ΕΛΕΝΗ ΠΟΛΙΤΗ
«Δεν κινδυνεύουν τα παιδιά μας»
Υποστηρικτική στην τοποθέτηση του κ. Χρυσικού ήταν κι αυτή της δημοτικής συμβούλου της μείζονος Ελένης Πολίτη, η οποία τόνισε ότι πρέπει να προβληματίζουν περισσότερο οι έμποροι έξω από τα σχολεία. Δήλωσε, επίσης, ότι με το να διασκορπιστούν οι χρήστες σε πολλά νοσοκομεία επιτυγχάνεται η καλύτερη αντιμετώπισή τους, η μείωση των λιστών της ντροπής και παράλληλα εκλείπουν οι «πιάτσες». Όσο για το θέμα με τα νέα κάγκελα στο Φλέμινγκ, ανέφερε: «Δείχνετε πλήρη άγνοια του θέματος. Τι νομίζετε ότι κάνει ο ΟΚΑΝΑ; Τι νομίζετε ότι είναι οι εξαρτημένοι; Φυλακισμένοι; Το Φλέμινγκ μπορεί να έχει οποιοδήποτε λόγο για ν’ αλλάζει την περίφραξή του».
Στο θέμα της έλλειψης περιφρούρησης από την Αστυνομία εστίασε την τοποθέτησή της η δημοτική σύμβουλους των «6» Κατερίνα Χριστοφιλοπούλου, υπενθυμίζοντας την πρόσφατη επίθεση στο Α.Τ. Μελισσίων. Τέλος, ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας Ασημάκης Φωτόπουλος ανέφερε ότι το πρόβλημα με τα ναρκωτικά βρίσκεται σε κάθε Δήμο και δεν είναι λύση «να το διώχνουμε από την πόρτα μας για να πάει στην πόρτα του διπλανού».
Κάτοικοι: «Όχι» στον ΟΚΑΝΑ στα Μελλίσσια
Αρνητικά κάθετη στην έλευση του ΟΚΑΝΑ ήταν η άποψη των περισσοτέρων δημοτών που είχαν συγκεντρωθεί στην αίθουσα από νωρίς. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ακούστηκαν φράσεις όπως «ο χώρος είναι ακατάλληλος», «ο κόσμος που ήρθε να μείνει εδώ δεν ήθελε να μένει σε περιοχή τύπου Εξαρχείων», «δεν θέλουμε να υποβαθμιστεί η ποιότητα ζωής στην πόλη μας», «θα γεμίσει η πόλη μας εμπόρους» κ.λπ.
Την τεταμένη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί προσπάθησε να ηρεμήσει ο δήμαρχος, ο οποίος ζήτησε «να φύγει από την αίθουσα το πέπλο της καχυποψίας», ενώ τόνισε ότι η πόλη δεν πρέπει να φανεί ότι δεν θέλει τον ΟΚΑΝΑ. Από την πλευρά του, ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι, μετά τη συζήτηση που έγινε, αντιλήφθηκε ότι τα Μελίσσια δεν αντέχουν μια τέτοια μονάδα, ενώ ο κ. Καρατζής τό\νισε ότι το θέμα δεν κουβεντιάστηκε με νηφαλιότητα, αντιθέτως έγινε «σπέκουλα» και δεν ακούστηκε καμία πρόταση, «παρά μόνο σκέτο όχι».
Αποστάσεις από το ψήφισμα
Εντωμεταξύ, στη δευτερομιλία του ο κ. Χρυσικός δήλωσε ότι στην αίθουσα «υπάρχει διάθεση κινδυνολογίας», προσθέτοντας: «Τα χάλια της Μενάνδρου είναι αυτά γιατί εκεί υπήρχαν από παλιά πιάτσες ναρκωτικών, αλλά και γιατί δεν αναπτύχθηκαν οι μονάδες. Αν σε κάθε νοσοκομείο υπήρχε πρόγραμμα απεξάρτησης, τότε ούτε που θα καταλαβαίναμε ότι πάνε σε αυτό χρήστες. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούμε να βλέπουμε τους χρήστες σα γλάστρες. Όταν άνοιξαν τα ψυχιατρεία και βγήκαν οι ασθενείς στην κοινωνία, πολύς κόσμος δεν τους ήθελε. Τώρα υπάρχει αρμονική συνύπαρξη».
Ταυτόχρονα, θύμησε στο Σώμα παλαιότερη απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, όπου είχε ψηφιστεί ομόφωνα η δημιουργία Διαδημοτικού Δικτύου Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ. Στο τότε Δημοτικό Συμβούλιο μετείχαν οι κ.κ. Γραφάκος, Μούστρης, Μπουσίου, Κοσμοπούλου, Πολίτη, Κωστόπουλος, Παπακωνσταντίνου, Λάζος κ.ά.
Τέλος, αναφορικά με το ψήφισμα που δήλωσε ο δήμαρχος ότι θα κατατεθεί και θα προσπαθεί να συγκεντρώνει όλες τις απόψεις, ο κ. Καρατζής δήλωσε ότι δεν μπορεί να το υπογράψει, καθώς ο ίδιος κατέθεσε προτάσεις αντιμετώπισης του προβλήματος, «ενώ το ψήφισμα θα επικεντρώνεται σε ένα όχι». Επίσης, σε δηλώσεις του στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, ο Φ. Χρυσικός τόνισε ότι ούτε ο ίδιος πρόκειται να το υπογράψει, καθώς, «όσο στρογγυλεμένο και να είναι, εγώ θα ξέρω τι συζήτηση έχει προηγηθεί και τι κρύβεται πίσω από αυτό».
