Στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου επανήλθε, στις 17 Δεκεμβρίου, η πρόταση της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας για συγχώνευση των 6ου, 7ου, 9ου νηπιαγωγείων σε ένα και ενοποίηση των 4ου & 10ου νηπιαγωγείων της πόλης. Το Σώμα στις 27 Νοεμβρίου (Δείτε το προηγούμενο δημοσίευμα της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ ΕΔΩ) είχε ταχθεί υπέρ των συντμήσεων ομόφωνα (απουσίαζε η Λαϊκή Συσπείρωση).
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Εκπρόσωποι γονέων και εκπαιδευτικών βρέθηκαν στην αίθουσα συνεδριάσεων χθες, ζητώντας από το Δ.Σ. να επανεξετάσει τη θέση του. Η συζήτηση κράτησε περισσότερο από 1,5 ώρα, χωρίς να οδηγήσει σε κάποια άλλη, διαφορετική απόφαση.
Οι τοποθετήσεις με χρονική σειρά
Πρώτη πήρε τον λόγο η πρόεδρος της Ένωσης Κηδεμόνων Χαλανδρίου, Κασσιανή Παπαδάκη, τονίζοντας:
«Η συγχώνευση δεν είναι μία τεχνική πράξη. Είναι μία παιδαγωγική απόφαση με μακροχρόνιες συνέπειες. Και μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει την απαραίτητη τεκμηρίωση που να αποδεικνύει ότι αυτή η απόφαση ωφελεί τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς ή τις σχολικές μονάδες. Δεν είναι συγχώνευση, ακούσαμε, είναι διοικητική μετατροπή.
Στην πράξη όμως καταργούνται οι υφιστάμενες μονάδες, δημιουργείται μια νέα με νέο κωδικό, με νέο τρόπο έγκρισης τμημάτων. Αυτό είναι συγχώνευση και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο η διεύθυνση πρωτοβάθμιας θα αντιμετωπίζει τη σχολική μονάδα κάθε χρόνο για τμήματα, στελέχωση και κατανομή.
Η προσχολική αγωγή στηρίζεται σε μικρές σταθερές ομάδες, εξατομικευμένη υποστήριξη και ένα ήρεμο ασφαλές περιβάλλον. Η συγχώνευση δημιουργεί μεγαλύτερες μονάδες με περισσότερα παιδιά και περισσότερες ανάγκες. Δεν υπάρχει καμία παιδαγωγική μελέτη που να δείχνει ότι η συγκέντρωση τεσσάρων ή πέντε τμημάτων σε έναν ενιαίο οργανισμό βελτιώνει την ποιότητα της προσχολικής εκπαίδευσης. Αντίθετα, μειώνει τον διαθέσιμο χρόνο ανά παιδί και δυσχεραίνει την καθημερινή λειτουργία.
Όσον αφορά την ειδική αγωγή και την παράλληλη στήριξη. Η φύση της προσχολικής ηλικίας απαιτεί σταθερότητα, συνέπεια και εξατομικευμένη υποστήριξη. Η συγχώνευση αυξάνει τον αριθμό παιδιών με ανάγκες υποστήριξης ανά σχολική μονάδα και δυσκολεύει τον συντονισμό εκπαιδευτικών και ειδικού προσωπικού.
Ακούσαμε ότι στα πολυθέσια νηπιαγωγεία υπάρχουν ψυχολόγοι, κοινωνική λειτουργός και τμήματα ένταξης. Στην πράξη, οι ψυχολόγοι και η κοινωνική λειτουργός τοποθετούνται σε ομάδες σχολείων και όχι αποκλειστικά σε ένα νηπιαγωγείο. Το τμήμα ένταξης είναι χρήσιμο, αλλά δεν υποκαθιστά την παράλληλη στήριξη, ούτε λύνει το ζήτημα της καθημερινής διαχείρισης μιας πολυπληθούς ομάδας νηπίων. Η αναλογία ειδικού προσωπικού προς μαθητές επιδεινώνεται όταν συγκεντρώνονται περισσότεροι μαθητές ειδικής αγωγής σε μία μονάδα.
Όσον αφορά τη διοικητική και την οργανωτική επιβάρυνση, ακούσαμε ότι η διοίκηση ενισχύεται επειδή τα νηπιαγωγεία θα διοικούνται από μία διευθύντρια. Στην πράξη, η διευθύντρια του τετραθέσιου ή του πενταθέσιου νηπιαγωγείου έχει 20 ώρες διδασκαλία την εβδομάδα, δηλαδή 5 λιγότερες από μία απλή νηπιαγωγό. Δεν υπάρχει βοηθητικό προσωπικό, δεν υπάρχει γραμματειακή υποστήριξη, ο όγκος διοίκησης, επικοινωνίας και οικονομικών πολλαπλασιάζεται. Η αλλαγή τίτλου, λοιπόν, δεν μειώνει τη διοικητική επιβάρυνση, αλλά την αυξάνει.
Όσον αφορά τα λειτουργικά ζητήματα, τη χωρητικότητα και την καθημερινότητα. Ο Δήμος γνωρίζει πολύ καλά τις κτηριακές δυνατότητες και τους περιορισμούς των συγκεκριμένων νηπιαγωγείων. Υπάρχουν αίθουσες με ελλιπή θέρμανση, υπάρχουν προκατασκευασμένοι λυόμενοι οικίσκοι, κάνουν τη δουλειά τους, ναι, αλλά δεν χωράνε 25 μαθητές, δεν μπορεί να είναι μια χρόνια κατάσταση εκεί. Υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι που λειτουργούν οριακά. Αυτά τα προβλήματα η διοικητική συνένωση δεν τα λύνει. Τα μεταφέρει αυτούσια σε έναν μεγαλύτερο οργανισμό, με περισσότερα τμήματα και λιγότερη ευελιξία.
Η κατανομή τώρα των μαθητών και των σχολείων. Αναφέρθηκε ότι δεν προβλέπονται μεταβολές εκεί. Η κατανομή και η έγκριση των τμημάτων όμως είναι ετήσια διαδικασία της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας. Σήμερα εξετάζονται δύο ή τρεις μονάδες, αν συγχωνευτούν αύριο θα εξετάζεται μία. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο μελλοντικών μειώσεων τμημάτων, ακόμη και αν υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες. Το είδαμε ήδη φέτος στο 15ο νηπιαγωγείο. Αυτό έγινε. Συγχωνεύτηκαν τμήματα, ένα τμήμα λιγότερο.
