Με αφορμή τον καταιγιστικό ρυθμό των πυρκαγιών ανά την Ελλάδα, αλλά και τον τραγικό θάνατο των δύο πυροσβεστών, θεωρούμε ότι το Δημοτικό μας Συμβούλιο επιβάλλεται να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα – άλλωστε η Αττική ήταν από τα μεγάλα θύματα των εμπρηστών. Πάρνηθα, Υμηττός και γιατί όχι και η γειτονιά μας.
Εκτιμούμε ότι δεν έχουν κύρος και πρακτική αξία τα κλάματα και τα δάκρυα για τις καμένες δασικές εκτάσεις, ιδιαίτερα όταν αυτά προέρχονται από κόμματα και πολιτικούς παράγοντες του δημόσιου βίου, που διαχειρίστηκαν το πρόβλημα αυτό εδώ και πολλά χρόνια και τώρα προσπαθούν να μεταφέρουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον.
Οι μέχρι σήμερα μεταπολεμικές κυβερνήσεις έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εμπρηστική σκυταλοδρομία, αποχαρακτηρίζοντας με νόμους εκατομμύρια στρέμματα δάσους. Ενδεικτικό της πολιτικής που ακολουθήθηκαν, είναι ότι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη εθνικού δασολογίου και εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού, μία από τις βασικότερες προβλέψεις του άρθρου 24 του Συντάγματος του 1975.
Αντί αυτού, η μια κυβέρνηση μετά την άλλη συναγωνίζονται πώς θα αναθεωρήσουν το Σύνταγμα με όλο και πιο καταστροφική κατεύθυνση, φτιάχνουν διαρκώς νόμους ή ακολουθούν μεθοδεύσεις που οδηγούν σε μαζικούς αποχαρακτηρισμούς, δηλαδή διευκολύνουν την εμπορευματοποίηση των δασών από το μεγάλο κεφάλαιο και δικαιώνουν τους καταπατητές.
Ειδικά για την Πεντέλη:
– Τεράστιες εκτάσεις έχουν οικοδομηθεί, τουλάχιστον με την ανοχή των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, την ανεξέλεγκτη δράση ομάδων σημαντικών οικονομικών συμφερόντων και δυστυχώς ενίοτε και με τη συνδρομή επίορκων κρατικών λειτουργών:
– Ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Νέα Αιολίς», μεταξύ Διονύσου και Σταμάτας, έχει επεκτείνει την καταστροφική του δράση δύο φορές. Μια, μετά τις φωτιές του '90 και τη δεύτερη, μετά τις φωτιές του '98.
– Ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Άγιος Σπυρίδων» (υπό κατασκευή) εξαπλώθηκε μετά τις πυρκαγιές του 1995.
– Οι κληρονόμοι του Ηλιόπουλου, με τίτλους από το 1880, περίπου, εμφανίζονται να διεκδικούν 25.000 στρέμματα.
– Η Μονή Πεντέλης διεκδικεί τεράστιες εκτάσεις με τίτλους από την τουρκοκρατία.
Γίνεται πλέον φανερό ότι οι πυρκαγιές αποτελούν τη φυσική κατάληξη αυτής της πολιτικής και των νόμων της ασύδοτης αγοράς που εξυπηρετεί. Ενώ παράλληλα αποτελεί εμπαιγμό, πρόκληση και προσβολή της νοημοσύνης του λαού, η επίκληση ως άλλοθι από την κυβέρνηση των δυσμενών συνθηκών όταν η πρόληψη έχει εγκαταλειφθεί ουσιαστικά, αλλά και οι πιστώσεις για την πρόληψη των πυρκαγιών δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες. Π.χ., είναι τεράστιες οι ελλείψεις σε προσωπικό. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται είναι πολύ λιγότερα από τα απαιτούμενα και σε μεγάλο βαθμό παλιά. Δεν έχουν διανοιχτεί οι απαιτούμενοι δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, δεν υπάρχουν πυροσβεστικοί κρουνοί αλλά και έργα υποδομής όπως δεξαμενές κ.ά.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και παίρνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις, είναι απόλυτη ανάγκη να ληφθούν άμεσα και κατεπείγοντα μέτρα πρόληψης και διάσωσης. Όπως:
1. Κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων.
2. Πλήρης και ακριβής καταγραφή των καμένων εκτάσεων της Αττικής. Άμεση κήρυξη όλων ως αναδασωτέων, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση και με λεπτομερή σχεδιασμό αναδάσωσης, διαχείρισης του δάσους και αντιπυρικής προστασίας.
3. Καμία αλλαγή στις χρήσεις γης. Όχι στην ξύλευση και βοσκή στις καμένες δασικές εκτάσεις.
4. Άμεση ενίσχυση των δυνάμεων πυροπροστασίας για διαρκή και ασφαλή φύλαξη και επιτήρηση των ευαίσθητων δασικών περιοχών της Αττικής (Υμηττός, Πεντέλη, Πάρνηθα, Ποικίλο Όρος Αιγάλεω).
5. Άμεση κάλυψη των αναγκών σε σύγχρονα τεχνικά μέσα, κυρίως επίγεια, πυροσβεστικά οχήματα, κρουνοί, υδατοδεξαμενές κ.ά.
6. Επαναλειτουργία με αναβάθμιση του ρόλου της Δασικής Υπηρεσίας στην κατεύθυνση πρόληψης, προστασίας των δασικών εκτάσεων σε συνέργεια με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, στις περιπτώσεις πυρκαγιών, κάτω από ενιαίο συντονιστικό όργανο.
7. Άμεση και δραστική κρατική χρηματοδότηση για την προστασία των δασών.
Ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Ο δήμαρχος
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΡΑΦΑΚΟΣ
