Στην πρόληψη διαταραχών της μνήμης, οι οποίες συνδέονται με τη νοητική υστέρηση στο σύνδρομο Ντάουν είναι πιθανό ότι συμβάλλουν φάρμακα τα οποία αυξάνουν τα επίπεδα ενός νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, σύμφωνα με μελέτη σε ζωικό μοντέλο της ασθένειας.
«Θεωρητικά, θα μπορούσε θα οδηγήσει σε βελτίωση των νοητικών λειτουργιών σε αυτά τα παιδιά» που γεννιούνται με το σύνδρομο, σχολιάζει στο Reuters o Δρ Αχμάντ Σαλέχι, επικεφαλής της έρευνας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Σύμφωνα με την ομάδα του Σαλέχι στο Science Translational Medicine, Ποντίκια που έχουν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να εμφανίζουν τα συμπτώματα του συνδρόμου παρουσίασαν σημαντική βελτίωση της συμπεριφοράς.
To σύνδρομο Ντάουν, γνωστό και με το νεώτερο ιατρικό όρο «τρισωμία 21», εμφανίζεται σε άτομα που γεννιούνται με ένα επιπλέον αντίγραφο του χρωμοσώματος 21 και έχουν έτσι συνολικά 47 χρωμοσώματα αντί για 46.
Το ζωικό μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη είναι ποντίκια με επιπλέον αντίγραφα του χρωμοσώματος 16. Τα ποντίκια αυτά φαίνεται να πάσχουν από διαταραχές της μνήμης και της γνωστικών διεξιοτήτων. Για παράδειγμα, όταν τα ποντίκια αυτά τοποθετούνται σε νέο κλουβί, αποτυγχάνουν να κατασκευάσουν νέες φωλιές, όπως θα ήταν το αναμενόμενο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στον εγκέφαλο των πειραματόζωων ήταν ασυνήθιστα χαμηλά τα επίπεδα της νορεπινεφρίνης (νοραδρεναλίνης), μιας ουσίας που μεσολαβεί για την επικοινωνία ανάμεσα στα νευρικά κύτταρα.
Η χορήγηση φαρμάκων που αυξάνουν τη νορεπινεφρίνη φάνηκε να βελτιώνει σημαντικά τις επιδόσεις των ποντικών. Μέσα σε λίγες ώρες από τη λήψη του φαρμάκου, τα ποντίκια άρχισαν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά και μπόρεσαν να φτιάξουν φωλιές στα νέα κλουβιά τους.
Οι ερευνητές τονίζουν πάντως ότι η επίδραση των φαρμάκων ήταν σύντομη σε διάρκεια.
Θετικό είναι το γεγονός ότι στην αγορά υπάρχουν ήδη φάρμακα που αυξάνουν τη νορεπινεφρίνη, τα οποία χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της κατάθλιψης και της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα κυκλοφορούν ήδη θα διευκόλυνε σημαντικά τις δοκιμές για την αντιμετώπιση της τρισωμίας 21.
