Γράφει η Ελένη Σαββάκη Ομότιμη Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης, Μέλος Επιτροπής Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών (IHA, CHC, HANC, IΔ)
Η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα αφηγήματα της Δύσης για αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία και τον ολοκληρωτισμό, αποτυπώνονται στο πρώτο μέρος του άρθρου (Α, Β, Γ)
Τα αφηγήματα της Δύσης
Β. Το άλλο αφήγημα της Δύσης είναι ότι οι επεμβάσεις μας αποτελούν ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ. Σύμφωνα με ανάλυση του Rich Whitney (πρώην υποψήφιου κυβερνήτη του Κόμματος των Πρασίνων στο Illinois) που βασίζεται σε δεδομένα της Freedom House για την αξιολόγηση των πολιτικών δικαιωμάτων ανά τον κόσμο (μη κυβερνητική οργάνωση με 86% της χρηματοδότησής της από την κυβέρνηση ΗΠΑ), υπάρχουν 49 κράτη στον πλανήτη με δικτατορικά καθεστώτα (στοιχεία μέχρι το 2015). Σύμφωνα με τα δημοσιονομικά στοιχεία του ίδιου έτους, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ παρείχε στρατιωτική στήριξη σε 36 από αυτά τα κράτη. Άρα, με στοιχεία του 2015, οι ΗΠΑ στήριζαν τουλάχιστον το 73% των δικτατορικών καθεστώτων του κόσμου.

Και φυσικά, οι ατελείωτες εισβολές της Δύσης σε ανεξάρτητα κράτη και οι ανατροπές μη-αρεστών κυβερνήσεων τείνουν να αγνοούνται κατά την τρέχουσα δαιμονοποίηση της Ρωσίας, η οποία ανησυχούσε όσο η Δύση κατέστρεφε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, κι όταν το ΝΑΤΟ αποφάσισε να επεκταθεί στα σύνορα της Ρωσίας αντέδρασε στρατιωτικά. Αν είχαν δίκιο οι ΗΠΑ να επέμβουν στην Κούβα το 1961 για να ανατρέψουν τον Φιντέλ Κάστρο, κι αν είχε δίκιο ο John Kennedy το 1962 που ήταν έτοιμος για πυρηνικό πόλεμο σε περίπτωση που δεν απομάκρυναν οι Σοβιετικοί τους πυραύλους τους από την Κούβα που συνορεύει με τις ΗΠΑ, τότε γιατί δεν έχει δίκιο ο Πούτιν σήμερα που ζητάει να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία που συνορεύει με τη Ρωσία; Μήπως το αντισοβιετικό δόγμα Τρούμαν αναβιώνει στην εποχή μας με τη μορφή της ρωσοφοβίας; Μήπως είχε δίκιο ο Kissinger που είπε ότι η δαιμονοποίηση του Πούτιν δεν είναι πολιτική, αλλά δικαιολογία για την έλλειψη πολιτικής;
Δημοκρατίες και αυταρχικά καθεστώτα
Πού βασίζουμε άραγε, εμείς οι Δυτικοί, τον διαχωρισμό του κόσμου σε «καλές» δημοκρατίες και «κακά» αυταρχικά καθεστώτα; Πού βασίζει η Δύση τη διάκριση σε «ελεύθερο δημοκρατικό καπιταλιστικό κόσμο» και «αυταρχικό αντιδημοκρατικό κόσμο του σοσιαλισμού», ή σωστότερα της καπιταλιστικής μετάλλαξης του σοσιαλισμού;
Άραγε, η αστική δημοκρατία δεν έχει μετεξελιχθεί παντού σε αυταρχικό πολίτευμα με διατήρηση κάποιων δικαιωμάτων, περισσότερων ή λιγότερων, στις διάφορες χώρες; Για παράδειγμα, ρωτήθηκαν οι πολίτες των διαφόρων χωρών της Δύσης αν θέλουμε να στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία; Σίγουρα δεν αντιπροσωπεύεται η πλειοψηφία των Ελλήνων, μια και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι σχεδόν το 70% τάσσεται εναντίον της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Εν τούτοις, η ελληνική κυβέρνηση στέλνει όπλα κατ’ εντολήν ΕΕ και ΗΠΑ. Μας ρώτησαν αν μας αρέσουν οι κυρώσεις στη Ρωσία, με το ενεργειακό και σιτιστικό μπούμερανγκ;