Οικονομικά, πάγια και ρευστότητα. Ότι η πάγια προκαταβολή είναι ένα κουτί που ό,τι βγαίνει ξαναμπαίνει. Θεωρητικά ναι. Στην πράξη όμως η πάγια προκαταβολή είναι 500 ευρώ για σχολικές μονάδες έως 11 αίθουσες. Δηλαδή το ίδιο για δύο τμήματα, το ίδιο και για πέντε. Οι ανάγκες όμως των νηπιαγωγείων έχουν μεγάλες διακυμάνσεις. Η αναπλήρωση της πάγιας προκαταβολής απαιτεί χρόνο και διαδικασία. Αν τα νηπιαγωγεία με τέσσερα και πέντε τμήματα ήδη δυσκολεύονται να καλύψουν τις ανάγκες τους με τα 500 ευρώ. Η συγχώνευση μειώνει τον αριθμό των πάγιων προκαταβολών. Εκεί που έχουμε δηλαδή δύο μονάδες που θα γίνουν μία, είχαμε δύο προκαταβολές, τώρα έχουμε μία. Αντίστοιχα τρεις προκαταβολές γίνεται μία. Αυξάνει τον αριθμό των μαθητών που εξυπηρετούνται από μία πάγια. Αυξάνει τον κίνδυνο προσωρινής έλλειψης ρευστότητας.
Δεν είναι ουδέτερη η αλλαγή. Είναι αλλαγή που κάνει την οικονομική λειτουργία πιο απαιτητική και πιο ευάλωτη. Τι ζητάμε. Δεν ζητάμε αντιπαράθεση με το Δήμο. Ζητάμε τεκμηρίωση, ειλικρίνεια και διάλογο. Ζητάμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να έχει στη διάθεσή του πλήρη τεχνική, παιδαγωγική και λειτουργική τεκμηρίωση. Για να γνωμοδοτήσει. Να επανεξετάσει λοιπόν την γνωμοδότησή του αν δεν έχει τα στοιχεία αυτά. Να διερευνήσει εναλλακτικές λύσεις χωρίς συγχώνευση. Να προστατεύσει την ποιότητα της προσχολικής αγωγής και τη βιωσιμότητα των σχολικών κοινοτήτων.
Η συγχώνευση όπως έχει προταθεί για μας, τους γονείς, και εδώ έχουμε εκπροσώπους όλων των συλλόγων των νηπιαγωγείων σήμερα, δεν είναι λύση. Είναι μεταφορά υπαρκτών προβλημάτων σε ένα μεγαλύτερο οργανισμό, χωρίς παιδαγωγικό όφελος, χωρίς λειτουργική βελτίωση, με αυξημένο κίνδυνο για τα τμήματα και τη χρηματοδότηση στο μέλλον. Σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό των παιδιών, των εκπαιδευτικών, των σχολικών κοινοτήτων. Να ζητήσετε τεκμηρίωση, να ζητήσετε διάλογο, να ζητήσετε λύσεις που πραγματικά βελτιώνουν την καθημερινότητα των σχολείων».
Από την πλευρά της, η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Περικλής» Άννα-Μάγια Σταυροπούλου σημείωσε:
«Είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε πραγματικά να ανακληθεί η θετική γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου στην πρόταση συγχώνευσης που έκανε η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Β’ Αθήνας, μια θετική γνωμοδότηση, ομόφωνη μάλιστα, που κατά τη γνώμη μας είναι απαράδεκτη και η οποία προέκυψε χωρίς να ζητηθεί, και αυτό είναι εντυπωσιακό για μας, η γνώμη των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας, δηλαδή της Ένωσης Γονέων και του Συλλόγου Εκπαιδευτικών.
Πρέπει επίσης να πούμε ότι το Χαλάνδρι σε ό,τι αφορά την γνωμοδότησή του για τις συγχωνεύσεις, καινοτομεί τουλάχιστον στη Διεύθυνση Β’ Αθήνας και στον Περικλή. Γιατί είναι ο μόνος Δήμος που γνωμοδότησε θετικά. Οι υπόλοιποι Δήμοι, συγκεκριμένα εκεί που επιχειρούνται συγχωνεύσεις στην Αγία Παρασκευή και στο Νέο Ψυχικό, γνωμοδότησαν αρνητικά κατά της πρόθεσης της Διεύθυνσης Β’ Αθήνας. (…)
Πάμε τώρα λίγο στις συγκεκριμένες συγχωνεύσεις. Αναφέρθηκαν στοιχεία, από την πρόεδρο της Ένωσης Γονέων, εγώ θα προσθέσω τα εξής πιο συγκεκριμένα, γιατί θεωρώ ότι είναι βοηθητικά. Έχουμε πρόθεση συγχώνευσης στο 6ο, 7ο και 1ο νηπιαγωγεία. Εκεί έχουμε στο 6ο τρία τμήματα με 60 παιδιά φέτος, στο 1ο ένα τμήμα με 23 παιδιά φέτος και στο 7ο ένα τμήμα με 20 αν δεν κάνω λάθος. Συνολικά δηλαδή μιλάμε για 103 παιδιά. Αυτά τα 103 παιδιά, με πάρα πολύ μεγάλη άνεση που έχει η Διεύθυνση Εκπαίδευσης Β’ Αθήνας, θα τα μαζέψει σε 4 εικοσιπεντάρια τμήματα. Και αν κάτι περισσέψει, γιατί είναι λίγο παραπάνω από το εκατό στο εικοσιπεντάρι, θα τα διασκορπίσει σε γειτονικά νηπιαγωγεία.
Πάμε στο 4ο-10ο. Εκεί έχουμε στο 4ο Νηπιαγωγείο 3 τμήματα με 52 παιδιά, στο 10ο Νηπιαγωγείο ένα τμήμα με 20 παιδιά νομίζω. Δηλαδή, 52 και 20-72, με άνεση θα γίνει του χρόνου το σχολείο τριθέσιο. Θα μειωθεί δηλαδή ένα τμήμα. Επίσης πρέπει να σας αναφέρω γιατί έχουν μια αξία τα εξής στοιχεία.
Την τελευταία δεκαετία στη Β’ Αθήνας, έχουμε μείωση του αριθμού των τμημάτων των σχολικών μονάδων, νηπιαγωγείων και δημοτικών κατά 18%. Μείωση του αριθμού των τμημάτων των σχολείων, με μέσο αριθμό μαθητών ανά τμήμα 23 από 17 που ήταν νωρίτερα. Ενώ ο πληθυσμός δεν μειώνεται στην πραγματικότητα στις περιοχές μας, διατηρείται ή και αυξάνεται. Αυτή είναι η εικόνα.
Πάμε τώρα στους λόγους που γονείς και εκπαιδευτικοί είμαστε απέναντι. Δηλαδή στις συνέπειες για τις οποίες προηγουμένως χαρακτηρίσαμε και ως απαράδεκτη την απόφαση, τη θετική απόφαση, την προηγούμενη τουλάχιστον, του Δημοτικού Συμβουλίου. Πρωτίστως πλήττεται η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης με ένα σύνολο μέτρων, ξεκινώντας από τα 25άρια -πιστέψτε με για έναν λόγο παραπάνω επειδή είμαι 41 χρόνια νηπιαγωγός- στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Ένα 25άρι τμήμα είναι ένας απίστευτα τραγικός σχεδιασμός οργανισμού για ποιοτική εκπαίδευση στα παιδιά. Έχει φοβερές συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία όλων των μαθητών και ειδικότερα αυτών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρίες.
