Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Βασικό θέμα στην ειδησεογραφία πανελλαδικών μέσων ενημέρωσης ήταν ο Υμηττός, τις τελευταίες μέρες. Ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης του βουνού (ΣΠΑΥ), στον οποίο μετέχουν ένδεκα δήμοι «δεμένοι» με τον ορεινό όγκο, ανάμεσά τους της Αγίας Παρασκευής και του Παπάγου-Χολαργού, ανακοίνωσαν, με τη σύμπραξη της κυβέρνησης, ένα σχέδιο αναβάθμισης ενός από τους πιο σημαντικούς πνεύμονες πρασίνου του Λεκανοπεδίου. Κοινός άξονας των διακηρύξεων είναι ότι δεν στοχεύουν σε ένα αστικό πάρκο, αλλά στη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, της χλωρίδας και πανίδας του όρους.
Το βουνό, ωστόσο, είναι σε κατάσταση πολιορκίας εδώ και χρόνια. Οι καταπατητές φαίνεται τον έχουν προ πολλού βάλει στο στόχαστρο, η έκταση που έχει μείνει αδόμητη συρρικνώνεται συνεχώς, ενώ χιλιάδες στρέμματα κάθε χρόνο κινδυνεύουν να μετατραπούν σε οικόπεδα. Η κατάσταση για τον ορεινό όγκο έγινε χειρότερη την τελευταία δεκαετία, με τα νομοθετικά «παράθυρα» αποχαρακτηρισμού της γης.
Τα σήματα κινδύνου μοιάζουν πολλά. Πρώτον, υπάρχει σχεδόν στα χαρτιά το δασαρχείο Υμηττού, καθώς στην πράξη δεν λειτούργησε ποτέ, ενώ ενδεικτικά στο βόρειο τμήμα, που αποτελεί σημαντικό κομμάτι του δασικού οικοσυστήματος του όρους, υπάρχει μόνο ένας δασοφύλακας. Για πολλά χρόνια δεν έχουν γίνει από την πλευράς Δασικής Υπηρεσίας έργα πρόληψης (συντήρηση οδικού δικτύου, καθαρισμοί). Η σταδιακή συρρίκνωση των πυροσβεστικών δυνάμεων σε μέσα επηρεάζει την προληπτική επιτήρηση στον χώρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το προσωπικό στον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό έχει μειωθεί.
Ο ΣΠΑΥ έχει κάνει ελάχιστα πράγματα τα χρόνια της κρίσης, κυρίως επειδή δεν του δόθηκαν και τα απαραίτητα κονδύλια, ενώ έριξε το όποιο βάρος του στην πυρόσβεση. Στην ουσία, όμως, δήμοι και εθελοντικές ομάδες ανέλαβαν ένα έργο ακόμη μεγαλύτερο από το αναμενόμενο, ιδίως στο πυροσβεστικό σκέλος. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Δασοπροστασία του Δήμου Παπάγου-Χολαργού (ΔΑΠΑΧΟ), που έχει και ρόλο συμβούλου του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος σε θέματα προφύλαξης και ανάπτυξης της φύσης στην περιοχή.
Στόχος της προσπάθειας ήταν πάντα να προφυλάσσεται σε σταθερή βάση το δάσος με τη συμμετοχή των πολιτών, ώστε να σταθεί εμπόδιο σε εμπρησμούς, ανθρώπινα λάθη ή οργανωμένα συμφέροντα. Από την αρχή της ίδρυσής της μέχρι σήμερα ήταν καθαρό στη δράση της ομάδας ότι δεν θέλει να υποκαταστήσει τις ευθύνες του κρατικού μηχανισμού στην προστασία του περιβάλλοντος και των δασών. Ωστόσο, κάθε χρόνο η ΔΑΠΑΧΟ «καταπίνει» ώρες επιτήρησης με καθημερινές βάρδιες στο βουνό. Συμμετείχε στην αντιμετώπιση πυρκαγιών, σε πτώσεις δέντρων, επεμβάσεις για πλημμύρες κατοικιών. Μακάρι οι παρεμβάσεις προστασίας του βουνού που ανακοινώθηκαν να κάνουν φέτος τους εθελοντές αχρείαστους…
