Την ταινία ««Η μαφία σκοτώνει μόνον το καλοκαίρι» θα προβάλει το Cine Δράση την Τετάρτη 12 Ιουλίου στις 21.00 στο Β΄ Γυμνάσιο (Ταϋγέτου και Ξάνθης) .
«Η μαφία σκοτώνει μόνον το καλοκαίρι» (La Mafia Uccide Solo d`Estate), Ιταλία 2013. Διάρκεια: 93΄. Σενάριο: Michele Astori, Pierfrancesco Diliberto. Σκηνοθεσία: Pierfrancesco Diliberto. Πρωταγωνιστούν: Alex Bisconti, Cristiana Capotondi, Pierfrancesco Diliberto (Pif), Cristiana Capotondi, Ginevra Antona, Claudio Gioè, Barbara Tabita ,Enzo Salomone, Maurizio Marchetti, Antonio Alveario, Antonino Bruschetta, Domenico Centamore. Μουσική: Santi Pulvirenti. Φωτογραφία: Roberto Forza.
H ταινία «Η Μαφία Σκοτώνει Μόνο το Καλοκαίρι» έχει τη μορφή μιας ρομαντικής, κοινωνικής, λαϊκής κωμωδίας. Στην πραγματικότητα αποτελεί καυστική κριτική από τον Pierfrancesco Diliberto (Pif), τον πιο διάσημο σατιρικό παραγωγό της ιταλικής τηλεόρασης, για τον κυρίαρχο ρόλο της Μαφίας στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της γειτονικής χώρας, για τα ήθη του ίδιου του ιταλικού λαού που έμαθε να ζει με την απειλή της εγκληματικής οργάνωσης και τη στάση μιας γενιάς, την ανοχή και τον στρουφοκαμηλισμό με τον οποίο, περιβάλει την δράση της και την διαπλοκή της με την κυβερνητική εξουσία.
O μικρός Αρτούρο γεννιέται στο Παλέρμο στην δεκαετία του ’70, την ίδια ημέρα που ένας από τους πλέον διαβόητους μαφιόζους ο Βίτο Τσιαντσιμίνο, αρχηγός της τοπικής Κόζα Νόστρα, εκλέγεται δήμαρχος της σικελικής πρωτεύουσας και ο θρυλικός Σαλβατόρε Ρίνα οργανώνει ένα αιματοβαμμένο ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Σικελίας διεξάγεται ένας σφοδρός πόλεμος μεταξύ της Μαφίας και της δικαστικής εξουσίας. Τα εγκλήματα της Μαφίας είναι ένα καθημερινό γεγονός, όλοι τα ξέρουν και ρυθμίζουν ανάλογα τη ζωή τους. Μεγαλώνοντας σε αυτό το περιβάλλον, το μικρό αγόρι μαθαίνει να μην φοβάται τις συνεχείς αιματοχυσίες, βασισμένο σε δύο αστικούς μύθους. Ο ένας διαβεβαιώνει ότι η Μαφία σκοτώνει μόνο το καλοκαίρι και ο άλλος ότι δολοφονούνται μόνο οι ερωτευμένοι.
O Αρτούρο, συνεσταλμένος και αφελής, ζει όλη του τη ζωή στο Παλέρμο. Στο σχολείο θα συναντήσει τη Φλόρα και θα την ερωτευτεί κεραυνοβόλα. Οι προσπάθειες του να κερδίσει την καρδιά της, από κάποιες περίεργες συμπτώσεις, θα σκοντάφτουν σχεδόν κάθε καλοκαίρι, συνεχώς και με αρκετά κωμικό τρόπο, σε κάποιους μαφιόζους ή δραστηριότητες της Μαφίας που περιπλέκουν την κατάσταση, του αλλάζουν τα σχέδια από τα πιο μικρά, μέχρι τα πιο μεγάλα και σε κάποιες περιπτώσεις όλη του την ζωή. Ταυτόχρονα, ο μικρός εκτός από την εμμονή του για τη Φλόρα, ερωτεύεται παράφορα τη δημοσιογραφία, θαυμάζει τους θρυλικούς δημοσιογράφους που προσπαθούν να αποκαλύψουν την σκοτεινή διαπλοκή πολιτικής και Μαφίας και κυρίως (τι αντίφαση!) θέλει να μοιάσει στον Τζούλιο Αντρεότι, τον Χριστιανοδημοκράτη πολιτικό, δημοσιογράφο και συγγραφέα, που διετέλεσε 3 φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας και ηγήθηκε 7 συνολικά κυβερνήσεων. Αλλά, κατά την διάρκεια της τρίτης θητείας του, αποκαλύφθηκε τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς, στο οποίο διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο, κατηγορήθηκε, πως είχε σχέσεις με