Γράφει ο Χρήστος Στριφτός, Ιστορικός
«Οι ήρωες πολεµούν σαν Έλληνες!», φέρεται να είπε ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίστον Τσώρτσιλ έπειτα από την συντριβή των ιταλικών δυνάµεων του Άξονα στο νικηφόρο Έπος του 1940. Κι όµως ακολουθώντας τα µονοπάτια της ιστορικής έρευνας παρουσιάστηκε έλλειψη αυθεντικών πηγών όπου η συγκεκριµένη φράση δεν τεκµηριώνεται επαρκώς ως έγκυρη. Αλλά ακόµη κι έτσι, σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να µειωθεί η αξία και το ιστορικό παρελθόν της ιστορίας του Ελληνισµού.
Ας µιλήσει λοιπόν η ίδια η ιστορία µέσα από έγκυρες πηγές και να δούµε την εθνική αντίσταση των Ελλήνων από την οπτική ηγετικών προσωπικοτήτων του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου. Ξεκινώντας από τον προαναφερόµενο πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας Ουίστον Τσώρτσιλ, στο συγγραφικό του έργο «Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος» γράφει ξεκάθαρα για την γενναιότητα, την αριστεία και την υψηλού επιπέδου ικανότητα που διέθετε ο ελληνικός στρατός ώστε να κατατροπώσει µε ηρωισµό τη στρατιά του Μουσολίνι ενθαρρύνοντας έτσι επιπλέον βαλκανικά κράτη που ήταν φοβισµένα υπό την απειλή του Άξονα.
Περίπου σε παρόµοια γραπτή του δήλωση προβαίνει και ο βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος ΣΤ΄ σε προσωπική του επιστολή στον βασιλιά της Ελλάδος προσθέτοντας ότι η Αγγλία χρωστά τη µέγιστη ευγνωµοσύνη για τα αξιέπαινα ανδραγαθήµατα του ελληνικού στρατού και λαού το 1940. Αρκετά ιδιαίτερη και εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά που κάνει για τους Έλληνες ο εµβληµατικός και σκληροτράχηλος βρετανός στρατάρχης Μοντγκόµερυ στα αποµνηµονεύµατά του, όπου σε κάποια κρίσιµη στιγµή στο Ελ Αλαµέιν θυµήθηκε συνειρµικά το Σιµωνίδειο Επίγραµµα των Θερµοπυλών «Ω ξείν, αγγέλλειν Λακεδαιµονίοις…», κάνοντας επίκληση στην αυθεντία της αρχαίας ελληνικής αρετής του πολέµου προκειµένου να παραλληλίσει εύστοχα τον στρατό των αρχαίων Σπαρτιατών µε τον δικό του µόλις τον Αύγουστο του 1942 όπου και οι Έλληνες αντάρτες είχαν ήδη αρχίσει να δίνουν τον δικό τους δύσκολο αγώνα.
Από την άλλη µεριά ο Μουσολίνι ακραία ενοχληµένος από την σφοδρή ήττα που υπέστη στην ελληνοαλβανική µεθόριο το 1940, ύστερα σε οµιλία του (18/11/1940) αναφέρει τη φράση «Θα τσακίσωµεν τα πλευρά της Ελλάδος» εκδηλώνοντας έτσι τον κραυγαλέο θυµό και µίσος που είχαν συσσωρευτεί στον ψυχισµό του µετά την κατακραυγή του από τα βουνά της Πίνδου µέχρι διεθνώς.
Ο Μουσολίνι φυσικά είχε έναν λόγο επιπλέον να έχει τέτοια αντίδραση αφού ήταν αναπόφευκτη η επίπληξη που δέχτηκε από τον «Φύρερ» Αδόλφο Χίτλερ ο οποίος αφού κατέλαβε σχεδόν όλο το ελληνικό βασίλειο την άνοιξη του 1941 εκφώνησε έναν ξύλινο λόγο στο Ράϊχσταγκ όπου αναγνώρισε την ελληνική αντίσταση χαρακτηρίζοντάς την γενναία και υπολόγισε παράλληλα τις δυσµενείς καιρικές κακουχίες του πολέµου αυτού.
Μια πιο µετρηµένη αλλά πολλά εννοούµενη γραπτή αναφορά κάνει σε προσωπικό του έγγραφο η «αλεπού της ερήµου» – στρατάρχης Ρόµελ κατά την άφιξή του στην Θεσσαλονίκη, όπου ανέβαλλε µια προγραµµατισµένη πτήση του διότι επιβεβαίωσε πως χρειάζονταν αρκετή δουλειά ακόµη για να υπάρξει απόλυτος έλεγχος από τους Ναζί στην αντιδραστική Ελλάδα. Αξίζει να σηµειώσουµε εδώ πως αυτή η διαπίστωση του Ρόµελ έγινε εύλογα καθότι βρισκόµαστε στην καρδιά της εθνικής αντίστασης χρονικά το 1943 και για τον στρατάρχη των Ναζί η εικόνα για την Ελλάδα µόνο θετική δεν ήταν.
Από την πλευρά της Σοβιετικής Ένωσης έχουµε έγγραφες αναφορές σχετικά µε την εθνική αντίσταση των Ελλήνων και ειδικότερα το Υπουργείο Αµύνης της ΕΣΣ∆ να χαρακτηρίζει ηρωική την δράση του ελληνικού στρατού και λαού κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεµο. Ο ίδιος ο Στάλιν σε συγγραφικό του έργο το 1937 στα πρώτα σηµάδια του Β΄.Π.Π. επαναφέρει στο προσκήνιο τον µπολσεβικικό στρατό ταυτίζοντας τον µε την δύναµη του ανίκητου µυθικού ήρωα Ανταίου κάνοντας έτσι κι εκείνος µια καίρια αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, ενώ ύστερα εν καιρώ πολέµου σηµειώνει ότι οι χώρες που βρίσκονται υπό ναζιστική κατοχή όπως η Ελλάς µέσα από την παθιασµένη αντίστασή τους κάνουν όσο µεγαλύτερο κακό µπορούν στους στρατούς των Ναζί.
Εκπροσωπώντας αξιοπρεπώς την Αµερική ο πρόεδρός της Φραγκλίνος Ρούσβελτ δηλώνει σε γραπτή επιστολή του το 1942 ότι ο γενναίος και θαρραλέος ελληνικός λαός αντιστάθηκε ασταµάτητα δίχως κόστος δείχνοντας ένα σηµαντικό παράδειγµα κατάκτησης της ελευθερίας. Τέλος τη Γαλλία εκφράζει ο εξέχων στρατηγός της Σαρλ Ντε Γκωλ µε προσωπική του επιστολή στον πρωθυπουργό του «ΟΧΙ» Ιωάννη Μεταξά τον Νοέµβριο του 1940 όπου αναφέρει πως η τιµηµένη αντίσταση των Ελλήνων είναι αντάξια της αρχαίας ελληνικής κληρονοµιάς τους και υπόδειγµα θαυµασµού ώστε να αντιµετωπιστούν οι κοινοί εχθροί ναζιστές.
Πηγές:
• Ουίστον Τσώρτσιλ, «Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος», εκδ: ΓΚΟΒΟΣΤΗ, µτφρ: Γ. Καστανάρας, Αθήνα, 2010
• Norman Stone, “World War Two-Short History”, BasicBooks, London, 2013
