της «Α» προκύπτει ότι η προηγούμενη διοίκηση, υπό την ασφυκτική πίεση της κάλυψης λειτουργικών δαπανών (κυρίως μισθοδοσία υπαλλήλων), χρησιμοποίησε κονδύλι ύψους 800.000 ευρώ που προερχόταν από την εισφορά σε χρήμα και προορίζονταν για έργα και αποζημιώσεις.
Επιπλέον, αποκαλύπτεται ότι την ίδια ώρα που ο Δήμος εισέπραττε την εισφορά σε χρήμα δεν προχωρούσε ταυτόχρονα σε συμψηφισμό του ποσού οφειλής με την υποχρέωση αποζημίωσης των ιδιοκτητών ρυμοτομούμενων ακινήτων, λόγω προσκυρώσεων κ.λπ. Ουσιαστικά, δηλαδή, παρέπεμπε στο μέλλον την καταβολή της αποζημίωσης, χωρίς να συνυπολογίζει την οικονομική απώλεια που θα προέκυπτε για τον Δήμο από τυχόν αύξηση της τιμής των αντικειμενικών αξιών, που ούτως ή άλλως είχαν προαναγγελθεί από κυβερνητικά χείλη.
Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι, ενώ ο Δήμος εισέπραττε από τους ιδιοκτήτες με τιμή 312,40 ευρώ το μέτρο, τώρα καλείται να τους αποζημιώνει με 477 ευρώ το μέτρο, βάση των νέων αντικειμενικών αξιών. Η διαφορά αυτή, όπως εκτιμάται, κινδυνεύει να εκτινάξει στα ύψη το έλλειμμα που σήμερα υπολογίζεται ότι αγγίζει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ, δημιουργώντας μια νέα «μαύρη τρύπα», που ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέο δανεισμό.