Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 29/07
Έπειτα από σχεδόν 15 χρόνια αναμονής, οι κάτοικοι μίας «νέας» περιοχής στον χάρτη της βόρειας Αθήνας, των Πευκακίων Αγίας Παρασκευής είδαν ένα… φως στον χώρο των 23 στρεμμάτων, με το προτεινόμενο από τον Δήμο για διαβούλευση σχέδιο αθλητικών εγκαταστάσεων. Από το 2005 η έκταση αυτή του οικοδομικού τετραγώνου 451, το οποίο οριοθετήθηκε με εισφορά γης των περίοικων, αποδόθηκε στον Δήμο ως χώρος μελλοντικού κέντρου αθλητισμού. Έκτοτε, όπως αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής, οι ενέργειες όλων των δημοτικών αρχών περιορίστηκαν σε ατέρμονους διαλόγους.
Το υπό διαβούλευση πλάνο της νυν Διοίκησης του Δήμου, που κατατέθηκε πριν από περίπου δύο μήνες, όπως συμβαίνει σχεδόν στο σύνολο των ζητημάτων της Αγίας Παρασκευής, δίχασε την περιοχή. Στις αναμενόμενες αντιρρήσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις των δημοτικών παρατάξεων, ήρθε να προστεθεί άλλο ένα δίπολο: Αφενός, είναι η πλειοψηφία των αθλητικών σωματείων του προαστίου που εξέφρασε την ικανοποίησή του από τη «σύμμετρη κατανομή των γηπέδων, η οποία σέβεται την αθλητική παράδοση της πόλης». Αφετέρου, υπάρχουν σύλλογοι κατοίκων που διαπιστώνουν «ασφυκτικό γέμισμα του χώρου με γήπεδα, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες αναψυχής και πρασίνου της συνοικίας».
Πέρα από την οπτική υπέρ ή κατά των πολλών αθλητικών εγκαταστάσεων, πολιτικοί μηχανικοί επεσήμαναν την υποχρέωση ελάχιστης ύπαρξης φύτευσης στη μελέτη, την οποία η πρόταση καλύπτει συνυπολογίζοντας, όπως τονίζουν οι ειδικοί, τον χλοοτάπητα του γηπέδου ποδοσφαίρου ως… πράσινο! (Υπάρχουν 2.200 τετραγωνικά μέτρα φύτευσης, ενώ ο νόμος ορίζει 8.300 μ2).
Η επόμενη διχογνωμία ομάδων και κατοίκων αφορούσε το… ποια άθληση προηγείται, των σωματείων ή των πολιτών. Οι λίγο ή πολύ εμπλεκόμενοι με αθλητικούς συλλόγους θα συμφωνούσαν ότι δεν υπάρχει σωματειακός αθλητισμός «ενάντια» στην απλή ελεύθερη ενασχόληση. Το ένα συμπληρώνει το άλλο, καλύπτοντας ηλικίες και επιδιώξεις των αθλούμενων. Είναι άλλη επιλογή παίζω με την παρέα και άλλη προπονούμαι συστηματικά, συμμετέχοντας σε πρωταθλήματα. Άλλωστε, με τόση λειψανδρία ελεύθερων χώρων και εγκαταστάσεων που έχει η Αγία Παρασκευή -και όχι μόνο, τα παιδιά της πόλης αναζητούν με το κιάλι πρωτίστως την ευκαιρία άθλησης σε υπαρκτές υποδομές, χωρίς αποκλεισμούς ή ακριβά αντίτιμα (εξαιρούνται οι γονείς που ψάχνουν στις κερκίδες υποψήφιους μάνατζερ).
Στις τελευταίες… σειρές του σχεδίου για τα Πευκάκια, κρύβονται άλλα «παράθυρα» της Δημοτικής Αρχής «για υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο προς όφελος των κατοίκων της πόλης, με πηγές χρηματοδότησης από εθνικούς πόρους ή μέσω σύμπραξης του Δήμου με ιδιωτικούς φορείς (ΣΔΙΤ)». Για μία έκταση που ήδη κατέβαλαν το μερίδιο τους σε γη οι κάτοικοι, μόνο ως «δέλεαρ» δεν φαντάζει στους ίδιους να χρησιμοποιούν υποδομές πληρώνοντας είσοδο ή ενοίκιο. Μάλιστα, ο επιχειρηματίας, όχι μόνο εύλογα θα θελήσει να καλύψει τα έξοδα της επένδυσης, αλλά θα μπορούσε να παρέμβει στον σχεδιασμό με τις ανάλογες χρήσεις που τον εξυπηρετούν στον χώρο. Το πιθανό αποτέλεσμα, με πολύ πρόσφατο των δεκάδων περιπτώσεων γηπέδων μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, είναι η κακομεταχείριση, που μπορεί να οδηγήσει τελικά σε 23 στρέμματα… εγκατάλειψης.