Επιθεώρηση στο Θέατρο Αλίκη
«Η Ελλάδα θέλει να κρυφτεί και το θέατρο Αλίκη θέλει επιθεώρηση!», αποφάνθηκε ο Θοδωρής Αθερίδης κι έβαλε μπροστά να σκηνοθετήσει τη μεγαλύτερη επιθεώρηση του φετινού χειμώνα.
Από τη σκηνή του Θεάτρου θα παρελάσουν ένας πρωθυπουργός (όλο και πιο) κουρασμένος και γύρω του πολιτικοί (όλο και πιο) απελπισμένοι για καριέρα, αλλοδαποί, που όσο περνά ο καιρός συμπεριφέρονται όλο και πιο πολύ σαν Έλληνες κι από την άλλη, ντόπιοι που νιώθουν όλο και πιο πολύ αλλοδαποί, ένα τηλεοπτικό πανηγύρι με τραγούδια, μαγειρική και ζώδια, από τα ξημερώματα μέχρι τη νύχτα, συγγενείς που στέλνουν «πακέτα» σε άλλους χαμένους συγγενείς, μετανάστες που για να επιβιώσουν βάζουν ταρίφα στο ξύλο που τρώνε, αγρότες μόνοι που ψάχνουν «διά τηλεοράσεως» το έτερόν τους ήμισυ, όλα αυτά τα καθημερινά για τα οποία ΘΕΛΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ -κυριολεκτικά- ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ, αλλά κάτι δεν την αφήνει… Η χαρά; Η μήπως η απόγνωση;
Ένας λαμπερός θίασος δε θα «κρυφτεί», αλλά θα αποκαλυφθεί (με αλφαβητική σειρά): ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, η Χρυσούλα Διαβάτη, η Τζένη Θεωνά, ο Παντελής Καναράκης, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης, ο Αντώνης Λουδάρος, ο Γιώργος Μαρίνος, η Ευαγγελία Μουμούρη, ο Πέτρος Μπουσουλόπουλος, η Άντεια Ολυμπίου και η Δήμητρα Παπαδήμα.
Συνεχίζεται το «Σεσουάρ»
Όλο λέμε θα τελειώσει κι αυτό δε σταματάει ποτέ. Κι όσο περνούν τα χρόνια το ζητούν όλο και περισσότεροι θεατές. Ποιος το περίμενε ότι ένα απλό σεσουάρ θα γινόταν το απόλυτο φονικό όπλο και το θεατρικό φαινόμενο της τελευταίας δεκαετίας στην Ελλάδα; Περισσότεροι από 500.000 θεατές στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και την Κύπρο έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα αυτόπτες μάρτυρες του πιο απίθανου φόνου που παρουσιάστηκε σε σκηνή θεάτρου.
Το σεσουάρ για δολοφόνους συμπληρώνει έντεκα χρόνια επιτυχίας. Το κυνήγι του δολοφόνου αυτό τον χειμώνα θα γίνει πιο συναρπαστικό από ποτέ!
Ο Νίκος Μουτσινάς, στην πρώτη του θεατρική εμφάνιση, θα ερμηνεύσει το θεότρελο κομμωτή Τόνυ Λέπουρα στο κομμωτήριο του οποίου συμβαίνει η δολοφονία της διάσημης πιανίστριας Αμαλίας Τσαλίκογλου.
Η απόδοση και η διασκευή είναι του Θοδωρή Πετρόπουλου, η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιώργου Ασημακόπουλου, η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Νένε και οι φωτισμοί του Ανδρέα Μπέλλη.