Άραγε, σε τι διαφέρουν οι πλούσιοι της Ρωσίας που νέμονται την εξουσία (εξ ου και ο όρος ολιγάρχες) από εκείνους της Δύσης; Ας θυμηθούμε ότι οι έξι πλουσιότεροι άνθρωποι στον πλανήτη σύμφωνα με τη λίστα Forbes ανήκουν στη Δύση: πρώτος ο Jeff Bezos ιδρυτής της Amazon στις ΗΠΑ, δεύτερος ο Elon Musk ιδρυτής και CEO της Tesla στις ΗΠΑ, τρίτος ο Bernard Arnault μεγιστάνας του κλάδου των πολυτελών ειδών στη Γαλλία, τέταρτος ο Bill Gates, ιδρυτής της Microsoft στις ΗΠΑ, πέμπτος ο Mark Zuckerberg ιδρυτής του Facebook στις ΗΠΑ, και έκτος ο Warren Buffett επιχειρηματίας επενδυτής στις ΗΠΑ. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι συνδιοικούν οι μεγαλοχρηματοδότες των κυβερνήσεων, οι οποίοι διαθέτουν υπέρογκα ποσά για προεκλογική προπαγάνδα προφανώς με μετεκλογικά ανταλλάγματα;
Οι εταιρείες του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ (όπως Raytheon Technologies, Lockheed Martin, Boeing, Norτthrop Grumman, General Dynamics) αποτελούν κύριο εξαγωγικό τομέα, καθιστώντας τις ΗΠΑ τη μεγαλύτερη εξαγωγέα όπλων στον πλανήτη. Από τα 2,5 δισ. δολάρια δαπάνες τους για λόμπι την τελευταία εικοσαετία, πάνω από 285 εκατ. δολάρια δαπανήθηκαν υπό τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης σε προεκλογικές εκστρατείες Αμερικανών πολιτικών (Center for Responsive Politics). Στόχος, ο επηρεασμός των αποφάσεων της κυβέρνησης. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οι διάφορες κυβερνήσεις των ΗΠΑ σχεδιάζουν αέναους πολέμους είναι η ανταμοιβή του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος για τη χρηματοδότηση προεκλογικής τους εκστρατείας;
Η ανισότητα πλούτου στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερη από εκείνη στην Κίνα και στη Ρωσία. Συγκεκριμένα, ο Δείκτης Gini της Παγκόσμιας Τράπεζας (όπου 0% αντιπροσωπεύει την τέλεια ισότητα και 100% τη μέγιστη ανισότητα) είναι 41,4% για τις ΗΠΑ, 38,5% για την Κίνα, και 37,5% για τη Ρωσία. Μάλιστα, η ολιγαρχία, ως αμερικανικό φαινόμενο, επεκτείνεται με εκθετικό ρυθμό σύμφωνα με το Congressional Budget Office των ΗΠΑ: Το μερίδιο συνολικού πλούτου των οικογενειών στο κορυφαίο 10% της διανομής αυξήθηκε από 63% το 1989 σε 72% το 2019, ενώ εκείνο των οικογενειών στο κάτω μισό της διανομής μειώθηκε από 4% σε 2% στην ίδια περίοδο, με την ανισότητα πλούτου να είναι πολύ πιο μεγάλη για τους έγχρωμους. Όσο για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, μέχρι το 2019 το χρέος των φοιτητικών δανείων ήταν η μεγαλύτερη συνιστώσα του συνολικού χρέους για οικογένειες στο χαμηλότερο 25% στις ΗΠΑ.