Χρυσικός, Φωτόπουλος, Πολίτη
«Κινδυνολογία»
Την πλήρη διαφωνία του με τους περισσότερους δημοτικούς συμβούλους, όσον αφορά στο πώς συζητιέται το θέμα της έλευσης του παραρτήματος του ΟΚΑΝΑ στα Μελίσσια εξέθεσε ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας Φώτης Χρυσικός. Αφού τόνισε ότι θεωρεί υποκριτική την αίτηση των «12», «γιατί τελικά θέλατε να πείτε ΟΧΙ στον ΟΚΑΝΑ, χωρίς να γνωρίζετε πραγματικά το έργο του», ανέγνωσε ομιλία του πρώην υπουργού Υγείας Κώστα Στεφανή σχετικά με τον ΟΚΑΝΑ, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Αποτελεί για την κοινωνία μας χρέος ν’ απορροφήσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που, περιμένοντας έξω από οποιαδήποτε δυνατότητα πρόσβασης σε θεραπευτικές μονάδες, απειλείται, όχι μόνο η προσωπική τους αξιοπρέπεια, αλλά και η υγεία τους και η ίδια τους η ζωή. Αποτελεί νομίζω χρέος στοιχειώδους κοινωνικής ευαισθησίας να κάνουμε ό,τι μπορούμε, όχι μόνο ως κράτος, όχι μόνο ως πολιτεία, αλλά ως κοινωνία συνολικά, να περιορίσουμε αυτό το ενδεχόμενο. (…)
Το ΕΣΥ μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, δηλαδή τα νοσοκομεία.(…) Παντού υπάρχει προκατάληψη, παντού υπάρχει η αρνητική κοινωνική αντίδραση στις μειοψηφικές ομάδες στη χώρας μας, αλλά κυρίως υπάρχει εκεί που βρίσκονται οι αδύνατοι, στους ψυχικά αρρώστους και στους χρήστες.
Μέτρα πρόληψης πρέπει να παρθούν και παίρνονται και θα επεκτείνονται, αλλά ήδη έχουμε ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού μας που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Είναι άρρωστοι. Ανεξάρτητα από τα αίτια που τους οδήγησαν σε αυτό, ήδη βρίσκονται σε μια κατάσταση νοσηρότητας. Έχουν υποστεί οργανικές αλλοιώσεις τέτοιες που, χωρίς το φάρμακο, δεν μπορούν να κάνουν. Αυτούς πρέπει να αντιμετωπίσουμε αρχικώς όπως είναι. Δεν είναι εγκληματίες ούτε παράφρονες, είναι απλούστατα αδύναμοι(…).
«Να μην ιδρύσουμε Σπιναλόγκες»
«Το χρέος μας λοιπόν είναι κοινωνικό κι εθνικό. Δεν μπορεί να προβάλλεται η χώρα μας ως μία χώρα η οποία έχει τέτοια έντονη κοινωνική αντίδραση, ούτως ώστε να φτάνουμε στο σημείο να διακηρύσσουμε ότι δεν μπορούν να εγκατασταθούν μονάδες συμπαράστασης προς τους ανθρώπους αυτούς σε οικιστική περιοχή. Δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Να μην τους εξορίσουμε, να μην ιδρύσουμε Σπιναλόγκες».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν τόσο ο κ. Ασημάκης Φωτόπουλος, όσο και η κ. Ελένη Πολίτη. Ο κ. Φωτόπουλος ανέφερε ότι ο ίδιος είναι γεννημένος στα Εξάρχεια και πολύ κοντά στο σπίτι του υπήρχε μονάδα τέτοιας μορφής κι ο κόσμος που πήγαινε ήταν από όλες τις περιοχές της Αττικής. «Πρόβλημα με τα ναρκωτικά έχουμε και στα Μελίσσια», τόνισε, ενώ παρατήρησε ότι «όταν πιάνουν φωτιά τα Μελίσσια, κινητοποιείται κόσμος από όλο το Λεκανοπέδιο και το αντίστροφο…».
Τέλος, η κ. Πολίτη, με την ιδιότητα του γιατρού, ανέφερε ότι το γεγονός ότι το υπουργείο θέλει να αποκεντρώσει τον ΟΚΑΝΑ είναι ένα θετικό βήμα, επισημαίνοντας: «Μικρές μονάδες σε πολλά νοσοκομεία σημαίνει διασκορπισμός των χρηστών. Όπως πηγαίνουν διάφορες ομάδες πολιτών στα νοσοκομεία, έτσι θα πηγαίνουν και οι εξαρτημένοι. Δεν θα ξεχωρίζουν. Ταυτόχρονα, ίσως έτσι καταφέρουμε να εξαλείψουμε τις λίστες τις ντροπής, ίσως καταφέρουμε να μην πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν έχουν πρόσβαση στην μεθαδόνη».
Τάνια Κατσάνη