Άρθρο του Νίκου Καραβάσιου – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Κηφισιάς – Νέας Ερυθραίας – Εκάλης – Διόνυσου 12/02
Έχουν περάσει μόλις 24 ώρες από την εφαρμογή του νέου γενικού lockdown στην Αττική και όλοι μας λίγο-πολύ αναζητούμε μέσα μας αποθέματα αισιοδοξίας, ψυχραιμίας και υπομονής προκειμένου να αντιμετωπίσουμε για ακόμα μία φορά την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί.
Περίπου έναν χρόνο από την ημέρα που ο κορωνοϊός «εισέβαλλε» βίαια στη ζωή μας και παρά την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο που φέρνουν οι εμβολιασμοί (δυστυχώς για την ώρα μικρής κλίμακας στη χώρα μας) η ελληνική κοινωνία παρουσιάζεται αμήχανη και μπερδεμένη.
Όπως για παράδειγμα οι γονείς, οι οποίοι για ακόμα μία φορά βλέπουν τα παιδιά τους να κάνουν μάθημα μέσω τηλεκπαίδευσης, αντί στον φυσικό χώρο που είναι το σχολείο. Όπως οι «στρατιές» ανέργων που δημιουργήθηκαν εξαιτίας του Covid-19 και περιμένουν τη δική τους ευκαιρία για να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας.
Όπως οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε αναστολή και καλούνται να ζήσουν με το «χαρτζιλίκι» των 534 ευρώ.
Όπως οι επαγγελματίες που βλέπουν κλειστά τα καταστήματά τους και αδυνατούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους.
Όπως όλοι μας που θέλουμε να επιστρέψουμε στους κανονικούς ρυθμούς της ζωής μας.
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε…
Το «περίφημο» ακορντεόν που εφαρμόζει η κυβέρνηση μοιάζει περισσότερο με «σκωτσέζικο ντους». Αυτή η εναλλαγή ζεστού- κρύου είναι δεδομένο ότι έχει κουράσει μεγάλη μερίδα του κόσμου. Θεωρώ ότι αυτή η κατάσταση δείχνει και μία «αμηχανία» της κυβέρνησης, η οποία δεν έχει μπορέσει να αντιμετωπίσει όσο αποτελεσματικά θα έπρεπε και θα ήθελε την κατάσταση.
Φυσικά τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχουν οι λοιμωξιολόγοι, οι οποίοι και εισηγούνται στην κυβέρνηση τα μέτρα. Πρώτο και κύριο μέλημα είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής, αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Όμως οι πολλές, διαφορετικές και σε κάποιες περιπτώσεις αντικρουόμενες απόψεις που εκφράζονται από επίσημα χείλη, εμάς τους μη ειδικούς μας μπερδεύουν.
Έτσι μπορούμε να σκεφτούμε τη γνωστή φράση «Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε»…