Με «όλο τον κόσμο της γειτονιάς» παρών αλλά με τον βασιικό πρωταγωνιστή, τον εξαιρετικό Haig Yazdjian απόντα λόγω του αναπάντεχου χαμού του αδελφού του λίγες ώρες πριν τη συναυλία, η «Δράση για μια άλλη πόλη» γιόρτασε στην πλατεία Αναλήψεως δέκα χρόνια παρουσίας στα κοινά των Βριλησσίων.
«Μπορεί ο ριζοσπαστισμός της προηγούμενης περιόδου να υποχώρησε, να ηττήθηκε, όμως κάθε τι δύσκολο και ουσιαστικό αποτελεί ένα εν δυνάμει ευοίωνο πεδίο για καινούργιες, γόνιμες και ελπιδοφόρες προσεγγίσεις. Δεν γίνεται διαφορετικά!», τόνισε ο επικεφαλής της «Δράσης», κ. Γιάννης Τσούτσιας.
Το τι συνέβη το βράδυ του προηγούμενου Σαββάτου στην πλατεία Αναλήψεως το περιγράφουν οι ίδιοι οι άνθρωποι της «Δράσης»:
«Σάββατο βράδυ, 17 Σεπτεμβρίου, πλατεία Αναλήψεως. Η «Δράση» έχει ετοιμάσει από το πρωί το σκηνικό, όλα είναι έγκαιρα έτοιμα.
9.00 το βράδυ, οι καρέκλες κατειλημμένες όλες, το νότιο τμήμα της πλατείας γεμάτο, τα παγκάκια, τα περιμετρικά καθίσματα των καταστημάτων, το ίδιο. Ο κόσμος της γειτονιάς είναι εδώ!
Ο Γιώργος Κοντογιάννης, (λύρα, κρουστά), ο Τάσος Πούλιος, (κανονάκι, φωνή), ο Γιώργος Παππάς, (λαούτο, φωνή) και η Εύα Ξένου, (φωνή), έτοιμοι, στη σκηνή.
Όμως ο Haig Yazdjian, λείπει! Αναπάντεχα, λίγες ώρες πριν έχασε τον αδελφό του και η παρουσία του ήταν αυτονόητα αδύνατη…
Αλλά η γιορτή, όπως η ίδια η ζωή, προχωράει! Οι συνεργάτες του, δεξιοτέχνες μουσικοί και ερμηνευτές, για δύο ολόκληρες ώρες, μάγεψαν το κοινό.
Και η «Δράση» γιόρτασε, όπως της άξιζε, μαζί με τους δημότες, τα 10 χρόνια παρουσίας της στο προάστιο.
12 το βράδυ, η συναυλία ολοκληρώνεται. Αρχίζει η αποκατάσταση του χώρου. Ο Σπύρος, για δεύτερο βράδυ, μένει όλη την νύχτα εκεί, για την αποφυγή οποιουδήποτε προβλήματος. Κυριακή πρωί, ο Λεωνίδας και ο έτερος Γιάννης, δεν έχουν αφήσει κανένα ίχνος από την όλη παρέμβαση!
Σας ευχαριστούμε όλους!!
Το καλωσόρισμα του Γιάννη Τσούτσια, δημοτικού συμβούλου της Δράσης, στη γιορτή μας:
Εκ μέρους της Κίνησης Δημοτών Βριλησσίων Δράση για μια άλλη Πόλη, σας καλωσορίζω στη γιορτή μας!
Ευχαριστούμε τον Δήμαρχο Χαλανδρίου Σίμο Ρούσσο και τον Δήμαρχο Βριλησσίων Ξένο Μανιατογιάννη, που τιμούν με την παρουσία τους την εκδήλωσή μας. Επίσης τους παρόντες δημοτικούς συμβούλους Βριλησσίων (αντιδήμαρχο Αλέξη Μαυραγάνη, Κώστα Μουζάκη).
Ευχαριστούμε τους υπαλλήλους της υπηρεσίας καθαριότητας και τον ηλεκτρολόγο του Δήμου για τη βοήθειά τους.
Και κυρίως, ευχαριστούμε τους δημότες που παρακολουθούν από κοντά την πορεία μας αυτά τα δέκα χρόνια, άλλοτε επιδοκιμάζοντας, άλλοτε επιφυλακτικοί ή και διαφωνούντες, ωστόσο συνοδοιπόροι σε δρόμους αναζήτησης.
Ίσως πει κάποιος, «δεν είναι σήμερα εποχές για γιορτές και πανηγύρια». Δεν συμφωνούμε με αυτό. Έχουμε ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, και τη γιορτή, και το μοίρασμα συναισθημάτων και τη συνεύρεση, για να προχωρήσουμε. Εδώ, στον κοινό τόπο!
Και σε ότι μας αφορά, έχουμε επιπλέον ανάγκη, να μην αφήσουμε να περάσει απαρατήρητη η αδιάλειπτη παρουσία της «Δράσης» στη ζωή της πόλης μας, μια παρουσία που δεν εξαργυρώθηκε με κομματικές θέσεις, κυβερνητικά οφίτσια ή κομματικές συναλλαγές!
10 ολόκληρα χρόνια ζωντάνιας, δεν είναι συνηθισμένο γεγονός για μια συλλογικότητα απλών Πολιτών. Δεν γιορτάσαμε εκλογικές επιτυχίες, δεκάδες καλές εκδηλώσεις, θέλουμε όμως να μοιραστούμε μαζί σας αυτόν τον μικρό απολογισμό, για να ανοίξουμε συμβολικά τον επόμενο κύκλο.
Και η αλήθεια είναι, ότι αν κάποιος κάτοικος των Βριλησσίων, που έχει σχέση με τη γειτονιά του, προσπαθήσει να στοχαστεί, να ζωγραφίσει στο μυαλό του εκείνα που συγκροτούν την εικόνα της πόλης του, θα συμπεριλάβει και τη Δράση σαν ένα μικρό κομμάτι της. Το πετύχαμε με επιμονή, με δυσκολίες, με ανεπάρκειες, ενίοτε και αστοχίες, αλλά είναι αυτό που μας επιτρέπει να προχωρήσουμε.
Όμως το κύριο είναι το «από εδώ και πέρα» και αυτό δεν αφορά μόνο τη Δράση. Τα περασμένα χρόνια ζήσαμε μια περίοδο με μεγάλη ένταση, με την οργή σε σημείο βρασμού, που τροφοδότησε εξελίξεις, που έβγαλε τον κόσμο από τα σπίτια του και τον τοποθέτησε στα μεγάλα ζητούμενα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κοινωνικής διαθεσιμότητας κατασπαταλήθηκε σε δρόμους αδιέξοδους, είτε φαλκιδεμένους, διαλύοντας τη διάθεση και το ηθικό των ανθρώπων για κοινωνικοπολιτική συμμετοχή. Τα πράγματα έγιναν τώρα ακόμη πιο δύσκολα, πιο σκοτεινά. Όμως εδώ, σ’ αυτή τη δυσκολία, βρίσκεται η αφετηρία μιας νέας προοπτικής.
Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε πως οι εύκολες λύσεις, τα συνθήματα, οι ακτιβισμοί, η κάθε είδους ευκολία, τελείωσαν. Μπορούμε πια να τα προσπεράσουμε. Μπορούμε να ανιχνεύσουμε τη στροφή προς τα ουσιώδη. Μπορούμε να δούμε ότι δημιουργείται το υπέδαφος για παρεμβάσεις που θα αγγίζουν την ουσία, το βάθος των προβλημάτων, που δεν θα στέκονται στην επιφάνεια, που θα συμβάλουν στη διέξοδο. Και η αυτοδιοίκηση, για πολλούς λόγους, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των εξελίξεων.
Γι’ αυτό μπορούμε να αισιοδοξούμε. Επιδιώκοντας να συμβάλουμε στο μέτρο που μας αναλογεί στον επόμενο κύκλο, αφού μόνον όσοι ανταποκριθούν στη δυσκολία και τη συνθετότητα των πραγμάτων, θα παραμείνουν χρήσιμοι και ενεργοί.
Σήμερα η γειτονιά μπορεί να αποτελέσει ένα εργαστήριο γόνιμων όσο και αναγκαίων προσπαθειών. Κάποιοι θα θεωρήσουν αυτή τη στόχευση «λάιτ». Κάνουν πάλι λάθος! Τα τοπικά κινήματα εμφανίζουν αναντικατάστατα χαρακτηριστικά: Αμεσότητα, πολυμορφία δράσεων και στόχων, πρωτοτυπία, και κυρίως, μόνον αυτά διασφαλίζουν το ακηδεμόνευτο στην πολιτική διαδικασία. Εδώ, από την Πόλη ξεκινά η σχέση μας με την πολιτική! Και μόνο σ’ αυτήν, η κομματική κηδεμονία δεν δύναται να καταλάβει τα πάντα, αφήνει χώρο στην ανθρώπινη χειραφέτηση.
Στη Δράση εξάλλου, ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε, όπως πολλοί άλλοι, τις δραστηριότητές μας σαν πεδίο στρατολόγησης, σαν χώρο εξασφάλισης πολιτικής επιρροής ή διαμόρφωσης μηχανισμών. Εκτός των άλλων, γιατί καταλαβαίνουμε ότι αυτά είναι και αναποτελεσματικά, ότι έχουν χρεοκοπήσει κι αυτό είναι πλέον ορατό και στους πολίτες. Γι’ αυτό δεν ξεκινάμε από το μηδέν.
Ξέρουμε ότι το τοπικό δεν μπορεί να αποκτήσει υπόσταση, δεν μπορεί καν να υπάρξει, παρά μόνον με τη μορφή ακηδεμόνευτων πρωτοβουλιών, που συνδέονται οργανικά με τον εκάστοτε τόπο και την καθημερινότητά του. Πρωτοβουλίες, που με τις ιδιομορφίες τους, θα επιδιώξουν τη γόνιμη σύνδεση τους με τα μεγάλα αιτούμενα της χώρας.
Μπορεί λοιπόν, όπως είπαμε, ο ριζοσπαστισμός της προηγούμενης περιόδου να υποχώρησε, να ηττήθηκε, όμως κάθε τι δύσκολο και ουσιαστικό αποτελεί ένα εν δυνάμει ευοίωνο πεδίο για καινούργιες, γόνιμες και ελπιδοφόρες προσεγγίσεις. Δεν γίνεται διαφορετικά!
Εδώ βρισκόμαστε. Αυτόν τον κύκλο ξεκινάμε, συμβολικά, με μια γιορτή, που όπως κάθε γιορτή, «παίζει» με τον χρόνο και τις επετείους.
Ξεκινάμε αισιόδοξα, δίπλα σας, προσκαλώντας σας, όχι μόνο σ’ ένα μουσικό ταξίδι, αλλά και σε άλλα ταξίδια, ελπίζουμε το ίδιο απολαυστικά!».