την Κόζα Νόστρα και ότι είχε εμπλακεί σε μία τουλάχιστον δολοφονία, αυτή του δημοσιογράφου Μίνο Πεκορέλι, ο οποίος αποκάλυψε τις σχέσεις του με τη Μαφία. Η πολύκροτη δίκη του κράτησε χρόνια. Αθωώθηκε πρωτόδικα, για να καταδικαστεί, τον Νοέμβριο του 2002, από το Εφετείο της Περούτζια σε κάθειρξη 24 χρόνων ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας και να απαλλαγεί οριστικά το 2003, από τον Άρειο Πάγο, που τον έκρινε αθώο λόγω παραγραφής, βεβαιώνοντας ότι όντως είχε ισχυρούς δεσμούς με τη Μαφία, τους οποίους και χρησιμοποίησε για την προώθηση της πολιτικής του καριέρας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται και ο ίδιος όργανο της.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον τα χρόνια της αθωότητας περνούν. Ο Αρτούρο θα χάσει τη Φλόρα, θα την ξανασυναντήσει το 1992, όταν όλοι θα έχουν ωριμάσει, θα έχουν αποκαλυφθεί αλήθειες και ψέματα, θα έχουν απομυθοποιηθεί πράγματα και καταστάσεις και η ιταλική κοινωνία μαζί και η κοπέλα θα έχουν τώρα μία πιο ξεκάθαρη, πικρή ομολογουμένως, αντίληψη για αυτά που πραγματικά συμβαίνουν στη Σικελία και όλα όσα συνδέουν την Μαφία με το πολιτικό προσωπικό, τους δημοσιογράφους, τους δικαστές κοκ.
Το backstage και οι διακρίσεις της ταινίας
Ο Pif με αυτό το φιλμ κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Συνυπογράφει το σενάριο με τον Michele Astori και πρωταγωνιστεί ως Αρτούρο σε μία ταινία που τα γυρίσματα της έγιναν στη γενέτειρά του, το Παλέρμο, χωρίς να πληρωθούν οι τοπικοί μαφιόζοι για να προσφέρουν προστασία στο συνεργείο και την παραγωγή. Εκτός αυτού στα credits υπάρχει αναφορά συμπαράστασης στο «Addiopizzo» το κίνημα των επιχειρηματιών που αρνούνται να συνεργαστούν ή να υποκύψουν στα σχέδια της Μαφίας. Ο σκηνοθέτης ισορροπεί πετυχημένα ανάμεσα στην δύσκολη αλήθεια όσων είναι πραγματικά συμβάντα και την επινοημένη ερωτική ιστορία για να μιλήσει τελικά με απόλυτη σοβαρότητα για το δράμα της Ιταλίας. Αποκαλύπτει, άλλοτε ολοκληρωμένα, άλλοτε όχι σύνθετες, καυστικές αλήθειες για τη βαθιά διαφθορά και την πολιτική αφέλεια ενός ολόκληρου λαού με φόντο μια παιδική νοσταλγική κωμωδία. Η πολύ ενδιαφέρουσα εποχή και τα γεγονότα δεν δραματοποιούν την πλοκή καθώς παρουσιάζονται με το χαριτωμένο και «αφελές» βλέμμα του πρωταγωνιστή, που είτε σαν παιδί είτε σαν ενήλικας προσπαθεί να ζήσει απρόσκοπτα, στην αγκαλιά της πολυαγαπημένης του, της «πιο όμορφης κοπέλας του κόσμου», την ήρεμη ζωή που έχει ονειρευτεί. Η ταινία ξεκινάει ως ελαφριά κωμωδία, με έξυπνα στημένες καταστάσεις και διαλόγους, στην συνέχεια όμως παρεμβάλλονται πραγματικές σκηνές από ειδήσεις στην τηλεόραση και επίκαιρα της εποχής και τότε ξαφνικά ο θεατής συνειδητοποιεί ότι παρακολουθεί γεγονότα που έχουν συμβεί στην πραγματικότητα. Και είναι ακριβώς η ανάμιξη της προσωπικής εμπειρίας των δύο μυθοπλαστικών ηρώων με τη συλλογική τραυματική εμπειρία μιας χώρας, που κάνει ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα την ταινία.
Το φιλμ είχε 20 υποψηφιότητες και κέρδισε 15 Βραβεία, ανάμεσά τους το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Τορίνο και το αντίστοιχο Καλύτερης Κωμωδίας από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου (2014).
