Η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι δύο από τους σημαντικότερους παράγοντες της ΦΘΕ. Ο κίνδυνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε ΦΘΕ επεισόδια είναι 0,7 ανά 1000 εγκύους, καθώς η αναλογία στις έγκυες είναι 6 φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με τις μη έγκυες γυναίκες.
Κατά τη λοχεία ο κίνδυνος γίνεται 3 με 4 φορές μεγαλύτερος συγκριτικά με την περίοδο της εγκυμοσύνης. Η επιπλοκή της ΦΘΕ νόσου είναι η πνευματική εμβολή (ΠΕ) η οποία είναι υπεύθυνη και κατέχει την πρώτη θέση της θνητότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η πηξιολογική κατάσταση του οργανισμού της εγκύου, γίνεται υπερπηκτική για να διατηρήσει τη λειτουργία του πλακούντα και να συμβάλει αποτελεσματικά στον έλεγχο της αιμορραγίας κατά τον τοκετό.
Εάν όμως, συνυπάρχει και κάποιος από τους παράγοντες κινδύνου της ΦΘΕ νόσου, τότε η φυσιολογική υπερπηκτικότητα μπορεί να συμβάλει στο να εξελιχθεί η θρόμβωση των φλεβών του πλακούντα και ως αποτέλεσμα έχει την απειλή της εγκυμοσύνης, καθώς και -εν τω βάθει ή επιπολής- θρόμβωση των φλεβών στα κάτω άκρα.
Οι συχνότεροι παράγοντες κινδύνου της νόσου ΦΘΕ, που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, είναι:
Η ηλικία της μητέρας να είναι μεγαλύτερη των 35 ετών
Η νοσηρή παχυσαρκία
Η δεύτερη καισαρική τομή
Η πολυτοκία
Η προεκλαμψία
Κληρονομικοί και επίκτητοι παράγοντες κινδύνου
της ΦΘΕ νόσου στις έγκυες γυναίκες
Οι συχνότεροι κληρονομικοί παράγοντες κινδύνου είναι:
Θρομβοφιλία που οφείλεται σε ανεπάρκεια των φυσικών αναστολέων πήξης, όπως αντιθρομβίνη III, πρωτεΐνη C, πρωτεΐνη S, μετάλλαξη του γονιδίου του παράγοντα V, αυξημένα τα επίπεδα του παράγοντα VIII και του παράγοντα von Willebrand.
Οι επίκτητοι παράγοντες κινδύνου της ΦΘΕ νόσου κατά την κύηση είναι:
Λοιμώξεις, ενεργός καρκίνος να συνυπάρχει με την κύηση, νοσήματα του κολλαγόνου (αυτοάνοσα), προϋπάρχουσα φλεβική νόσος (ανεπάρκεια ή προηγηθέν επεισόδιο ΦΘΕ νόσου) και τα υψηλά επίπεδα αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων.
Συμπερασματικά πρέπει η έγκυος γυναίκα να έχει λάβει τα απαραίτητα εκείνα μέτρα που θα τα θέσει υπ’ όψιν του Γυναικολόγου για το ιστορικό της σε σχέση με την ΦΘΕ νόσο όπως προανέφερα.
Η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει την προφυλακτική στάση η οποία προστατεύει από την εκδήλωση της ΦΘΕ νόσου, όταν πέραν της εγκυμοσύνης υπάρχουν οι επιβαρυντικοί παράγοντες. Αυτή γίνεται με τη λήψη αντιπηκτικών κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Η επίσκεψη σε Αγγειοχειρουργό κρίνεται επιβεβλημένη, καθώς και η συνεννόηση του με τον Γυναικολόγο της εγκύου.