«Προπατορικά» αμαρτήματα των διοικήσεων στα Μελίσσια, αλλά και μικροπολιτικές επιλογές του χθες και του σήμερα, αποκαλύπτει η διαμάχη καταστηματαρχών και περιοίκων στον πεζόδρομο της Παναγούλη.
Ρεπορτάζ: Κατερίνα Καρύγιαννη
Το μπαζωμένο ρέμα -μοναδική υπόμνηση της ύπαρξής του το πλατάνι στην είσοδο του σημερινού πεζόδρομου- είναι το θέατρο των μαχών, δικονομικών, πολιτικών και άλλων. Η Παναγούλη εμπίπτει στον νόμο περί προστασίας ρεμάτων και ως εκ τούτου χαρακτηρίζεται ως περιοχή αμιγούς κατοικίας, που αποκλείει τις χρήσεις υγειονομικού χαρακτήρα.
Το καθεστώς ήταν και είναι γνωστό. Εύκολα λοιπόν κατανοούμε ότι παρατύπως, όχι μόνο η σημερινή, αλλά και οι προηγούμενες διοικήσεις, ενέκριναν άδειες καταστημάτων όπως ταβέρνες και καφέ-μπαρ. Όσο δεν υπήρχαν όμως διαμαρτυρίες από τους περίοικους ήταν όλοι ευχαριστημένοι, με τη σιωπηλή ανοχή των διοικήσεων του Δήμου. Εκ των πραγμάτων βέβαια προκύπτει ότι το σενάριο της αλλαγής χρήσης για τη συγκεκριμένη περιοχή θα πρέπει να θεωρείται απίθανο. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, που πρόσφατα εγκρίθηκε και το οποίο βρίσκεται στα χέρια του μελετητή για το τελευταίο «χτένισμα» πριν την οριστικοποίησή του, ορίζει την Παναγούλη ως περιοχή αμιγούς κατοικίας.
Μπροστά σ΄αυτή την εξέλιξη, διοίκηση, αλλά και «αξιωματική αντιπολίτευση» στα Μελίσσια, αναζητούν «διαπαραταξιακή» συνεννόηση. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η μείζων μειοψηφία ΜΕΛΙΣΣΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ σημειώνει: «Οφείλουμε λοιπόν σήμερα, που ξεκίνησε και η διαδικασία αναθεώρησης του Σχεδίου Πόλης, που θα καθορίσει τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία, ως Δημοτικό Συμβούλιο, αφού διαβουλευτούμε και με τους ενδιαφερόμενους, να πάρουμε υπεύθυνη θέση και να αποφασίσουμε: Τι ειδικές, περιορισμένες, παραδοσιακές, πολεοδομικές διατάξεις για τη λειτουργία των καταστημάτων που θέλουμε να υπάρξουν για το εν λόγω τμήμα της οδού Παναγούλη. Συγκεκριμένα, τι καταστήματα να επιτρέπεται να λειτουργούν, ποιο ωράριο να έχουν, μέχρι πού να τοποθετούν τα καθίσματά τους κ.ά. σχετικά.
Την απόφασή μας αυτή να θέσουμε υπ’ όψη του μελετητή και να την υποστηρίξουμε στο αρμόδιο υπουργείο. Η βούληση του Δημοτικού Συμβουλίου, όταν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη, δεν μπορεί να μη ληφθεί υπόψη».
Η διοίκηση από την πλευρά της αποφάσισε να φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο -9 Φεβρουαρίου- μια γενικότερη πρόταση για σύσταση διαπαραταξιακής επιτροπής για την αλλαγή χρήσεων γης.
Το γεγονός μάλιστα προκάλεσε ερωτήσεις και αντιδράσεις από τη μειοψηφία, που υποστήριξε ξεκάθαρα ότι αν το θέμα ήρθε στο Συμβούλιο για να αντιμετωπιστεί η διαμάχη που έχει ανακύψει στην Παναγούλη, καλό θα ήταν να έρθει ως ξεχωριστό θέμα σε μια επόμενη συνεδρίαση.
