Παράλληλα, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε θέματα πληροφορικής και υψηλής τεχνολογίας. Έχει διατελέσει στα φοιτητικά του χρόνια μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ και εκλεγμένος Γραμματέας του Συμβουλίου Φοιτητών του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών & Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι ιδρυτικό μέλος του «Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ανάπτυξης & Επιχειρηματικής Ηθικής», ενώ υπήρξε μέλος και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής (ΣΕΠΕ).
Έχετε μια πλούσια συνδικαλιστική και πολιτική δράση από τα φοιτητικά σας χρόνια μέχρι σήμερα. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έκαναν να διεκδικήσετε μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο Μελισσίων με τον συνδυασμό του Μανώλη Γραφάκου;
Είναι αλήθεια ότι η ενασχόλησή μου με τα κοινά είναι πολύχρονη. Κατάγομαι από πολιτική οικογένεια. Ο πατέρας μου υπήρξε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας για 20 χρόνια. Μεγάλωσα λοιπόν και γαλουχήθηκα σε μια οικογένεια και ένα περιβάλλον στο οποίο η πολιτική αποτελούσε μέρος της καθημερινότητας. Από μικρή ηλικία έμαθα να είμαι ενεργός πολίτης, να έχω άποψη και να συμμετέχω. Η «αδράνεια» δεν είναι από τις λέξεις που με χαρακτηρίζουν.
Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να μένουμε αδρανείς απέναντι στη μιζέρια και τη στασιμότητα. Θεωρώ ότι έχουμε υποχρέωση απέναντι στην οικογένειά μας και την πόλη μας να κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Να βγούμε από το αδιέξοδο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται νέους ανθρώπους με φρέσκιες ιδέες που θα δώσουν νέα πνοή στους θεσμούς.
Η συμμετοχή μου λοιπόν στον συνδυασμό του Μανώλη Γραφάκου, είναι ταυτόσημη με αυτό που ζητάω και από τους συμπολίτες μου. Να είμαστε ενεργοί πολίτες.
Τι σας ευχαριστεί περισσότερο από τη σημερινή εικόνα της πόλης και τι σας πληγώνει;
Τίποτα δεν με ευχαριστεί και τίποτα δεν με πληγώνει. Οι πολίτες του Λεκανοπεδίου έχουμε μάθει να μην ζούμε στα στενά όρια της πόλης που κατοικούμε. Οι παραστάσεις που λαμβάνουμε καθημερινά αλλά και η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις καθημερινές μας διαδρομές για τη δουλειά , τη βραδινή μας έξοδο, τον περίπατό μας στα στενά όρια του Δήμου και τις όποιες συναλλαγές μας με τις υπηρεσίες του.
Τι ζητάμε λοιπόν από την πόλη μας και τι πραγματικά έχει σημασία για την ποιότητα της ζωής μας;
Είμαι βέβαιος ότι οι παλαιότεροι, όπως και οι νεώτεροι κάτοικοι των Μελισσίων, αυτοί που μεγάλωσαν εδώ και αυτοί που ήρθαν αργότερα αναζητώντας υψηλότερη ποιότητα ζωής, ζητάμε αυτά που θα μπορούσαν να ισορροπήσουν την άσχημη κατάσταση που επικρατεί στο ευρύτερο Λεκανοπέδιο.
Ζητάμε αυτά που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε ασφαλείς για τη ζωή, την οικογένεια και την περιουσία μας. Πράσινο, ήπια κυκλοφορία, πάρκα, παιδικές χαρές, θέσεις στάθμευσης, χώρους αναψυχής, οργανωμένες συγκοινωνίες, ασφάλεια της γειτονιάς μας. Αυτά δηλαδή που απλόχερα υπόσχονται όλοι οι δημοτικοί συνδυασμοί που συμμετέχουν στις εκλογές.
