Γράφει η Κωνσταντίνα Στεφανάκου: Φοιτήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης – ΕΚΠΑ
Τελείωσαν οι εκλογές, αν διατηρηθεί στην Ελλάδα η τετραετία και δεν συρρικνωθεί η θητεία της. Αποτέλεσμα; Σχετικά αναμενόμενο, ωστόσο δεν επιθυμώ να στηλιτεύσω το αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό, αλλά τη συνολική εικόνα.
Πρώτη φορά ψήφος λοιπόν για εμάς, τους γεννηθέντες το 2004, αλλά και για όσους μπαίνουν στη χρονιά που κλείνουν το 18ο έτος. Γενιές οι οποίες έχουν βαθιά χαραγμένες τις μνήμες των μνημονίων, της κρίσης, των capital controls, των ακροδεξιών μορφωμάτων στη Βουλή, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες, ίσως όχι ως έννοιες αλλά ως βιώματα από την παιδική ηλικία. Μην ξεχνάμε πως η δικαστική απόφαση περί εγκληματικής οργάνωσης εκδόθηκε όσο η γενιά μου βρισκόταν στο Λύκειο, όπου αν μη τι άλλο, η πλειονότητα των μαθητών υπήρξαμε πιο πολιτικοποιημένοι.
Με τι κριτήριο λοιπόν θα ψήφιζαν οι νέοι για πρώτη φορά στις εκλογές; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι δεν ασχολούνται με τα πολιτικά -μέγιστο λάθος καθώς τα πάντα γύρω μας είναι πολιτική- αλλά εφόσον καταλαβαίνουν και αναγνωρίζουν όσα τους έχουν συμβεί σε μικρότερη ηλικία, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως η απόφασή τους θα ήταν ένα σχετικά ριζοσπαστικής ιδεολογίας κόμμα. Δυστυχώς όμως, τα ποσοστά μίλησαν…
35% των νέων ηλικίας 19 έως 35 ετών ψήφισαν κόμματα ακροδεξιάς και φασιστικής ιδεολογίας, ποσοστό το οποίο πρέπει να ξεπερνά το στάδιο της απογοήτευσης και να μας φέρνει αντιμέτωπους με το βασικό ερώτημα των ημερών: Τι κάναμε λάθος; Γιατί οι νέοι, οι οποίοι οφείλουν να φέρνουν νέες, φρέσκιες και πρωτοπόρες ιδέες, επανέφεραν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τέτοιου είδους ιδεολογίες και δη με την εκπροσώπησή τους από τρία (!) διαφορετικά κόμματα;
Ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου, ειδικά του νέου, είναι η ημιμάθεια. Η αμάθεια εύκολα εντοπίζεται και καταπολεμάται. Η ημιμάθεια όμως ριζώνει στο νου του ανθρώπου ως δεδομένο, ως κάτι που έχει παγιωθεί. Εκεί βασίζονται όλες οι φασιστικής ιδεολογίας παρατάξεις ώστε να καλλιεργήσουν στους μελλοντικούς οπαδούς τους τον σπόρο του δήθεν πατριωτισμού. Άλλωστε το πρόβλημα ξεκινά από μικρή ηλικία, όταν τα παιδιά μαθαίνουν την Ιστορία αυτολεξεί, με αποτέλεσμα να μη θυμούνται τίποτα ουσιαστικό. Απόρροια της μεθόδου εκμάθησης; Τα παιδιά μαθαίνουν να μισούν το μάθημα της Ιστορίας, ένα από τα πιο ουσιαστικά και χρήσιμα μαθήματα στο αναλυτικό πρόγραμμα. Κάπως έτσι μεγαλώνουν ημιμαθείς ή και πλήρως αμαθείς ως πολίτες, οι οποίοι μάλιστα καλούνται στα 18 τους χρόνια να έχουν πολιτική άποψη και να παίρνουν μέρος στις εκλογές.
Η γενιά μου, δυστυχώς, έχει ένα μεγάλο χαρακτηριστικό, το οποίο συνδέεται με το πρόβλημα αυτό. Κρίνει πολύ επιφανειακά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο νέος δεν θα ασχοληθεί παραπάνω από κάποιες ημέρες με κάτι, δεν θα καταπιαστεί με αυτό παραπάνω από όσο του επιτρέπει η ικανότητά του να μένει εκτός της οθόνης. Αυτό άλλωστε είναι το «trend» πλέον· δείχνεις πως ασχολείσαι με πολλά πράγματα, ενώ στην πραγματικότητα δεν εμβαθύνεις σε κάποιο, δεν ενδιαφέρεσαι ουσιαστικά γι’ αυτό.
Αντίστοιχα στην πολιτική, οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία μου δεν ασχολούνται με την άμεση ένταξή τους στον πολιτικό βίο. Είναι καθήκον κάθε ανθρώπου να ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα, δόθηκαν μάχες για να κατακτηθεί αυτό το δικαίωμα. Και εν έτει 2023 ακόμη ένα μεγάλο ποσοστό συνανθρώπων μας επιλέγει να απέχει από τις κάλπες. Παράλληλα όμως, απαιτεί ο κόσμος να αλλάξει, οι υπόλοιποι γύρω του να κάνουν τις σωστές κινήσεις ώστε όλα να κυλήσουν άψογα. Ξεχνούν βέβαια, πως οι ίδιοι δεν πήραν το μέλλον τους στα χέρια τους, αμέλησαν και αδιαφόρησαν για το μέλλον της χώρας και του κόσμου εν γένει. Δεν θα φροντίσουν όμως μονάχα οι άλλοι για τον κόσμο σου. Εσύ ο ίδιος οφείλεις να προσπαθήσεις έστω να δημιουργήσεις τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να ζήσεις όπως επιθυμείς. Γιατί οι άλλοι δεν είναι μόνο οι διπλανοί σου· είσαι κι εσύ.
Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε πως ο φασισμός φυτρώνει στην αμάθεια, καλλιεργείται με τον φόβο και επαναλαμβάνεται αέναα λόγω της ιστορικής λήθης. Ας μην επιτρέψουμε να ξαναγίνει αυτό. Όχι μόνο η νέα γενιά, αλλά και όλες οι προηγούμενες, που πίστεψαν έστω και για μερικά δευτερόλεπτα πως αυτή η χώρα μπορεί να αποτινάξει τα ζοφερά σημάδια του παρελθόντος της, που από ό,τι φαίνεται, ακόμη την καταδιώκουν.
Ας μην αφήσουμε τις επόμενες γενιές να ζουν τα καλύτερα τους χρόνια, να ενηλικιώνονται και να φέρνουν τα παιδιά τους σε μια πραγματικότητα η οποία υπάρχει λόγω λαθών του παρελθόντος.
Ας μη ζήσουμε όλοι στον απόηχο των λαθών μας – όλων μας.