Άραγε τα γκέτο με μαύρους ή ισπανόφωνους των ΗΠΑ είναι καλύτερα από την κοινωνικο-ταξική δομή της σύγχρονης ρωσικής ή κινέζικης κοινωνίας; Ξεχνάμε ότι στον 21ο αιώνα υπάρχουν τριτοκοσμικές γειτονιές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με αγράμματους μαύρους Αμερικανούς πολίτες, με προοπτική τους τη φυλακή ή τον θάνατο από ναρκωτικά και όπλα; Oι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ είναι 1,6 εκατομμύρια. Το δε ποσοστό αριθμού φυλακισμένων ανά 100.000 είναι 505 στις ΗΠΑ, 300 στη Ρωσία, και 119 στην Κίνα (World Prison Brief).
Είναι καλύτερος ο φιλελεύθερος καπιταλισμός των ΗΠΑ από το μείγμα κρατικού και φιλελεύθερου καπιταλισμού της Κίνας; Είναι προτιμότερη η ιδεολογική καλλιέργεια της κερδοσκοπικής επιχειρηματικότητας που συμβάλλει στον ανταγωνισμό και στην υπερκατανάλωση στη Δύση, από το σύστημα ηθικών αξιών της πνευματικής παράδοσης, του κομφουκιανισμού, που συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή και πολιτισμική εξέλιξη στην Κίνα;
Γιατί η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία της Βρετανίας με αρχηγό κράτους τον κληρονομικό βασιλιά και με τη Βουλή των Λόρδων με κάποιους κληρονομικούς και κάποιους ισόβιους λόρδους είναι δημοκρατικότερη από την Ομοσπονδιακή Ημι-Προεδρική Δημοκρατία της Ρωσίας με αρχηγό κράτους τον αιρετό Πρόεδρο και με την Κρατική Δούμα με αιρετά μέλη;

Να υπενθυμίσω ότι η Βρετανία που πρωτοστατεί σήμερα στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία, άλλοτε:
- Έκανε τους πολέμους του οπίου 1839 και 1856. Η Βρετανία απαιτούσε τη νομιμοποίηση του εμπορίου του οπίου, αφού προηγουμένως είχε πλημμυρίσει την Κίνα με όπιο. Στον 2ο πόλεμο οπίου μάλιστα συμμετείχε και η Γαλλία. Προφανώς, από την εποχή εκείνη μεγάλωσε η καχυποψία των Κινέζων για τη Δύση.
- Μέχρι το 1922 η Βρετανία κυβερνούσε περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού, με σφαγές των αντιφρονούντων και χρήση στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ολίγα παραδείγματα αποτελούν: H γενοκτονία Μπόερς στη Νότια Αφρική (1900), η σφαγή του Άμριτσαρ (1919), ο λιμός της Βεγγάλης (1943), οι σεξουαλικές κακοποιήσεις και οι βασανισμοί κατά την εξέγερση των Μάου Μάου (1955), οι ξυλοδαρμοί, εικονικοί πνιγμοί και εκτελέσεις Κυπρίων (1959).
- Η βασίλισσα Ελισάβετ, ως αρχηγός κράτους, αρνήθηκε να απονείμει χάρη στους καταδικασθέντες σε απαγχονισμό Κυπρίους οι οποίοι αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανία.
- Η βασίλισσα Ελισάβετ, ως αρχηγός κράτους, έχρισε Ιππότη τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Anthony Blair, έναν αποδεδειγμένο ψεύτη, συνυπεύθυνο για τη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων αθώων Ιρακινών.
- Επί 18 συναπτά έτη, η διάσημη «Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη» της Αγγλίας δεν εξέδωσε στην Ελλάδα καταδικασμένο μέλος του παραδικαστικού κυκλώματος, (πρώην ανακρίτρια καταδικασμένη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος) ενώ αποφάσισε να εκδώσει τον Julian Assange (ιδρυτή του Wikileaks) στους Αμερικανούς. Εν ολίγοις, η Αγγλία καλύπτει το παραδικαστικό κύκλωμα, και καταδικάζει την ερευνητική δημοσιογραφία.
- Σήμερα, το 44% των Βρετανών που συμμετείχε σε δημοσκόπηση του YouGov δήλωσε υπερήφανο για την αποικιοκρατική ιστορία της χώρας του, και το 43% πιστεύει ότι η Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν εποικοδομητική για όλους.
