Θέση επί του θέματος της έλλειψης εργαζομένων στους παιδικού σταθμούς της πόλης, μετά και την πρόσφατη διακοπή των συμβάσεων των 16 από αυτούς με εντολή του ΑΣΕΠ, παίρνει ο συνδυασμός ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, με επικεφαλής τον Σίμο Ρούσσο.
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση της παράταξης για το θέμα αναφέρονται τα εξής:
«Συνέπεια διαχρονικών πολιτικών»
«Η απόλυση των 16 συμβασιούχων από τους παιδικούς σταθμούς της πόλης τις ημέρες του Πάσχα, μετά την ακύρωση των συμβάσεων έργου από το ΑΣΕΠ, και η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων κατά της επικείμενης απόλυσης άλλων 17 εργαζομένων μέσα στον Μάιο, φέρνει στην επιφάνεια με τον πιο έντονο τρόπο την οριακή κατάσταση λειτουργίας στην οποία έχουν περιέλθει οι οκτώ παιδικοί σταθμοί της πόλης.
Την ίδια στιγμή μάλιστα λειτουργεί ένας παιδικός σταθμός λιγότερος από πέρυσι ενώ μετά την ολοκλήρωση της Α΄ φάσης αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, στην οποία προχώρησε η προηγούμενη διοίκηση του Δήμου, οι ανάγκες της πόλης σε βρεφονηπιακούς σταθμούς αποδεικνύεται ότι είναι σχεδόν διπλάσιες από τις ήδη υπάρχουσες (6,23 στρέμματα ακόμα έναντι 5,82 υπαρχόντων).
Τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας που έχουν εμφανιστεί σε κομβικούς για την εξυπηρέτηση των πολιτών τομείς του Δήμου όπως η καθαριότητα και οι παιδικοί σταθμοί δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής των διοικήσεων του Δήμου, πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών του κεντρικού Δήμου και των Νομικών Προσώπων, να καλύπτονται συστηματικά από συμβασιούχους εργαζομένους, με αποτέλεσμα αυτοί να ξεπερνούν κατά πολύ το 100% των μόνιμων εργαζομένων και στους δύο αυτούς τομείς. Στους παιδικούς σταθμούς, στους 59 μόνιμους και αορίστου χρόνου εργαζόμενους αντιστοιχούν αυτή τη στιγμή -και παρά την απόλυση των 16– 63 συμβασιούχοι.
«Όργιο κακοδιοίκησης»
Μπορεί όλα αυτά τα χρόνια οι συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις έργου, η εργασιακή ανασφάλεια, οι εκβιασμοί και οι υποσχέσεις να εξασφάλιζαν στους διοικούντες ένα υποταγμένο και “καθ’ όλα πρόθυμο” εργατικό δυναμικό –που έφτανε να δουλεύει για μήνες απλήρωτο, με παράνομες ή και καθόλου συμβάσεις για μήνες-, όμως διαχρονικά χαμένοι εκτός από τους ίδιους τους εργαζόμενους, παρέμεναν και οι τελικοί αποδέκτες των υπηρεσιών αυτών, με τη συνεχή καταστρατήγηση του κανονισμού λειτουργίας, τις συνεχείς αλλαγές των παιδαγωγών, τα υπεράριθμα παιδιά ανά τάξη κλπ.