Δεύτερος λόγος, αυτό το είπα συνοπτικά νωρίτερα, το έδειξα με τα νούμερα, με τις κινήσεις μαθητών, δηλαδή χάνεται ουσιαστικά το νηπιαγωγείο της γειτονιάς, και τα παιδιά εντάσσονται σε διαφορετικές σχολικές κοινότητες με συνέπειες στη συνοχή και τη σταθερότητά τους. Οι αθρόες ακατάλληλες, αναφέρθηκε νωρίτερα και η πρόεδρος από την Ένωση Γονέων στα συγκεκριμένα σχολεία, μειώσεις εκπαιδευτικών, θέσεων εκπαιδευτικών, τόσο της γενικής όσο και της ειδικής αγωγής, αλλά και του ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού.
Ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, συνάδελφοι της παράλληλης στήριξης, των τμημάτων ένταξης αλλάζουν τα καθήκοντά τους σε μια συγχωνευμένη μονάδα. Θα πηγαίνουν στην πραγματικότητα. Εκεί που υπάρχει έστω και μία μέρα την εβδομάδα σε ένα τμήμα, σε ένα σχολείο δηλαδή, τώρα όταν τα τρία σχολεία θα συγχωνευτούν σε ένα, θα αντιστοιχεί στο σύνολο αυτών των παιδιών, η κάθε μία από αυτές τις ειδικότητες, με πολύ σοβαρά αποτελέσματα και επιπτώσεις στην έγκαιρη ανίχνευση των δυσκολιών και την πρώιμη παρέμβαση. Πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι στο Νηπιαγωγείο τα παιδιά όταν έρχονται τεσσάρων χρονών ή πέντε, τα μεγαλύτερά μας. Κάποια από αυτά έρχονται με διαγνώσεις προβλημάτων.
Όμως, επειδή αυτή η ηλικία είναι μια ηλικία που εμφανίζονται συχνά τα πρώτα δείγματα ενδεχόμενων αναπηριών ή μαθησιακών αναγκών, στην πορεία της χρονιάς προκύπτουν περιπτώσεις παιδιών που χρειάζονται στήριξη και είναι αδιάγνωστα. Εκεί λοιπόν που ένα τμήμα έχει μέσα με την έναρξη της χρονιάς δύο παιδιά ή τρία παιδιά με διάγνωση, στην πορεία μπορεί να έχει πέντε, να έχει έξι. Αντιλαμβανόμαστε πόσο αλλάζει ο χάρτης και η εικόνα αυτής της τάξης και η λειτουργία της. Για τη συρρίκνωση της χρηματοδότησης, τη μία πάγια των 500 αντί για 3 για 2, είπε προηγουμένως η πρόεδρος της Ένωσης Γονέων.
Σήμερα λοιπόν, νομίζω ότι μετά από τη συζήτηση αυτή, η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο έχει μπροστά της όλους τους λόγους να ανακαλέσουν και να αποφασίσουν ενάντια στις συγχωνεύσεις. Δεν μπορούν να πουν ότι δεν γνωρίζουν για τις στοχεύσεις και τις συνέπειες πλέον. Το ερώτημα είναι λοιπόν, θα επιλέξουν εάν θα συνταχθούν με την αντιεκπαιδευτική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και αν θα αξιολογήσουν ως κόστος που δεν επιλέγουν να διαθέσουν το πεντακοσάρικο της παγίας ή θα πουν όχι στις συγχωνεύσεις, όχι στην υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, όχι στη μεθοδευμένη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου, εάν θα συνταχθούν με τους εκπαιδευτικούς, δηλαδή τους γονείς, τους μαθητές. Εάν θα προχωρήσουν μαζί τους σε έναν αγώνα που θα χρειαστεί κλιμάκωση, διάρκεια και συλλογική δράση.
Εδώ είναι μια γνωμοδότηση, η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας κάνει εισήγηση στο Υπουργείο και το Υπουργείο αποφασίζει για τις τελικές συγχωνεύσεις. Να ξέρουμε δηλαδή ότι ο διάδρομος περνάει από πολλά επίπεδα, χρειάζεται πολύ αγώνα και χρειάζεται με συντονισμένο αγώνα από όλους τους εμπλεκόμενους. Δηλαδή την τοπική κοινωνία, την εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Εμείς ως εκπαιδευτικοί δηλώνουμε ότι στεκόμαστε και θα αγωνιστούμε ενάντια σε αυτά τα σχέδια με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με όλες μας τις δυνάμεις.
Σας καλούμε, στο πρώτο που σας αναλογεί αυτή τη στιγμή, να βγάλετε μια αρνητική σήμερα εισήγηση απέναντι στις συγχωνεύσεις, να συνταχθείτε με την κοινότητα γονέων και εκπαιδευτικών και μαθητών βεβαίως, γιατί για αυτούς όλους, για τα παιδιά γίνονται όλα, για το δικό τους όφελος και για τη δική τους ποιοτική εκπαίδευση».
Παίρνοντας τον λόγο, ο αντιδήμαρχος Παιδείας Θύμιος Κουράσης ανέφερε:
«Σαν διοίκηση, αλλά και εγώ προσωπικά, συμμετέχω σε όλα τα κινήματα κατά των συγχωνεύσεων. Περισσότερους από εδώ, από τους γονείς, τους έχω δει αρκετές φορές, στην Κατεχάκη, να φωνάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε για τη συγχώνευση των τμημάτων. Είναι πάγια θέση της διοίκησης και εμένα προσωπικά γιατί ήμουν και εγώ. Σαράντα χρόνια εκπαιδευτικός, έχω μεγάλη πείρα και γνωρίζω τι σημαίνει μεγάλο τμήμα και είμαστε και ιδιαίτερα ευαίσθητοι πάνω στο θέμα. Τώρα, όσον αφορά το συγκεκριμένο, να ξέρετε ότι πάντα όταν βγάζει το Υπουργείο μια απόφαση εμείς σαν διοίκηση είμαστε λίγο καχύποπτοι. Γιατί το κάνει τώρα αυτό; Γιατί ξαφνικά του ήρθε ας πούμε τώρα να μας κάνει τα τμήματα από τρία να τα κάνει ένα;
Αρχίσαμε να ψάχνουμε το θέμα για να δούμε αν πραγματικά αυτό το μέτρο έχει θετικό αποτέλεσμα ή αρνητικό. Δεν το κάναμε με ελαφριά καρδιά, είπαμε θα συμπορευτούμε με αυτή την πολιτική. Φυσικά εδώ πρέπει να πω ότι οι σχολικές επιτροπές είχαν ένα πάγιο αίτημα εδώ και χρόνια στο Χαλάνδρι, επί εποχής Σίμου Ρούσσου. Να μπορέσουμε αυτό το πράγμα να το μαζέψουμε λίγο το σχολείο, γιατί στη διαχείριση και στην κατανομή των χρημάτων από τη μεριά του Δήμου υπήρχε μια δυσλειτουργία. Είναι δύσκολο να έχει σχολεία με 18 παιδιά στο έκτο παράρτημα.