Με τα ως άνω δεδομένα, μπορούμε άραγε να πιστέψουμε ότι η βρετανική αποικιοκρατία άλλοτε, και ο αγγλοσαξονικός ιμπεριαλισμός σήμερα, αποσκοπούν στην εξαγωγή των αξιών του δυτικού πολιτισμού, αποσκοπούν στο «χρέος του λευκού ανθρώπου» κατά τους Βρετανούς; Ή μήπως στην πραγματικότητα αποσκοπούν στην αναζήτηση αγορών και πηγών πρώτων υλών, και στην επιβολή της κυριαρχίας της Βρετανίας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, λόγω αλαζονείας των Βρετανών που έτσι επιβεβαιώνουν την «ανωτερότητά» τους και ενισχύουν την εθνική τους αυταρέσκεια;
Γενικότερα, ποιές ήταν οι συνέπειες της αποικιοκρατίας της Δύσης στην Αφρική; Η πολιτισμένη Δύση (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, και Ισπανία) αφού μοίρασε την Αφρική σε περιοχές ελέγχου (διάσκεψη Βερολίνου 1885) επιδόθηκε σε εκμετάλλευση των ιθαγενών και του τοπικού πλούτου (μεταλλεύματα, μαλλί, βαμβάκι, πετρέλαιο). Ο Δυτικός ‘εκπολιτισμός’ συνίστατο σε βασανιστήρια και δουλεία των κατοίκων για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των ιθαγενών της Αφρικής από τη Δύση.
Η απο-αποικιοποίηση ξεκίνησε κυρίως μετά τον Β’ ΠΠ. Η ανεξαρτησία των Ινδών από τη Βρετανία και των Ινδονησίων από την Ολλανδία το 1947, των Βιετναμέζων από τη Γαλλία το 1954, των Κυπρίων από τη Βρετανία το 1960 και των Αλγερίνων από τη Γαλλία το 1962 οδήγησαν στην ανάδυση του Τρίτου Κόσμου. Ακολούθησε το αμερικανικό στάδιο της νεοαποικιοκρατίας, κατά την οποία το Δυτικό κεφάλαιο χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση μάλλον παρά για την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών του κόσμου. Την ανεξαρτητοποίηση των χωρών της Αφρικής από τους Δυτικούς αποίκους ακολούθησε υποκινούμενη από τη Δύση αποσταθεροποίηση των αφρικανικών κυβερνήσεων και επιβολή δικτατοριών, εμφύλιες συρράξεις, υποταγή σε ιδιωτικές εταιρείες εξόρυξης φυσικών πόρων, ένδεια, πείνα, αρρώστιες, έλλειψη νερού και φαρμάκων.
Για παράδειγμα σήμερα, εκατομμύρια καράτια διαμαντιών εξορύσσονται ετησίως, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ (από Κονγκό, Ναμίμπια, Τανζανία, Σιέρα Λεόνε και Νότια Αφρική) με εκμετάλλευση από Ευρώπη και ΗΠΑ, ενώ το 50% του πληθυσμού της «εκπολιτισμένης» Αφρικής ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμων Samuel Huntington είπε εύστοχα: «Η Δύση κυριάρχησε στον κόσμο όχι με την υπεροχή των ιδεών της ή των αξιών ή της θρησκείας, αλλά με την υπεροχή της στην εφαρμογή οργανωμένης βίας. Οι Δυτικοί συχνά ξεχνούν αυτό το γεγονός, οι μη Δυτικοί, ποτέ».
Στο επόμενο το Δ’ Μέρος
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Κύπρος (1959)
Απαγχονισμός Κυπρίων Αγωνιστών που αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία του νησιού από τους Βρετανούς.
Άρνηση της βασίλισσας Ελισάβετ να τους δοθεί χάρη.
Στη φωτογραφία το μνημείο των πεσόντων
Αποαποικιοποιήσεις τον 20ό αιώνα: 1. Οι Ινδοί από τους Βρετανούς, 2. Οι Ινδονήσιοι από τους Ολλανδούς, 3. Οι Αλγερίνοι από τους Γάλλους