Γράφει ο Τάσος Μεργιάνης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Πεντέλη – Μελίσσια – Βριλήσσια – 17/06/2021
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την δημιουργία του πρώτου «Πάρκου Τσέπης» που απέκτησε ο Δήμος Αθηναίων στην Άνω Κυψέλη και συγκεκριμένα στη συμβολή των οδών Ευδοκίας και Καρτερίας. Οι ονομασίες των οδών δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ταιριαστές, τουλάχιστον σε συμβολικό επίπεδο. Από την μια η επιδοκιμασία και η ευμενής διάθεση («ευδοκία») με την οποία υποδέχτηκαν οι κάτοικοι την ιδέα για την δημιουργία αυτών των μικρών οάσεων δροσιάς και καλαισθησίας και από την άλλη η υπομονή την οποία επιστράτευσαν αλλά και η αδημονία τους («καρτερία») για να δούνε κάτι διαφορετικό και πρωτοπόρο στην γειτονιά τους.
Τα «Pocket Parks» αποτελούν μία επιτυχημένη διεθνή πρακτική που υιοθέτησε η Αθήνα, ως εργαλείο για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μέσα στις γειτονιές. Μέχρι πρότινος αυτοί οι χώροι ήταν εγκαταλελειμμένα οικόπεδα και καλύπτονταν από μπάζα και σκουπίδια. Στην καλύτερη περίπτωση, επρόκειτο για παρατημένα αλσύλλια. Όσον αφορά την έκτασή τους, αυτή σπάνια ξεπερνά τα 600 τ.μ. τα οποία εκτείνονται ως ακανόνιστα κομμάτια κενής ή «ξεχασμένης» αστικής γης.
Μέχρι στιγμής «Πάρκα τσέπης» υπάρχουν σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας (Κυψέλη, Μεταξουργείο, Κολωνός, Παγκράτι). Μια σειρά από παρεμβάσεις που εμφορούνται από πνεύμα οικολογικής ευαισθησίας τα κάνουν ακόμα πιο συμπαθή στους κατοίκους. Το πεζοδρόμιό τους φτιάχνεται από ειδικό, φιλικό προς το περιβάλλον, σκυρόδεμα, τα παγκάκια προέρχονται από ανακυκλωμένη ξυλεία, ενώ το αρδευτικό τους σύστημα βρίσκεται στο υπέδαφος για να ποτίζονται σωστά τα πυκνοφυτεμένα αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα.
Επειδή όμως τα «Πάρκα Τσέπης» δεν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση μιας ολόκληρης πόλης, αλλά συνδέονται άμεσα με την γειτονιά που τα φιλοξενεί (καλύπτοντας τις ανάγκες για παράδειγμα ενός συγκεκριμένου Ο.Τ.) καλό θα ήταν να προσεχθούν και από φορείς και αιρετούς που δραστηριοποιούνται σε γειτονιές του Βορείου Τομέα.
Δεν θα μπορούσε να πει κανείς για παράδειγμα ότι δεν υπάρχουν κατάφυτες περιοχές στα Μελίσσια. Δεν έχουν, όμως, ούτε θεματικό χαρακτήρα (πχ. μέρος κατάλληλο για κατοικίδια, για άθληση, για πολιτιστικά δρώμενα) ούτε και είναι φυλασσόμενες και ελεγχόμενες από κάθε κίνδυνο (βλέπε δάσος Παπαδημητρίου το οποίο οι περίοικοι εδώ και χρόνια χαρακτηρίζουν «πυριτιδαποθήκη»).
Και κάτι τελευταίο: Τα πάρκα τσέπης υπάγονται στο πρόγραμμα «Υιοθέτησε την πόλη σου» του Δήμου Αθηναίων και πραγματοποιούνται με δωρεές από ιδιώτες κατά τα διεθνή πρότυπα. Μιας και η προεκλογική περίοδος εν όψει δημοτικών-αυτοδιοικητικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν τον Οκτώβριο του 2023 δεν θα είναι καθόλου…τσέπης αλλά αναμένεται να εκταθεί χρονικά δεν θα ήταν μια καλή ιδέα οι υποψήφιοι δήμαρχοι να βάλουν στην ατζέντα τους τέτοιες πρακτικές από νωρίς;
Προσωπικά, ξέρω αρκετούς από αυτούς που θα έδιναν και το δεξί τους χέρι για να δουν την εξής ταμπέλα: «αυτό το πάρκο τσέπης δημιουργήθηκε το 2022 από δωρεά του…» και στη συνέχεια με πηχυαίο τίτλο το όνομά τους- μετά πατρωνύμου, βεβαίως!
Διαβάστε: Προσφυγή εναντίον της επαναλειτουργίας λατομείων στο Πεντελικό κατέθεσε ο Δήμος