Λοιπόν, αρχίσαμε, να ψάχνουμε το θέμα. Τι είναι αυτό το καινούριο. Τι είναι αυτό που μπορεί να φέρει θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα. Πρώτον, μιλήσαμε με την περιφέρεια, την Πρωτοβάθμια. Μιλήσαμε με παιδαγωγούς. Εδώ έχουμε την εμπειρία τη μεγάλη και είμαστε τυχεροί γιατί βρίσκεται εδώ η Ιωάννα Καμπούρη που είναι χρόνια παιδαγωγός και όχι μόνο αυτό, έχει δουλέψει και σε πολυδύναμο σχολείο και τώρα δουλεύει σε ένα σχολείο με δύο τμήματα. Έχει δηλαδή μια σχετική εμπειρία. Μιλήσαμε με άλλους Δήμους και με την Αγία Παρασκευή που είπατε προηγουμένως και με το Μαρούσι.
Ποιο ήταν το επιχείρημα που εμάς μας έπεισε να ψηφίσουμε θετικά. Πρώτον, ότι μειώνεται το ωράριο των εκπαιδευτικών. Όλων. Και αν θέλετε να σας διαβάσω και τη λίστα εδώ, κατέβασα το νόμο, πόσο ακριβώς μειώνεται το ωράριο. Και στη διευθύντρια, που δεν είναι πλέον προϊσταμένη, αλλά και στο υπόλοιπο προσωπικό ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας. Δεύτερον, προστίθεται ένας εκπαιδευτικός ακόμα. Είναι πολύ σημαντικό. Δεν τα βρήκα, δεν μου ήρθε με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, τα διάβασα. Υπάρχουν νόμοι που τα γράφουν. Θα σας στείλω και εγγράφως και στην Ένωση και στον Περικλή και στις ενότητες σχολείων.
Λοιπόν, όσον αφορά τώρα τα μονοθέσια σχολεία κατά πόσο είναι λειτουργικά ναι ή όχι. Ένα μονοθέσιο έχει δύο εκπαιδευτικούς. Αν ο ένας αρρωστήσει, τι γίνεται το σχολείο; Θα κάνει πέντε ώρες; Αν έχει αναπληρωτή το σχολείο αυτό και έρχεται τέλος Οκτωβρίου, τι κάνει μέχρι τότε; Μένει με έναν εκπαιδευτικό αυτό το σχολείο το μονοθέσιο. Το μονοθέσιο σχολείο μπορεί να έχει τμήμα ένταξης; Μπορεί να έχει ψυχολόγο; Μπορεί να έχει όλα αυτά τα ενισχυτικά που έχουν τα σχολεία; Όχι. Δεν μπορεί. Το μονοθέσιο δεν μπορεί να έχει τμήμα ένταξης. Δεν μπορεί στα 18 παιδιά. (…)
Αυτό που θέλω να σας πω όσον αφορά τις χρηματοδοτήσεις είναι ξεκάθαρο, ότι όταν έχει ανάγκη το σχολείο παίρνει πεντακοσάρικο. Έχουμε νηπιαγωγεία αυτή τη στιγμή στο Χαλάνδρι που έχουν πάρει πέντε πεντακοσάρικα με σχεδόν τα ίδια παιδιά, εντάξει, δεν λέω το ένα έχει διακόσια και το άλλο να έχει δέκα, να έχει πάρει πέντε πεντακοσάρικο και το άλλο ένα πεντακοσάρικο. Αν έχει δικαιολογία και είναι δικαιολογημένα τα χρήματα που έχει ξοδέψει, μπορεί να πάρει όσες πάγιες θέλει. Δηλαδή δεν σημαίνει ότι μειώνονται τα σχολεία και μειώνονται οι πάγιες, το ποσό που θα πάρει το σχολείο. Κάπως έτσι λειτουργούσε και ο μαθηματικός τύπος που είχαμε παλιά, που ήταν μαθηματικά, όπως έτσι είναι και τώρα.
Λοιπόν, τώρα, όσον αφορά το Δήμο Αγίας Παρασκευής που μίλησα εγώ προχθές ο αντιδήμαρχος παιδείας ήταν εδώ και έτρεχε στον νυχτερινό αγώνα και κάναμε έτσι μια αρκετά ωραία κουβέντα. Ξέρετε πού είναι το πρόβλημα της Αγίας Παρασκευής. Ότι δεν φτιάχνει πολυδύναμα σχολεία με τα τμήματα που έχει. Δηλαδή, ή έτσι όπως είναι, ή να αλλάξει και να γίνει ένα, δεν γίνεται πολυδύναμο. Εμάς αυτό που μας δίνει και λέμε ναι, είναι ότι και τα δύο σχολεία αυτά γίνονται πολυδύναμα.
Πολυδύναμη σχολή σημαίνει ενισχυμένο σχολείο. Αυτό μας έπεισε εμάς. Και από τα επιχειρήματα που είπατε τώρα. Εγώ δεν κατάλαβα αν πραγματικά αυτό είναι λάθος. Το να μην είναι πολυδύναμο. Εντάξει. Το ίδιο ισχύει για τον κύριο Λογοθέτη από την Αγία Παρασκευή. Εκεί μου λέει και άμα πάρουμε απόφαση τη μία ή την άλλη, ούτε εμείς αποφασίζουμε. Σαν Δημοτικό Συμβούλιο ούτε η πρωτοβάθμια αποφασίζει. Το Υπουργείο Παιδείας αποφασίζει. Γνωμοδοτούμε εμείς».
Όπως και στην προηγούμενη σχετική συζήτηση, τοποθετήθηκε και τώρα η δημοτική σύμβουλος της συμπολίτευσης Ιωάννα Καμπούρη, η οποία είναι προϊσταμένη στο 1ο Πειραματικό Νηπιαγωγείο Χαλανδρίου:
«Η απόφαση καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αφορά συγχωνεύσεις νηπιαγωγείων, αλλά μετατροπή σε πολυδύναμα. Αυτή τη στιγμή, ξαναλέω, το 4ο νηπιαγωγείο έχει τρία τμήματα και το 11ο, άρα γίνεται ένα τετραθέσιο νηπιαγωγείο. Από τριθέσια και πάνω γίνονται τα νηπιαγωγεία πολυδύναμα. Αντίστοιχα, στο Κάτω Χαλάνδρι γίνεται ένα πενταθέσιο νηπιαγωγείο.
Θα ήθελα να πούμε και κάποιες αλήθειες. Και η αλήθεια είναι ότι οι μαθητές μας εκεί είναι τόσοι για να έχουμε το δικαίωμα να τα κάνουμε πολυδύναμα, γιατί μας στηρίζει η κοινότητα των Ρομά, γιατί έχουμε μαθητές Ρομά. Αν θέλουμε να πούμε όλες τις αλήθειες, θα πρέπει να πούμε ότι το 4ο νηπιαγωγείο και το 1ο, με πολύ μεγάλη δυσκολία φέτος, κρατήθηκαν παραπάνω και με χαμηλούς αριθμούς. Αυτό θέλω να το κρατήσουμε πάρα πολύ σοβαρά υπόψη.