Τι απ’ όλα αυτά έχουν τα Μελίσσια, έτσι όπως κάποιοι οδήγησαν την πόλη μέχρι σήμερα; Δεν μας ευχαριστεί να διανύουμε χιλιόμετρα με τα παιδιά μας για να βρεθούμε σε μια παιδική χαρά, να περπατάμε στη μέση του δρόμου γιατί δεν υπάρχουν πεζοδρομία, να μποτιλιάρουμε στην πόλη, ή να ταλαιπωρούμαστε καθημερινά για να σταθμεύσουμε.
Τι θα έπρεπε να με ευχαριστεί, εμένα και τους συμπολίτες μας, όταν βλέπουμε την πόλη μας να εξελίσσεται στα πρότυπα άλλων δήμων της Αθήνας, που υιοθετούν όλο και περισσότερο τη φυσιογνωμία του κέντρου;
Ζητάμε μια δημοτική αρχή με όραμα για την πόλη και όχι με ατζέντα εξυπηρέτησης ατομικών ή κομματικών συμφερόντων. Θέλουμε να υπάρξει επιτέλους ένα μακροπρόθεσμο, βασικό πλάνο ανάπτυξης;
Τι πρέπει να πούμε όταν βλέπουμε τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής να μην έχουν λογική και συνέχεια;
Δυστυχώς, φτιάχνουμε Κολυμβητήρια ενώ δεν έχουμε δρόμους και απουσιάζουν βασικές υποδομές στην πόλη. Και το βασικότερο: δεν έχουμε ποτέ αποτιμήσει το κόστος λειτουργίας μιας τέτοιας επένδυσης, ή εάν ο Δήμος μας είναι σε θέση να συντηρήσει τέτοιες επενδύσεις. Τελικά ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα; Η σκοπιμότητα ή η ανικανότητα;
Τα Μελίσσια χρειάζονται απλά πράγματα, που πραγματικά γίνονται δύσκολα στον βωμό του ατομικού συμφέροντος.
Πόσο απλό είναι να αποτιμήσεις την αξία του πρασίνου για την πόλη; Και πόσο δύσκολο είναι να είσαι συνεπής σε αυτό!
Δεν θα έλεγα όμως ότι τα προβλήματα της πόλης πρέπει να μας πληγώνουν, αλλά να μας πεισμώνουν. Όλοι πρέπει να συμμετέχουμε. Τις κοινωνίες τις φτιάχνουν άνθρωποι και η προσπάθεια, το όραμα και η ικανότητα καθρεφτίζονται στο τελικό αποτέλεσμα.
Ποια κατά την άποψή σας είναι τα σημαντικότερα προβλήματα της πόλης και σε ποια από αυτά θεωρείτε πως πρέπει να δοθεί άμεσα λύση, μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου;
Το κυκλοφοριακό. Εξίσου σημαντικά είναι η έλλειψη αξιοποιημένων ελεύθερων χώρων (πάρκων-παιδικών χαρών), η κακή κατάσταση των δρόμων και η απουσία αναπλάσεων σε δρόμους και πλατείες. Επίσης, η έλλειψη συγκοινωνίας, η απουσία χώρων μαζικής στάθμευσης σε κεντρικά σημεία της πόλης που θα αποφορτίσουν την περιφέρεια, καθώς και η άναρχη δόμηση σε πολλές γειτονιές των Μελισσίων.
Για να ζήσουμε καλύτερα στην πόλη μας, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων. Μας λείπουν πάρκα, παιδότοποι, χώροι αναψυχής. Η πόλη επίσης, δεν έχει κεντρική πλατεία. Αυτές πρέπει να είναι οι πρώτες προτεραιότητες της νέας δημοτικής αρχής. Να δώσει στην πόλη ζωή. Είναι πραγματικά λυπηρό ότι δεν έχουμε αξιοποιήσει τους ελεύθερους χώρους μας. Ότι η πόλη μας δεν έχει οργανωμένη παιδική χαρά και πρέπει να επισκεφτούμε γειτονικό δήμο το σαββατοκύριακο με τα παιδιά μας.
