Την εμπειρία του γυρίσματος για την εκπομπή «Μαθαίνουμε στο σπίτι», στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής τηλεόρασης του υπουργείου Παιδείας, μοιράζεται στην «Αμαρυσία» η δασκάλα του 8ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Παρασκευής, Δήμητρα Ρουσσοπούλου. Η εκπαιδευτικός ανέλαβε την παρουσίαση της ενότητας «Παραγωγή και σύνθεση λέξεων», η οποία περιλαμβάνεται στην ύλη του μαθήματος της Γλώσσας για τη Β’ Τάξη. Η εκπομπή μαγνητοσκοπήθηκε στον χώρο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου και προβλήθηκε από την ΕΡΤ2 το Σάββατο 20 Ιουνίου, στις 10 π.μ. Η ίδια μιλά, επίσης, για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ενώ περιγράφει την κατάσταση στα Δημοτικά Σχολεία από την 1η Ιουνίου που άνοιξαν ξανά οι μονάδες.
-Πώς ήταν η εμπειρία του γυρίσματος;
Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία καθώς υπήρχαν συντελεστές που έδιναν τις απαραίτητες οδηγίες. Ένα πρόβλημα που έπρεπε να ξεπεράσω ήταν το γεγονός ότι ο τρόπος που κινούμαι στην τάξη δεν είναι τόσο «τηλεοπτικός». Συνηθίζω να κάνω πολλές κινήσεις, να κουνάω τα χέρια μου και πηγαινοέρχομαι ανάμεσα στα θρανία – ελάχιστα κάθομαι στην έδρα. Στη διάρκεια του γυρίσματος έπρεπε, χωρίς βεβαίως να είμαι απόλυτα στατική, να κινούμαι τόσο όσο πρέπει και να κοιτάω τον φακό, μαζί με το έγγραφό μου στον υπολογιστή. Το βασικό ήταν το τελικό αποτέλεσμα να είναι φιλικό προς τα παιδιά, να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον ώστε να παραμείνουν στους δέκτες τους.
-Ποια η γνώμη σας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση;
Η περίοδος που περάσαμε και εξακολουθούμε στην ουσία να διανύουμε ήταν κάτι που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Συνειδητοποιήσαμε λοιπόν όλοι ότι το πιο σημαντικό πάνω απ’ όλα είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Το κλείσιμο των σχολείων ήταν το πρώτο πράγμα που αποφασίστηκε και ήταν απολύτως λογικό. Καθώς όμως το διάστημα που τα σχολεία θα παρέμεναν κλειστά αποδείχθηκε μεγάλο, έπρεπε να ληφθούν κάποια μέτρα. Λειτούργησε, λοιπόν, με αρκετή επιτυχία η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, τόσο η ασύγχρονη με τις πλατφόρμες μαθημάτων που δημιουργήθηκαν, όσο και η σύγχρονη που έγινε μια προσπάθεια προσομοίωσης μαθήματος μεταξύ δασκάλου και μαθητών. Στη σύγχρονη διδασκαλία υπήρχαν διάφορες εφαρμογές που μπορούσε ένας δάσκαλος να χρησιμοποιήσει. Η εκπαιδευτική τηλεόραση μια αξιέπαινη πρωτοβουλία του ΙΕΠ (Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής) αποτέλεσε ένα λιθαράκι στην όλη διαδικασία. Σε καμία περίπτωση να μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά λειτουργούν βοηθητικά και ότι η διδασκαλία δια ζώσης στον χώρο της τάξης, με τον δάσκαλο και τα παιδιά στο φυσικό τους χώρο, το σχολείο, δεν αντικαθίσταται από κανένα άλλο μέσο. Έπρεπε όμως να λειτουργήσουμε ανάλογα και να βοηθήσουμε όπως μπορούσαμε ο καθένας, δεδομένων των συνθηκών. Πρέπει να προχωράμε μπροστά και να προσαρμοζόμαστε στην εποχή μας.
-Πώς λειτουργεί η πρωτοβάθμια εκπαίδευση από την 1η Ιουνίου που άνοιξαν ξανά τα σχολεία;
Τα πράγματα μέχρι στιγμής κυλούν ομαλά. Τα δημοτικά σχολεία, από την 1η Ιουνίου λειτουργούν εκ περιτροπής για τα παιδιά καθώς οι περισσότερες τάξεις είναι χωρισμένες σε δυο υποτμήματα για να αποφευχθεί κάθε συνωστισμός και με αποστάσεις μεταξύ των θρανίων. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω κάτι. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μόνιμα μικρός αριθμός παιδιών σε κάθε σχολική τάξη τόσο για λόγους υγειονομικούς όσο και για ποιότητα μαθήματος. Μην ξεχνάμε ότι προσέρχονται παιδιά που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (έχω κι εγώ στην τάξη μου) και αυτό θα διευκόλυνε πολύ. Σημαντικό λοιπόν είναι τόσο να δημιουργηθούν σχολικές μονάδες, όσο και νέες θέσεις δασκάλων στη Γενική και την Ειδική Αγωγή, μια ανάγκη επιτακτική. Άλλωστε, η Παιδεία μαζί με την Υγεία πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα της πολιτείας και όπως έχει εύστοχα ειπωθεί «ο τρόπος που μια κοινωνία αντιμετωπίζει τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους είναι δείγμα της ανάπτυξής της».