Η διοικητική λειτουργία αλλάζει. Δεν αλλάζουν τα όρια, δεν αλλάζει ο αριθμός των μαθητών, ούτε μετακινούνται μαθητές. Η συγχώνευση σημαίνει ότι ενώνω τμήματα και μαζεύω μαθητές. Ένα πολυδύναμο νηπιαγωγείο και επειδή στο Χαλάνδρι έχουμε την εμπειρία 15 χρόνων που έχουμε το πολυδύναμο το 16ο στο Πάτημα και το 15ο έχει το… πώς το λένε… Έχει το θετικό ότι ακόμα κι αν έχει περισσότερα παιδιά και χώρο, ανοίγει καινούργιο τμήμα. Δεν περνάει σε μετατροπές και σε παραρτήματα. Μακάρι, γιατί η ευχή δική μου είναι αυτή, μακάρι να έχουμε παιδιά. Η πραγματικότητα και οι εγγραφές μάς λένε άλλα.
Τέλος, θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό ότι αυξάνεται η θέση των νηπιαγωγών. Δεν μπορούμε να πούμε όχι σε μία νηπιαγωγό παραπάνω, και στο ένα πολυδύναμο και στο άλλο. Γιατί η μείωση του ωραρίου υπάρχει, αναφέρεται στην εγκύκλιο λειτουργίας που έρχεται κάθε χρόνο στα νηπιαγωγεία μας και αν δεν το πιστεύετε, ρωτήστε και στο Πάτημα στο 16ο που ήμουν εκεί τουλάχιστον μια δεκαετία και έτσι λειτουργούσαμε και στο 15ο.
Τέλος, όσον αφορά τις χρηματοδοτήσεις, μην τα επαναλάβω, είναι ακριβώς αυτά που είπε και ο κύριος Κουράσης. Μάλιστα, με εντυπωσιάζει που σκεφτήκανε τώρα τη χρηματοδότηση, όταν σαν σχολικές επιτροπές που τους προτείναμε να ενωθούν για να παίρνουν και περισσότερα χρήματα, δεν το δέχονταν. Τώρα θυμηθήκανε, που όλοι περνάμε δύσκολα με την πάγια, ότι θα μειωθεί η χρηματοδότηση. Επίσης, θα πρέπει να τονίσω ότι κάποια πράγματα, καθαριστικά, συντηρητές καυστήρων, φωτοτυπικά, μελάνια, αποφράξεις, γίνονται από το Δήμο, για όλα τα σχολεία».
Συνέχεια με ένταση
Ακολούθησε δεύτερος «γύρος» τοποθετήσεων σε υψηλότερους τόνους, με αιχμή τα αποτελέσματα των συγχωνεύσεων.
Ο δήμαρχος Σίμος Ρούσσος παρενέβη, επισημαίνοντας προς εκπαιδευτικούς και γονείς:
«Πολύ φοβάμαι ότι η συζήτηση γίνεται σε λάθος μέρος. Και η δική σας παρέμβαση γίνεται σε λάθος μέρος. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχουν εισακουστεί εκείνες οι φωνές που θέλανε τη μεταφορά της αρμοδιότητας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και της δευτεροβάθμιας όπως και της υγείας. στους Δήμους. Ευτυχώς λέω, η δική μας άποψη πάντοτε ήταν ότι η εκπαίδευση και η υγεία είναι τομείς άμεσης κρατικής ευθύνης, κεντρικής, με ενιαίες πολιτικές και δεν μπορούν να μεταφερθούν στους Δήμους.
Τώρα βλέπω και έναν άλλο λόγο, γιατί θέλετε με έναν τρόπο να βάλετε τώρα το Δήμο να αποφασίζει. Γιατί αυτό καταλαβαίνω. Για τα ωράρια, τις θέσεις ευθύνης, για επιδόματα των προϊστάμενων, για τους διευθυντές. Το χάος δηλαδή. Δεν είναι η δικιά μας δουλειά αυτή. Η θέση του Δήμου στο σύστημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι να υποστηρίξει υλικοτεχνικά. Τελεία. Μέχρι εκεί. Και αυτό που κάναμε με τεράστιο κόπο, πάρα πολύ χρόνο και χρήματα -να δαπανά ο Δήμος κάθε χρόνο 500, 600 και 700 χιλιάδες ευρώ για τις σχολικές επιτροπές- το καταστρέψανε σε μία νύχτα, με την κατάργηση σχολικών επιτροπών, βάζοντάς μας έναν κυκεώνα όπου κάθε σχολείο… Για να αναπληρώσει μια παγία πρέπει, αν έχει αγοράσει γομολάστιχες και στυλό και χρώματα κτλ. να φέρνει μία-μία απόδειξη και να βγαίνει ένα-ένα ένταλμα από την οικονομική υπηρεσία για 40, 50, 80 αποδείξεις παγίας από τις 48 που έχουμε σε κάθε σχολείο.
Οχτώ άνθρωποι σε ένα λογιστήριο του Δήμου που εκτελεί ένα προϋπολογισμό 100 εκατομμυρίων να είναι επιφορτισμένοι να ελέγχουνε καμιά πενηνταριά εντάλματα αποδείξεις σε καθ’ ένα από τα 48 σχολεία του Δήμου. Το απόλυτο χάος δηλαδή. Αυτή τη δυνατότητα λοιπόν της υποστήριξης υλικοτεχνικής υποδομής την καταστρέψανε. Με αυτόν τον τρόπο κάνοντας απίστευτες γραφειοκρατικές διαδικασίες, να βγάζουμε διαγωνισμούς για ασανσέρ για όλο το Δήμο και για τα σχολεία, να βγάζουμε διαγωνισμούς για αποφράξεις για το Δήμο και για όλα τα σχολεία, να βγάζουμε φωτοτυπικά για το Δήμο και για όλα τα σχολεία, να βγάζουμε χαρτί για το Δήμο και καθαριστικά για το Δήμο και για όλα τα σχολεία και να πηγαίνουμε, σε τραγικές διαδικασίες γραφειοκρατικού παραλογισμού, όπου το επιτελικό παρακράτος, γιατί περί αυτού πρόκειται, διέλυσε ό,τι λειτουργούσε ακόμα στο επίπεδο των σχολείων.
Ενώ έχουμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, τώρα κάποιοι θέλουν να λύσουμε και τα διοικητικά θέματα. του τρόπου με τον οποίο θα λειτουργούν τα σχολεία. Είναι εκτός της δικής μας ευθύνης, δεν τη θέλουμε, δεν μας αναλογεί, βρείτε τα με το Υπουργείο Παιδείας, δεν έχουμε εμείς εμπλοκή σε αυτό το ζήτημα. (…)
Το κριτήριο της τοποθέτησης της δικής μας δεν είναι η ένταξη σε ένα πολιτικό σχέδιο φιλοκυβερνητικό ή αντικυβερνητικό. Έχει να κάνει με τη λειτουργία της πόλης, είναι η ανταπόκριση στις ανάγκες των μαθητών, γονιών, όταν μιλάμε για την εκπαίδευση, όπως το καταλαβαίνουμε βέβαια, με τα δεδομένα που έχουμε. Δεν είναι άλλο. Τα επιχειρήματα, τι έκανε ο άλλος Δήμος δεν είναι κριτήριο για μας. Γιατί όπως μπορούμε να κάνουμε λάθος εμείς, μπορούν να κάνουν λάθος και οι άλλοι.
Τι έχουμε εμείς ως δεδομένο και γιατί εμείς δεν βρίσκουμε λόγο και εγώ τουλάχιστον από τη συζήτηση μέχρι σήμερα δεν βρίσκω λόγο να αλλάξω γνώμη. Πώς καταλήξαμε σε αυτό. Έχουμε ενοποίηση διοικητική υφιστάμενων τμημάτων. Στα υφιστάμενα κτίρια, χωρίς μείωση των μαθητών. Με δυνατότητα ενίσχυσης, περαιτέρω ενίσχυση σε ό,τι αφορά το προσωπικό. Αυτό είναι ζήτημα μιας πολιτικής απόφασης. Και με τα μονοθέσια ή τα διθέσια, έτσι είναι και με τα πολυθέσια. Πολιτική απόφαση θα πάρουν και στη μία περίπτωση και στην άλλη. Αυτοί που πρέπει να την πάρουν. Εμείς πάντοτε είμαστε με τους περισσότερους εκπαιδευτικούς, τα λιγότερα παιδιά, την περισσότερη ενισχυτική διδασκαλία, το πιο μειωμένο ωράριο και την πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών.
Άλλοι θα πάρουν αυτήν την απόφαση, όχι εμείς που δεν έχουμε τη διοικητική ευθύνη της λειτουργίας των νηπιαγωγείων και δεν την θέλουμε κι ευτυχώς που δεν την έχουμε Και είναι λάθος για αυτούς που υπερασπίζονται αυτό να περάσει στην αυτοδιοίκηση. Όμως, τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα είναι αυτά. Έχουμε τα ίδια κτίρια, τα ίδια παιδιά, χωρίς αλλαγές, με δυνατότητες ενισχυτικής διδασκαλίας, πιο μειωμένο ωράριο και παραπάνω εκπαιδευτικό.
Γιατί να είμαστε εμείς αντίθετοι; Δεν καταλαβαίνω. Γιατί το έκανε η Αγία Παρασκευή ή το έκανε το Ψυχικό με τη λογική “Μη μας ζαλίζετε, ας βγάλουμε και μια αρνητική γνωμοδότηση και τελειώσαμε”. Όχι. Εμείς θα κάνουμε και κάνουμε πάντα αυτό που πιστεύουμε. Σωστό ή λάθος, θα αποδειχτεί από τη ζωή. Όμως αυτή τη στιγμή τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας λένε ότι εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη να πούμε ότι δεν θα πάρουμε επιπλέον εκπαιδευτικό. Δεν θα έχουμε μειωμένο ωράριο. Δεν θα έχουμε ενισχυτική διδασκαλία. Γιατί θα καταργηθούν δύο θέσεις προϊσταμένων και θα γίνει μία θέση διευθυντή. Όχι. Δεν είναι αυτή η προσέγγισή μας.
Δεν μας ενδιαφέρει αν θα έχουν τρεις προϊσταμένους ή έναν διευθυντή. Εμάς μας ενδιαφέρει να μείνουν τα παιδιά. Μας ενδιαφέρει να έχει τη δυνατότητα το σχολείο να έχει επιπλέον προσωπικό, αυτοί που υπηρετούν να έχουν τη δυνατότητα να έχουν μειωμένο ωράριο και να πιέσει το εκπαιδευτικό κίνημα, οι γονείς και όλοι μαζί κι εμείς, να διοριστεί το επαρκές προσωπικό που χρειάζεται για να λειτουργήσει το σχολείο. Έτσι κι αλλιώς άλλοι θα πάρουν την απόφαση. Δεν θα την πάρει το Δήμος, αλλά εμείς θα γνωμοδοτήσουμε ενάντια στο να υπάρχει τμήμα ενισχυτικής διδασκαλίας. Θα γνωμοδοτήσουμε ενάντια στο να έχουμε επιπλέον εκπαιδευτικό. Ενάντια στο να έχουμε επιπλέον ψυχολόγο ή δεν ξέρω εγώ άλλες ειδικότητες. Γιατί ; (…)
Εμείς έχουμε την άποψή μας, αυτή είναι, δεν έχουμε κανένα λόγο να την αναθεωρήσουμε. Εάν προκύψουν ζητήματα στην πορεία που μας αλλάξουν γνώμη, βεβαίως εδώ είμαστε και θα το κάνουμε».
Η ένταση συνεχίστηκε, με την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Τάνια Καραγιάννη να παρεμβαίνει, απευθυνόμενη στους εκπροσώπους των φορέων:
«Έχετε την εντύπωση ότι αυτό που κάνετε αυτή τη στιγμή είναι επιχείρημα; Θα πείσετε κανέναν φωνάζοντας; Ακούστε, επειδή μιλάτε σε μένα και εγώ προσωπικά έχω πολλή συνδικαλιστική εμπειρία, θέλω να σας ενημερώσω, ότι εδώ δεν είναι ούτε ΑΔΕΔΥ, ούτε ΔΟΕ. Έχουμε ένα ζήτημα, το οποίο αφορά το Δημοτικό Συμβούλιο, στο μέτρο που ασχολείται με το τι είναι καλό για τα παιδιά και τους μαθητές του Χαλανδρίου και συζητάμε επί μιάμιση ώρα για τους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι ο ρόλος ο δικός μας εδώ. Να συζητήσουμε άλλο εμμέσως και άλλο αμέσως. Σας το εξήγησε και ο δήμαρχος προηγουμένως. Σας παρακαλώ πάρα πολύ λοιπόν να είστε ήρεμοι, μη φωνάζετε και μη παίρνετε το λόγο και δημιουργείτε αυτό το πράγμα που δεν μπορεί να κατανοήσει κανείς, ούτε τι λέτε εσείς, ούτε τι λέει κανένας άλλος εδώ μέσα. Παρακαλώ πάρα πολύ με ηρεμία όλοι».
Ακολούθησε η επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Χαλανδρίου Λούλα Καρατζά, τονίζοντας:
«Εμείς δεν είμαστε εδώ για να περνάμε τις πολιτικές, τις κυβερνητικές. Γιατί αντικειμενικά μπορεί να μην είναι στην πρόθεση της διοίκησης. Αντικειμενικά αυτό είπε ο δήμαρχος. Ότι, ξέρετε… Εμείς εδώ δεν κάνουμε τίποτα σπουδαία πράγματα. Κάνουμε. Εάν πρέπει να αντιπαρατεθούμε είναι γιατί ο κώδικας λέει ότι ασχολούμαστε με ό,τι αφορά τους ανθρώπους του Χαλανδρίου. Με όλα ασχολούμαστε.
Δεν υπάρχει κανένα θέμα που να μην αφορά πολιτικά την τοπική αυτοδιοίκηση. Πόσο μάλλον η μόρφωση των παιδιών. Να ξεκινήσω λοιπόν λέγοντας ότι και η δική μας παράταξη είναι της άποψης ότι δεν πρέπει να περάσουν στους Δήμους ούτε η παιδεία ούτε η υγεία. Είναι συλλογικά δικαιώματα που πρέπει να ρυθμίζονται ώστε να μειώνεται το ταξικό, το οποίο δεν μπορεί να καταργηθεί όσο υπάρχει αυτή η κοινωνία, αλλά να μειώνεται για να μπορούν όλα τα παιδιά να έχουν τη μόρφωση που πρέπει και την υγεία όλος ο λαός αυτό που έχει. Άρα ούτε εμείς είμαστε υπέρ αυτού.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται το Δημοτικό Συμβούλιο για το πώς σπουδάζουν τα παιδιά μας και πώς μαθαίνουν γράμματα και πώς πάνε στο νηπιαγωγείο. Αυτές είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Γιατί θα θυμίσω εγώ που είμαι η παλιά του Δημοτικού Συμβουλίου, ότι η παράταξη του δημάρχου για άλλες συγχωνεύσεις σήκωσε τον κουρνιαχτό εδώ. Εγώ ήμουν σίγουρη όταν το είδα, προτού δω τι έχει γίνει, γιατί η Λαϊκή Συσπείρωση δεν ψήφισε, δεν ήμασταν στη συνεδρίαση αυτή, δεν υπήρχε από τη μεριά μας ομοφωνία, λείπαμε. Έτσι κι αλλιώς και εδώ να βρισκόμασταν, το ξέρετε καλά και δεν το αμφισβητείτε, ότι δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να ψηφίσουμε αυτό το πράγμα, να ψηφίσουμε αυτή τη συνένωση.
Εδώ ακούστηκαν όλα τα επιχειρήματα, από τις τοποθετήσεις του συλλόγου των δασκάλων και από την Ένωση Γονέων κι από όλη αυτή τη διαδικασία, που εγώ ακούω τα συνδικαλιστικά όργανα, με ενδιαφέρει πάρα πολύ η γνώμη τους και διαφόρων παρατάξεων, ας είναι και διάφορες, ανεξάρτητα το τι λέμε και τι υιοθετούμε εμείς. Εδώ υπάρχει το εξής, ότι όταν βλέπεις τον λύκο, δεν ψάχνεις να δεις το ντορό του. Τον λύκο τον έχουμε δει. Η κυβέρνηση είναι ο λύκος. Ό,τι φτιάχνει για την παιδεία είναι κατά. Δεν το ξέρουμε; Να σας πω καμιά εξηνταριά παραδείγματα; Τα είπατε λίγο εδώ μέσα. Τι ιδιωτικά πανεπιστήμια, τι υποβάθμιση, τι υποχρηματοδότηση.
Που την είδατε εσείς λοιπόν την καλή πρόθεση και την εντιμότητα που θα στηριχτούμε εμείς απάνω σε αυτούς που μας λένε ότι δεν θα κόψουμε τα παιδιά. Θα τα κόψουν 100%. Τους έχουμε δει, δεν το υποθέτουμε, τους έχουμε δει. Εγώ, εσείς μπορεί να λέτε να μας στείλουν ένα χαρτί. Εμένα και χαρτί να μου στέλνανε αυτούς δεν τους πίστευα. Τέλος, είναι φανερό τι πάνε να κάνουνε. Πάνε να εξοικονομήσουν λεφτά. Αυτό το περί κόστους, το ακούμε για όλα τα θέματα. Είναι πολιτική συγκεκριμένη που έρχεται στην Ελλάδα. Είναι αυτό που λέμε εμείς και ξέρω ότι υπονοεί ο δήμαρχος, αλλά τι να κάνουμε εμείς, η Λαϊκή Συσπείρωση στηρίζεται από το ΚΚΕ. ΚΚΕ είμαι και εγώ, ΚΚΕ είναι κι άλλος ο δημοτικός Σύμβουλος και λέμε ότι της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτική, κάνει αυτής τα χατίρια η κυβέρνηση.
Όλα τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ. Ποιος κάνει αντίσταση και πού την κάνει; Την νύχτα στο σπίτι του; Γιατί αυτό είναι μείζον ζήτημα εκπαιδευτικής πολιτικής. Και δεν θα έρθει κανένας να πει ότι δεν είδε, δεν κατάλαβε. Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι στην παιδαγωγική που πηγαίνουν τα παιδιά μας και εδώ στο Χαλάνδρι… Τους ζητάνε “φέρτε μας τα χαρτιά εκείνα, φέρτε μας τα άλλα”. Τα πληρώνουν οι γονείς. Οι ταλαίπωροι είναι οι γονείς όπως το παιδί μου και τα παιδιά σας με τα 900 ευρώ που πρέπει να πληρώσουν. Είναι Χαλανδραίοι για να πληρώσουν ενοίκιο στο Χαλάνδρι να μείνουν. Θέλουν 900 ευρώ ενοίκιο για να μείνουν εδώ που γεννήθηκαν και δεν μπορούν να πάνε πουθενά. Και όπου υπάρχει πρόβλημα… βγάλε από την τσέπη σου. Και πού στηρίζονται, στη μεγάλη αγωνία των ανθρώπων, να δουν τα παιδιά τους να μάθουν λίγα γράμματα καλύτερα, να πάνε λίγο καλύτερα, μερικοί έχουν και ψευδαίσθηση ότι θα αλλάξουν τάξη, άμα ας μάθουν πολλά γράμματα.
Δεν έχουν καταλάβει ότι οι γιατροί και οι δικηγόροι κι όλοι αυτοί που θα γίνουν, στην εργατική τάξη θα ανήκουν πάλι. Εργάτες είναι στην ουσία. Αυτά λοιπόν όλα είναι θέματα που αφορούν το Δημοτικό Συμβούλιο. Και δεν μπορεί να λέει κανείς, ήρθαν εδώ και μας είπανε ότι, παιδιά, ξαναδέστε το λίγο αυτό. Νομίζω ότι το να λέει κάποιος, όχι εγώ δεν το ξανακοιτάω, έτσι είναι και δεν υπάρχει τίποτα άλλο, δεν είναι σωστό. (…) Δεν θέλουνε επομένως να το συζητήσουμε το θέμα, θέλετε να πείτε ότι εμείς το έχουμε αποφασίσει ή έτσι θέλουμε να κάνουμε. Συμφώνησε και η αντιπολίτευση όπως συμφώνησε μας περιπτώσει, με αυτά τα δεδομένα και εντάξει παιδιά, προχωράμε.
Αξιολογώ τη συζήτηση ως πολύ σοβαρή και τα λεχθέντα και από το δήμαρχο ακόμη σοβαρότερα, πολιτικά πολύ σοβαρά και όλα αυτά τα δικολαβίστικα, ότι εμείς δεν είμαστε ούτε με τα έτσι ούτε με τα αλλιώς. Είσαστε. Δεν υπάρχει ουδέτερη στάση. Υπάρχει μια κυβερνητική πολιτική που όποιος την ακολουθεί είναι μαζί της, όποιος της κάνει πλάτες και αυτός μαζί της είναι και απέναντί της είναι όποιος της πάει κόντρα.
(…) Τα παιδιά πάνε στα ιδιωτικά γιατί δεν ξέρουν οι γονείς τι να τα κάνουν με αυτό που γίνεται. Θα έπρεπε να μην υπάρχει ιδιωτικό. Δηλαδή, άμα έχεις φράγκα, το πας το παιδί σου να του μαθαίνουν και εκείνο και εκείνο και εκείνο. Και ο άλλος που δεν έχει… καλά κρασιά. Αυτός που γλίτωσε τον κόσμο από πολλά πράγματα, ο Παπανικολάου που βρήκε το ΠΑΠ τεστ όλοι αυτοί, ήταν παιδιά της εργατικής τάξης και είχαν πολύ μυαλό και προκόψαν και το κάνανε αυτό. Και δεν υπάρχουν παιδιά που είναι αδύνατοι μαθητές όπως λένε. Μια χαρά είναι όλα τα παιδάκια. Με ταλέντο.
Εμείς λοιπόν κάπου είμαστε αντικειμενικά. Τοποθετήστε λοιπόν τον εαυτό σας, γιατί η Λαϊκή Συσπείρωση το λέει εδώ ρητά, να μείνουν τα σχολεία έτσι όπως είναι. Να φροντίσουμε να μην είναι στοιβαγμένα, να φροντίσουμε να έχουν αυτά που πρέπει να έχουν. Να έχουν και ψυχολόγο, να έχουν και εκείνο και εκείνο και ό,τι τους χρειάζεται, για να μαθαίνουνε γράμματα έτσι όπως πρέπει.
Και θα σας έδινα και μία συμβουλή πλέον, έχω φτάσει και αυτό το επίπεδο, μετά από 35 χρόνια να δίνω και καμία συμβουλή. Είμαι και μεγαλύτερη και παλιότερη εδώ πέρα. Ξανασκεφτείτε το μια φορά. Γιατί ξέρω από τα 35 χρόνια μου εγώ λόγω ΚΚΕ παρακαλάω να μαζεύονται και να γίνεται εδώ της Μουρλής δεν τους καταφέρω να τους φέρω, ποτέ δεν έχω καταφέρει να συρρέουν, να φέρω κόσμο εδώ να λέει κάτι. Όταν τους βλέπεις και έρχονται, που δεν είναι ΚΚΕ, κάποιοι είναι, αλλά δεν είναι όλοι, οι λιγότεροι είναι. Όταν λοιπόν τους βλέπεις και έχουν, έχουν αγωνία οι άνθρωποι και ανήκουν σε όλες τις παρατάξεις και έχουν αγωνία, γιατί το παιδί είναι αγωνία όταν γίνεται αυτό το πράγμα. Αυτά πιστεύω ότι θα πρέπει να το δείτε μια φορά ακόμα»
Η ΛΑ.ΣΥ. τοποθετήθηκε και μετά τη συνεδρίαση, με ανακοίνωσή της, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
Στο ζήτημα πήρε θέση και ο επικεφαλής της παράταξης «Χαλάνδρι Ορίζοντας 2023» Μάνος Κρανίδης, λέγοντας:
«Η απόφαση είναι του Υπουργείου Παιδείας. Διαχρονικά, δεν θα το πω μόνο για αυτήν την κυβέρνηση, για τις προηγούμενες. Είναι ένα κράτος που δεν τηρεί καμία υποχρέωση, δεν πληρώνει περιουσίες, δεν έχει το κατάλληλο προσωπικό, δεν έχει τις κατάλληλες συνθήκες, από πού να ξεκινήσεις. (…) Εδώ πέρα έχει γίνει μια μεγάλη προσπάθεια στο Δήμο Χαλανδρίου. Και με αίμα των δημοτών, έχουμε αυξήσει το ΦΗΧ που πήγε στα σχολεία για να γίνονται επισκευές σε ένα κράτος που έχει κάνει το έγκλημα με τις σχολικές επιτροπές να τα δυσκολεύει.
Και τώρα πραγματικά έχετε ένα θέμα το οποίο θα μπορούσαμε να αφήσουμε το κράτος να αποφασίσει. Που θέλω να καταλήξω; Ότι παρόλο που έχετε κάποια επιχειρήματα, τα είπε ο κ. Κουράσης, εγώ κατάλαβα ότι δεν έχετε επικοινωνήσει πριν, δεν ξέρω. Πρώτη φορά επικοινωνείτε εδώ, κάνετε ένα διάλογο, δεν ξέρω τα τεχνικά.
Υπάρχουν νόμοι που δεν εφαρμόζονται. Άρα, μια σκέψη είναι με τα νέα στοιχεία -εδώ θα συμφωνήσω με την κυρία Καρατζά- να το ξαναδούμε το θέμα, μην είστε απόλυτοι. Όχι γιατί δεν έχετε δίκιο σε όλα, αλλά αφού θα αποφασίσει το Υπουργείο, ας αφήσουμε να αποφασίσει. Γιατί εμείς να πάμε να προτρέξουμε; Δηλαδή, έτσι ή αλλιώς το Υπουργείο θα αποφασίσει. Ούτε ο Κουράσης, ούτε κανένας. Το Υπουργείο θα αποφασίσει. Είτε είναι θετικές ή αρνητικές οι γνωμοδοτήσεις. Γιατί αυτό που καταλαβαίνω που λέτε είναι ότι μπορούμε εμείς να μην προτρέξουμε.
Μένω στο κεντρικό. Έχουμε ένα κράτος που δεν τηρεί καμία εφαρμογή. Ελάχιστη εφαρμογή. Δεν ακούνε εμάς όλους εδώ που συζητάμε τόση ώρα. Άρα σκεφτείτε το, γιατί το πεπόνι και το μαχαίρι, το έχει η διοίκηση. Έχετε απόλυτη πλειοψηφία και η απόφασή σας θα περάσει. Τελειωμένα πράγματα. Αν θέλετε λοιπόν να το συζητήσουμε, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση και αν αλλάξει η απόφαση θα την στηρίξω. Αν αυτό βοηθήσει έστω λίγο, που εγώ πιστεύω όποια και αν είναι η γνωμοδότηση, πιστεύω στο τέλος θα αποφασίσουν αυτοί τι θέλουν. Είναι δεδομένο αυτό. Όπως κάνουν και σε όλα τα άλλα θέματα. Τα έχουμε δει, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι πρώτη φορά. Τα έχουμε δει πολλαπλές φορές σε πολλαπλά θέματα. Στο τέλος αποφασίζει αυτός που έχει την αρμοδιότητα, το Υπουργείο δηλαδή. Και δεν θα ρωτήσει και κανέναν σχετικά με σχετικές γνωμοδοτήσεις. Άρα, μην είμαστε απόλυτοι. Πέρα από όλα αυτά, δείτε το, σκεφτείτε το, πάρτε λίγο χρόνο, μιλήστε και μεταξύ σας, κάντε και μια συνάντηση τεχνική γιατί το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι για θέματα τεχνικά και αφήστε ένα παράθυρο να το ξανασυζητήσουμε γιατί σήμερα τώρα δεν μπορούμε να πάρουμε απόφαση».
Δείτε όλη τη συζήτηση στο βίντεο που ακολουθεί (από το 42.00)
Ειδήσεις από το Χαλάνδρι στο amarysia.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
